به گزارش خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا)، سالار منافی اناری، دبیر علمی همایش بینالمللی ترجمه قرآن، در مراسم افتتاحیه این همایش که صبح امروز در دانشگاه علامه طباطبائی برگزار شد، گفت: از حدود 400 مقاله یا خلاصه مقاله و یا طرحنامه که به دبیرخانه همایش رسیده بود، کمیته علمی پس از داوری، 40 مقاله را برای ارائه شفاهی و 245 چکیده را برای چاپ انتخاب کرد که در دو مجلد به چاپ رسیده است.
وی افزود: از نظر زبانشناسی هر زبان واژگان و خاستگاه خود را دارد. وقتی در فرآیند ترجمه به ویژه ترجمه متون حساسی چون قرآن معنی را از واژگان و ساختار اصلی در یک واژگان و ساختار جدیدی در زبان مقصد بیان میکنیم، با توجه به تغییراتی که در ساختار اتفاق میافتد، طبیعی است که تغییراتی در معنی هم ایجاد میشود.
منافی ادامه داد: یکی از صاحبنظران ترجمه قرآن معتقد است که در هر ترجمهای چیزی از دست میرود؛ از این رو وظیفه مترجم این است که آن چه را که از دست میرود، به حداقل برساند که در مورد قرآن که یک متن حساس دینی است، باید گفت هیچ ترجمهای از قرآن، قرآن نیست و معادل کاملی برای قرآن نمیباشد؛ هر چند ترجمه بسیار دقیق و درست باشد و این یک دلیل کلامی و یک دلیل زبانشناسی دارد.
وی با اشاره به دلیل کلامی این موضوع گفت: از نظر دین اسلام قرآن عین کلام خداست و این سخن خدا بودن قداسی به قرآن میدهد که یکی از دانشمندان از آن به «حضور الهی» نام میبرد که سبب قداست متن اصلی قرآن شده است واین قداست غیرقابل ترجمه است و از این روست اگر در نمازهای واجب ترجمه از آیات الهی خوانده شود، باطل است.
وی با اشاره به دلیل زبانی این موضوع گفت: آن غنای معنایی که در متن اصلی قرآن است، در هیچ ترجمه به طول کامل قابل بیان نیست؛ از این رو از نظر زبانشناختی نیز هیچ ترجمهای نمیتواند معادل قرآن باشد.
دبیر علمی همایش ترجمه قرآن تصریح کرد: بسیاری از دانشمندان خارجی که بر روی قرآن کار کردهاند، معتقد هستند که هر ترجمهای از کتاب مقدس، مقدس است و هر ترجمهای از انجیل، انجیل است و هر ترجمهای از تورات، تورات است؛ اما هر ترجمهای از قرآن، قرآن نیست چرا که سخن خداوند است.