انتشار دو نمایشنامه دینی «صدایی در سحرگاه» و «روز رفتن»

به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا)، ندا ثابتی از راه تجربه به نمایشنامه‌نویسی راه پیدا کرده و پس از تجربه‌های متعدد در حوزه نوشتن نمایشنامه امروز می‌توان وی را یکی از نویسندگان موفق سناریوهای نمایشی تجربی به شمار آورد؛ نویسنده‌ای که با بن‌مایه‌های فلسفی سعی دارد آثاری بر پایه تجربه فضاها و تفکرات مختلف زیستی خلق کند.
مجموعه نمایشنامه «روز ماندگار» نیز بر پایه همین نگاه مجموعه چهار نمایشنامه است که توسط ثابتی در چند سال اخیر نوشته شده و در شکل و شیوه روایت و اتفاق داستانی هر یک نوعی روایت تازه و متفاوت را به همراه دارد.
نمایشنامه نخست از این مجموعه با عنوان «صدایی در سحرگاه» متنی نمادین است که در آن با معرفی برخی نمادهای استعاری در مورد زندگی شهری، تلاش کرده است تا ساختار نوین و مصرف‌زده زندگی شهری و به اصطلاح متمدن را به چالش بکشد. وی با انتخاب نماد مهندس شیمی در این اثر و مواجه کردن وی با جامعه‌ای که تنها مصرف کردن به هر قیمتی را یاد گرفته و به هیچ روی حاضر به تغییر در این وضعیت نیست و نیز انتخاب دو فرشته به عنوان دو نماد خیر و شر، سعی دارد تا به زبان ساده خود به انتقاد از ساختار زیستی جامعه خود بپردازد. انتقادی که وی آن را بسیار ساده و خودمانی و در فضایی ملموس و گاه طنزآمیز روایت می‌کند و بیش از هر چیز می‌توان آن را در قامت یک اثر نمایشی با متنی استعاری دانست.
در نمایشنامه دوم با عنوان «شک و شوک»، ثابتی ابزار دیالوگ‌نویسی را به خدمت بیان فلسفی خود درآورده است. وی در این متن به جای استفاده از طراحی صحنه سعی کرده با استفاده از دو شخصیت مرد جوان و مسن و نیز پسری جوان و مسن و رو به روی هم قرار دادن آنها در موقعیت‌های مختلف، بر پایه دیالوگ‌های رد و بدل شده میان آنها به نقدی اجتماعی از باورهای رایج در جامعه و نیز برخی عادات و نگرش‌های زیستی بپردازد و بر پایه همین مسئله از چهار زاویه نقدی آبژکتیو از اجتماع خود ارائه کند.
نمایشنامه سوم از این مجموعه با عنوان «باور خیال» اما از نظر سبک و سیاق روایی فضایی رئالیستیک و مبتنی بر ساختار زیست اجتماعی مدرن دارد. ثابتی در این نمایشنامه با تکنیک روایت در روایت و رفت و برگشت‌های متعدد در دل روایت، مخاطب را نه با نمایشنامه که با داستانی مواجه می‌کند که وجه غالب در آن شخصیت‌پردازی قوی و مؤثر آن به شمار می‌رود.
در نمایشنامه آخر نیز با عنوان «زمان رفتن» نویسنده سعی کرده در ساختاری نمادین دسته‌های مختلفی از مردم که با یک صفت زیستی بسیار نکوهیده آمیخته شده‌اند را در پیشگاه الهی و در محمکه عذاب خداوندی به اعتراف بکشاند. این متن نیز از منظر زبان و شیوه بیان بسیار قابل اعتناست و تکیه نویسنده نیز بیش از هر چیز تمرکز بر این توانمندی خود بوده است تا ایجاد ساختار صحنه پیچیده برای امکان اجرای این نمایش.
مجموعه نمایشنامه «روز ماندگار» را انتشارات کتاب نیستان در 200 صفحه و با قیمت 110 هزار ریال منتشر کرده است.