کد خبر: 3335608
تاریخ انتشار : ۰۵ مرداد ۱۳۹۴ - ۰۹:۱۷
گفت‌وگوی صمیمی با حافظ نوجوان؛

نقش مادروفرزندی که به معلمی و شاگردی تبدیل شد/ در مدرسه شاگرد بودم و در خانه حافظ

گروه چهره‌ها: محمدحسین بهزادفر، حافظ کل قرآن که نماینده ایران در مسابقات قرآن دبی بود از روزهایی می‌گوید که به همراه مادر که در مدرسه معلمش بود به حفظ قرآن می‌پرداخت.

به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا)، «محمدحسین بهزادفر» حافظ کل قرآن کریم پس از کسب رتبه اول مسابقات کشوری قرآن شکوفه‌ها در سال 93 با پشت سر گذاشتن یک دوره آموزشی چندروزه از سوی کمیته اعزام و دعوت از قاریان قرآن برای حضور در مسابقات بین‌المللی قرآن دبی انتخاب و به این مسابقات اعزام شد. این حافظ نوجوان با وجود تلاوتی که مورد تأیید اساتید قرآن بود، جزو رتبه‌های برتر نشد و حتی جزو 10 نفر اول این مسابقات نیز قرار نگرفت.
محمدحسین بهزادفر که به همراه مادر به مسابقات قرآن دبی اعزام شده بود بعد از بازگشت از این مسابقات به همراه مادرش در خبرگزاری ایکنا حاضر شد تا گفت‌وگویی درباره فعالیت‌های قرآنی و حضور خود در مسابقات قرآن دبی داشته باشد و نکاتی را درباره این سفر بیان کند. در این گزارش پیش از پرداختن به مسابقات قرآن دبی، گفت‌وگویی با این حافظ نوجوان و مادر وی درباره چگونگی حفظ و انس او با قرآن و فعالیت‌های قرآنی این حافظ نوجوان داشته‌ایم و در گزارش دیگری که به زودی برروی خروجی ایکنا قرار می‌گیرد به ابعاد حضور نماینده کشورمان در مسابقات قرآن دبی می‌پردازیم.

کودکی محمدحسین
متولد 19 بهمن 79 در تهران است که به دلیل علاقه به حفظ قرآن و زمینه‌ای که در حفظ سوره‌های کوتاه قرآن داشت، حفظ را از چهار سالگی در دارالقرآن حضرت علی‌اصغر(ع) در محضر استاد نیکزاد آغاز کرد؛ تا هشت سالگی در کلاس‌های حفظ این دارالقرآن شرکت می‌کرد و طی این سال‌ها توانست جزء سی‌ام قرآن، سوره بقره و سوره آل عمران را حفظ کند تا اینکه در هشت سالگی در دارالقرآن حضرت علی‌اصغر(ع) با استاد اسفندیاری آشنا شد و علاوه بر مرور محفوظات قبلی، حفظ کل قرآن را از سر گرفت و در مدت دو سال و نیم حفظ کل قرآن را زیر نظر استاد اسفندیاری به پایان رساند.

ارتباط حفظ قرآن با تقویت حافظه
محمدحسین که حفظ قرآن را موجب تقویت حافظه می‌داند، می‌گوید: «حفظ قرآن کمک کرد تا در تحصیل هم موفق باشم تا جایی که همزمان با حفظ کل قرآن، سال سوم ابتدایی را نیز جهشی خواندم و یک سال از همکلاسی‌های خود جلو افتادم؛ البته حفظ قرآن و درس و مدرسه موجب نشد که دست از بازی با همسن و سالان و همکلاسی‌های خود بردارم. اینکه هر بچه‌ای بازی را دوست دارد یک امر طبیعی و غیرقابل انکار است پس اگر اعتقادات مذهبی و مسائل قرآنی و دینی هم با بازی و سرگرمی آموزش داده شود بچه‌ها زودتر یاد می‌گیرند».
وی که تا 11 سالگی فقط بر روی حفظ قرآن کار کرده بود و با صوت و لحن و تجوید آشنایی چندانی نداشت پس از نخستین حضور خود در مسابقات قرآن متوجه اهمیت صوت و لحن و تجوید شد و از آن پس مباحث مربوط به صوت و لحن و تجوید را نیز به صورت تخصصی دنبال کرد تا جایی که هم‌اکنون زمانی که تلاوت می‌کند علاوه بر اینکه قرآن را از حفظ می‌خواند صوت و لحن خوبی هم دارد و همواره مورد تشویق اساتید قرار می‌گیرد.


محمدحسین با اشاره به نخستین حضور خود در مسابقات قرآن که مربوط به مسابقات دارالقرآن امام علی(ع) بوده است، می‌گوید: «در آن مسابقات تا ظهر اول بودم، اما از ظهر به بعد که مقطع سنی را برداشتند و رقابت به صورت مساوی بین نوجوانان و بزرگسالان بود در بزرگسالان سوم شدم. در آن مسابقات به قدری خوب خوانده بودم که هیئت داوران مانده بودند، استاد حسن رضائیان گفت معلوم است محمدحسین خوب کار کرده و تجوید هم خوانده است اما صوت و لحن را باید تقویت کند؛ من تا آن لحظه نمی‌دانستم صوت و لحن چیست و در آن مسابقات بود که متوجه شدم و سراغ صوت و لحن رفتم».
وی ادامه می‌دهد: «با گوش کردن به تلاوت‌های استاد منشاوی سعی کردم بر روی صوت و لحن خود کار کنم تا اینکه سال 92 در مسابقات کشوری قرآن شکوفه‌ها شرکت کرده و دوم شدم و از طریق سازمان اوقاف به استاد علی‌اکبر حنیفی معرفی شدم و پس از آن از کلاس‌های استاد حنیفی استفاده کردم. اولین بار که خدمت استاد حنیفی رسیدم ایشان چندین سبک را به من معرفی کرد و توصیه کرد که تلاوت برخی از قاریان خلیجی از جمله محمد ایوب را گوش کنم؛ تقلید از قاریان خلیجی در ابتدا کمی سخت بود اما زمانی که به مسابقات قرآن بنگلادش اعزام شدم مشاهده کردم که اکثر شرکت‌کنندگان به سبک قاریان خلیجی می‌خوانند و در آن مسابقات به قدری تلاوت به این سبک را شنیدم که با این سبک آشنا شدم و زمانی که به ایران برگشتم و دوباره گوش کردم همه را یاد گرفتم تا جایی که هم‌اکنون سبک‌های مختلف را نیز با هم ترکیب می‌کنم».

قاریان خلیجی عالی می‌خوانند
محمدحسین که تلاوت قاریان خلیجی را عالی می‌داند، می‌گوید: «قاریان خلیجی سعی می‌کنند تلاوت‌های معنامحور داشته باشند؛ به نظرم ما نیز باید به سمت معنامحوری در تلاوت برویم. قاریان خلیجی شاید از تعداد محدودی دستگاه‌ها در تلاوت‌های خود استفاده کنند اما قشنگ می‌خوانند، خیلی قشنگ می‌خوانند».
وی با تأکید بر اینکه قاریان و حافظان قرآن باید به مفهوم و ترجمه آیات آشنایی داشته و بدانند آیه‌ای که می‌خوانند چه معنایی دارد، عنوان می‌کند: «من حفظ قرآن را همراه با حفظ ترجمه آیات انجام دادم، زمانی که حفظ می‌کردم یک کلمه عربی و یک کلمه ترجمه حفظ می‌کردم و هر جا که متن آیه را فراموش می‌کردم اگر ترجمه آیه را می‌گفتند متن عربی آیه دوباره یادم می‌آمد».

داستان زندگی پیامبران؛ جذاب‌ترین بخش‌های قرآن است
محمدحسین که این روزها برای تلاوت قرآن در محافل و برنامه‌های قرآنی بسیاری دعوت می‌شود و با سن کمی که دارد حضور پررنگی را از او در محافل قرآنی می‌بینیم، یکی از دغدغه‌های خود در تلاوت قرآن را داشتن تلاوت معنامحور می‌داند و می‌گوید: «ما به عنوان حافظ و قاری باید بتوانیم در تلاوت‌های خود معنا را نیز به مستمعین القا کنیم و یک تلاوت خوب، اصیل و معنامحور ارائه کنیم».
وی که ترجمه قرآن به ویژه آیات و سوره‌های مرتبط با زندگی پیامبران را بسیار جذاب می‌داند و علاقه خاصی به داستان زندگی پیامبران دارد، می‌گوید: «از سه سالگی داستان زندگی پیامبران را شنیده بودم و به همین دلیل زمانی که برخی از کلمه‌های آشنا مانند موسی، عیسی و... را در قرآن می‌دیدم خیلی خوشحال می‌شدم. به دلیل علاقه‌ای که به داستان‌های قرآنی داشتم زمانی که به این سوره‌ها می‌‌رسیدم خیلی خوشحال می‌شدم و با عشق و علاقه خاصی سوره‌های انعام، هود، کهف، فجر، یوسف و... را می‌خواندم و حفظ می‌کردم؛ هرچند که همه قرآن را دوست دارم».
این حافظ نوجوان که به گفته خود عامل تشویق برخی از همکلاسی‌های خود برای حفظ قرآن شده است، عنوان می‌کند: «من در مدرسه شاگرد بودم و در خانه حافظ بودم و معلمان و مدیر مدرسه زمانی که متوجه می‌شدند من حافظ قرآن هستم خیلی از من حمایت می‌کردند، هم‌اکنون نیز به همین شکل است تا جایی که هیچگاه برای شرکت در مسابقات قرآن و محافل قرآنی از سوی معلمان و مدیر مدرسه منع نشده‌ام بلکه همواره من را تشویق کرده و زمینه حضور بهتر من در برنامه‌ها و محافل را فراهم کرده‌اند».
صحبت‌های محمدحسین بهزادفر درباره فعالیت‌های قرآنی‌اش که به پایان می‌رسد، قربانی، مادر این حافظ نوجوان که تا آن لحظه شنونده بود و صحبت‌های فرزند خود را تأیید می‌کرد درباره ارتباط محمدحسین با قرآن و چگونگی حفظ قرآن می‌گوید: «قبل از اینکه محمدحسین به دنیا بیاید سعی می‌‌کردم صوت تلاوت‌های استاد منشاوی تمام مدت در خانه پخش شود و زمانی هم که به دنیا آمد یک ضبط کوچک در خانه داشتیم که تمام وقت در بالای سر محمدحسین روشن بود و تلاوت‌های استاد منشاوی پخش می‌شد؛ سه سال بیشتر نداشت که وقتی به جلسات قرآن می‌رفتم زمانی که خانم‌ها قرآن می‌خواندند محمدحسین، دستش را روی کلمات می‌گذاشت و خانم‌ها از این موضوع تعجب می‌کردند که چطور یک کودک سه ساله آیات و کلمات قرآن را می‌شناسد».
مادر محمدحسین که معلم کلاس اول فرزندش بود و در خانه هم مادر و هم معلم قرآن‌اش بود، می‌گوید: «زمانی که محمدحسین در مقطع ابتدایی بود علاوه بر اینکه در پایه اول ابتدایی معلم او در مدرسه بودم و تا پایه سوم هم در یک مدرسه بودیم، حفظ قرآن را در خانه تمرین می‌کردیم. به محض اینکه کار تمرین حفظ را در خانه شروع می‌کردیم محمدحسین تلویزیون را خاموش می‌کرد و آماده تمرین می‌شد و بعد از اینکه تمرینات خود را به پایان می‌رساندیم هر دو راهی مدرسه می‌شدیم تا اینکه کلاس چهارم به مدرسه دیگری رفت».

تا پایان حفظ کل قرآن حتی یک سفر خانوادگی هم نداشتیم
وی با بیان اینکه در مدت زمانی که محمدحسین مشغول به حفظ قرآن بود حتی یک سفر هم نداشتیم تا لطمه‌ای به حفظ او وارد نشود، ادامه می‌دهد: «روز 12 اردیبهشت همزمان با روز معلم بود که محمدحسین حفظ کل قرآن را به پایان رساند و حفظ کل را به عنوان کادوی روز معلم به من داد؛ هرچند که محمدحسین علاقه و پشتکار فراوانی برای حفظ قرآن داشت اما همکاری و تعاملی که در خانه داشتیم هم خیلی کمک کرد تا محمدحسین حفظ کل قرآن را به پایان برساند. پدر محمدحسین هم واقعا همکاری خوبی داشت و درباره قرآن هیچگاه سخت‌گیری نکرد و تمامی زمینه‌ها را فراهم کرد تا محمدحسین بتواند حافظ کل قرآن شود».
مادر محمدحسین می‌گوید: «اولین سفر مشترک ما بعد از کامل شدن حفظ محمدحسین، سفر به مشهد مقدس بود و بعد از آن به مکه و کربلا نیز اعزام شدیم و محمدحسین چندین سفر تبلیغی به افغانستان، لبنان و... نیز داشت و برای شرکت در مسابقات قرآن به بنگلادش هم اعزام شد و در آن مسابقات نیز رتبه سوم را به دست آورد تا اینکه با کسب رتبه در مسابقات کشوری قرآن شکوفه‌ها به جایزه بزرگ دبی اعزام شدیم که این بار دیگر پدرش او را همراهی نکرد و به این دلیل که تمرینات حفظ را من در خانه با محمدحسین انجام داده بودم بنده به همراه پسرم به مسابقات قرآن دبی اعزام شدم».
وی ادامه می‌دهد: «درست است که به خاطر مسائلی، محمدحسین نتوانست رتبه اول مسابقات قرآن دبی را به دست آورد اما به هر حال اولین سالی بود که یکی از بچه‌های ایران به مسابقه احسن الصوات دبی راه پیدا کرده بود و توانست رتبه سوم مسابقه احسن الصوات را به دست آورد که از نظر اساتیدش خیلی خوب بود».
ادامه دارد...

captcha