به گزارش خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا)، بهاءالدین خرمشاهی، مترجم برجسته قرآن شب گذشته، 25 آذرماه در اختتامیه بخش زبان فارسی همایش بینالمللی ترجمه قرآن که در دانشکده زبانهای خارجی دانشگاه علامه طباطبایی(ره) برگزار شد، گفت: در حال حاضر کشور ما در موقعیت خوبی قرار دارد و در تصور کسی نمیگنجید که روزی این همه ترجمه قرآن داشته باشیم و این موضوع زمانی برای ما رؤیا بود.
وی افزود: در مورد خواندن قرآن، بیشتر افراد فکر میکنند که عربزبانها مشکلی در قرآن ندارند و میتوانند به راحتی بخوانند. روزی از یک لبنانی در مورد مشکل روخوانی قرآن پرسیدم و گفت: شاید چند درصد کمتر از کشور ایران باشد.
خرمشاهی در ادامه گفت: روزگار بسیار پررونقی برای پژوهشهای قرآنی و ترجمهپژوهی است و استاد کوشا یکی از راهگشاترین افراد در حوزه ترجمه قرآن است و با نقدهایی که بر ترجمهها کرده میتوان بهره برد، از جمله نقدی که بر ترجمه من کرده است.
این مترجم قرآن درباره نثر معیار گفت: من برای اولین بار 20 سال پیش عبارت «نثر معیار» را به کار بردم. برخی زبانشناسان میگفتند ما نثر معیار نداریم. در حالی که نثر معیار همانی است که ما حرف میزنیم و زبان کتابهای درسی، مقالات جدی و زبان رسمی هر کشوری زبان معیار آن است.
وی در ادامه به دلایل ترجمه به نثر معیار اشاره و عنوان کرد: این نثر، نثر فرهیختگان و سخنرانیها و کتابهاست که الزامی نبوده و ترجیهی است و از میان ترجمهها ترجمه سیدعلی موسویگرمارودی پس از ترجمه الهیقمشهای به نثر معیار نوشته شد و الهیقمشهای کاری کرد که نامش در ترجمه قرآن جاودانه شد، اما 100 غلط از ترجمه ایشان را استخراج کردم، هر چند احترام زیادی به وی میگذارم؛ چرا که وی دوست پدرم بود و من نیز رابطهای دوستانه با پسرش، حسین الهیقمشهای داشته و دارم. اما باید گفت که ترجمه نثر معیار با ترجمه الهیقمشهای آغاز شده است.
خرمشاهی با بیان اینکه در عصر ما دینپژوهی و تاریخپژوهی دینی به شدت فراوان است در حالی که در گذشته این گونه نبود، بیان کرد: هر آنچه از ترجمه قرآن به انگلیسی انجام شده به زبان روز است، از این رو ترجمه قرآن به فارسی نیز باید این گونه باشد تا قابل فهم و خواندن شود.
وی در ادامه در پاسخ به سؤال حجتالاسلام کوشا درباره عکسالعمل وی نسبت به نقدهایی که بر ترجمهاش نوشته شده است، اظهار کرد: این نقدها برکات آسمانی بوده است و از آنها بسیار بهره بردهام، غیر از یکی از نقدها که از سوی هوشنگ گلشیری درباره سوره «یوسف(ع)» بود که با درشتی وی درشتی کردم. همچنین کسانی بودند که کار مرا به اوج رساندند و تنها گلشیری بود که قصد کوبیدن ترجمه را داشت و در انتها نیز به آشتی ختم شد.
این مترجم قرآن در ادامه یادآور شد: از نقدها بهره بردم و نقدهایی که استاد کوشا به ترجمه من وارد کرده بود، تشکر میکنم و همه آنها را وارد میدانم.