بازنگری حوادث تاریخی جهان اسلام در کتاب نویسنده سوری
شعب خارجی: «خالص جلبی»، نویسنده سوری در کتاب «نقد تاریخی اندیشه دینی» حوادث تاریخی جهان اسلام از دوران حکومت «هارون‌الرشید عباسی» تا «صلاح‌الدین ایوبی» را بازنگری کرده است.
به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) به نقل از رایزنی فرهنگی ایران در لبنان، مرکز فرهنگی عربی کتابی با عنوان «نقد الفکر الدینی؛ النقد التاریخی: نقد تاریخی اندیشه دینی» اثر «خالص جلبی»، نویسنده سوری را در ۳۱۹ صفحه هم‌زمان در کازبلانکای مراکش و بیروت منتشر کرده است.
نویسنده در این کتاب تلاش کرده است که با مطالعه دقیق تاریخ تمدن بشر در قرن سیزدهم میلادی و نیمه دوم قرن هفتم هجری قمری، نقطه عطف تاریخ تمدن بشر را مورد نقد و بررسی قرار دهد.
وی بر این باور است که از این قرن به بعد غرب توانست تمدن جدید خود را بنیان نهد و تمدن اسلامی که در حال تبدیل به یک تمدن بی‌نظیر برای جهان بشریت به دلیل تراکم علوم مختلف و نیز ثروت‌اندوزی بود جایگاه خود را از دست بدهد.از آن پس بود که جهان غرب به سمت پیشرفت و سیطره بر جهان گام نهاد و تمدن اسلامی نیز رو به انحطاط و زوال گذاشت.
کتاب در چهار بخش تنظیم شده است و در بخش اول با عنوان «آغاز فروپاشی» عوامل فلسفی، سیاسی و نیز تاریخی سرنگونی تمدن اسلامی و آغاز رشد تمدن اروپا از نظر فکری و علمی معرفی شده است.
بخش دوم کتاب نیز به موضوع تأسیس جمهوری‌های رعب و وحشت و نیز بیکاری در جهان عرب و همچنین از راه رسیدن دوران کودتاها و توطئه‌ها اشاره می‌کند.
بخش سوم نیز با عنوان «مرگ فرهنگ و رام‌کردن فرهیختگان» به رابطه فرهیختگان با قدرتمندان و مسئله مهاجرت اعراب از کشورهای خود به سوی غرب و همچنین به بررسی تاریخی تأثیر منفی سرنگونی «قسطنطنیه» بر روند رشد تمدن جهان عرب و نیز در دوران کنونی به موضوع برخورد تمدن‌ها و پیامدهای آن و نظریات پیرامون آن اشاره می‌کند.
نویسنده در این بخش نگاهی به سرنوشت مسلمانان در اسپانیا و اخراج آنها از این کشور و تأثیر آن بر اروپا انداخته و در ادامه کشف قاره آمریکا و پس از آن اکتشاف تمدن‌های گمشده در این قاره را به عنوان کمکی به توسعه تمدن غرب مورد مطالعه قرار می‌دهد.
بخش چهارم کتاب نیز به بازنگری حوادث تاریخی جهان اسلام از دوران حکومت «هارون‌الرشید عباسی» تا «صلاح‌الدین ایوبی» و سقوط قسطنطنیه در سال 1453م و پیامدهای آن بر توقف سرعت رشد تمدن اسلامی اختصاص یافته است.
