ضرورت اعتقاد و اعتماد به اصل قرآنی «تُؤدُّواْ الأَمَانَاتِ إِلَى أَهْلِهَا» در عرصه دیپلماسی

آیت‌الله محسن غرویان، عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، در گفت‌وگو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن (ایکنا)، با اشاره به گسترش روابط جمهوری اسلامی ایران با سایر کشورها بعد از توافق هسته‌ای و نظر اسلام در این رابطه اظهار کرد: امروز در جهانی زندگی می‌کنیم که خواه ناخواه با سایر جوامع و دولت‌ها ارتباطاتی در حوزه‌های اقتصادی، سیاسی و نظامی داریم و این امر ضروری است؛ چرا که نمی‌توان منزوی بود.
وی گفت: آنچه از دیدگاه مبانی فقه اسلامی و قرآنی باید همواره در این رابطه در نظر داشته باشیم، این است که نه ظالم باشیم و نه مظلوم؛ نه بگذاریم که بر ما ظلم شود و نه بر دیگران ظلم کنیم، بر اساس این دیدگاه می‌توانیم روابط خود را با سایر دولت‌ها و جوامع گسترش دهیم.
غرویان با اشاره به سخنی از امام خمینی(ره) گفت: امام راحل نیز در این رابطه فرمودند رابطه ما با سایر دولت‌ها مخصوصاً با آمریکا نباید رابطه «گرگ و میش» باشد.
وی با تأکید بر اینکه برقراری روابط با دیگر کشورها از سوی مسئولان امر و صاحب‌نظران مصلحت‌سنجی می‌شود، گفت: خداوند در آیه 58 سوره نساء امر می‌کند که «إِنَّ اللّهَ یَأْمُرُکُمْ أَن تُؤدُّواْ الأَمَانَاتِ إِلَى أَهْلِهَا»؛ به این معنا که امانات را باید به اهلش بسپارید.
وی افزود: امروز اهل سیاست و حکومت کسانی هستند که قدرت تشخیص را در این حوزه دارند و توافق نیز از سوی تیم مذاکره‌کننده‌ای صورت می‌گیرد که به گفته رهبر معظم انقلاب متخصص، متعهد و انقلابی هستند و همه جوانب را در نظر می‌گیرند؛ بنابراین اگر رابطه‌ای برقرار می‌شود بنا بر تشخیص متخصصان برقرار شده و گسترش می‌یابد.
عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه با اشاره به تلاش دولت برای ایجاد روابط با کشورهای مختلف گفت: دولت متشکل از کارشناسانی است که روابط با کشورها را از زوایای مختلف بررسی می‌کنند و تشخصیشان این است که این روابط منجر به استثمار یا استعمار نمی‌شود و مانند سایر روابطی است که با دیگر کشورها  داریم.
غرویان افزود: با توجه به اینکه از نظر قرآن کارها به اهلش سپرده شده و تشخیص «اهل» این است که گسترش روابط به نفع کشور است، بنابراین اشکالی در این زمینه وجود ندارد.
وی در مورد دسته‌بندی و اولویت قرار دادن کشورها برای برقراری روابط گفت: برخی کشورها از نظر عقیدتی و فکری به جمهوری اسلامی نزدیک‌تر هستند و برخی فاصله دارند و یا با کشورهایی مواجه هستیم که مورد ستم قرار گرفته‌اند؛ اینکه کدام یک از کشورها بعد از توافق باید در اولویت روابط قرار گیرد، بحثی است که باید از سوی کارشناسان مورد بررسی قرار گیرد.
عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه با بیان اینکه اصل داشتن رابطه ضرورتی بشری، انسانی و اجتماعی است، اظهار کرد: برقراری روابط با کشورهای هم‌عقیده و هم‌فکر، مسلمان و غیر مسلمان بستگی به مصلحت‌سنجی‌هایی دارد که از سوی مسئولان و نهادهای عالی نظام صورت می‌گیرد؛ حاصل شورا و فکر جمعی کارشناسان و دولتمردان به هر کجا رسید مصلحتی است که باید مورد توجه قرار گیرد.