غلامرضا ذکیانی تشریح کرد:
سیاست‌های خاص دانشگاه علامه در توسعه کمی و کیفی کرسی‌های آزاد اندیشی
گروه دانشگاه: عضو هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبایی با اعلام خبر برگزاری 30 کرسی آزاداندیشی در طول 2 ماه در این دانشگاه، راز افزایش کمی و کیفی کرسی‌ها را در سیاست‌های اعمال شده خاص این دانشگاه دانست.
غلامرضا ذکیانی، عضو هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبایی در گفت‌وگو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن (ایکنا)، در مورد وضعیت کرسی‌های آزاداندیشی در این دانشگاه، گفت: برگزاری کرسی‌های آزاداندیشی که از سال گذشته شروع شد نسبتاً خوب آغاز شد، ما یکی دو سیاست در پیش گرفتیم که این یکی دو سیاست سبب شد که ما در طول دو ماه نزدیک 30 کرسی برگزار کنیم و در مقایسه با دیگر دانشگاه‌ها آمار خوبی بود و هم از نظر کمی و هم کیفی رشد خوبی داشتیم.
معاون فرهنگی اسبق دانشگاه علامه بیان کرد: برای برگزاری کرسی‌ها چند سیاست را در پیش گرفتیم، همه فعالان فرهنگی و دبیران کانون‌هایمان را در دو کارگاه دعوت کردیم و نحوه برگزاری، جذب داوری و اهمیت موضوع را برایشان تبیین کردیم، این دو کارگاه در اینکه دانشجویان بدانند که چقدر کار آسان و البته مهم است خیلی نقش داشتند.
وی بیان کرد: دومین سیاست آن بود که این قید را از اذهان خارج کردیم که کرسی آزاداندیشی لزوماً سیاسی نیست، بلکه هر موضوعی که مبتلا به باشد و بین دو استاد یا یک استاد و یک دانشجو و یا دو دانشجو می‌تواند بحثی در بگیرد کافی است؛ موضوع کرسی فقط باید یکی از مشکلات جامعه را هدف قرار دهد.
ذکیانی گفت: سومین سیاستی که در مورد کرسی‌ها تبلیغ کردیم این بود که لازم نیست حتماً 100 نفر و 200 نفر شرکت‌کننده در کرسی آزاد اندیشی باشند تا بتوان به آن لفظ کرسی آزاد اندیشی اطلاق کرد، بلکه 20 نفر هم مخاطب داشته باشد کافی است. این سه موضوع و البته حمایتی که ما از کرسی‌ها کردیم سبب شد در طول تقریباً 2 ماه 30 کرسی برگزار کردیم؛ عین آن سیاست را الان هم در پیش گرفته‌ایم و با همان شدت و حدت پیش می‌رویم و امیدوار هستیم که این ترم هم بتوانیم در همان تعداد 30 الی 40 کرسی را برگزار کنیم.
وی در مورد فعالیت‌های قرآنی دانشگاه، بیان کرد: در حال حاضر کانون قرآن و عترت دانشگاه، متولی بحث‌های قرآنی دانشجویی است، باید اعتراف کنم کانون قرآن و عترت این دانشگاه، بسیار کانون ضعیفی است؛ هم دانشجویان نگاه قوی علمی ندارند و هم خود ما نتوانسته‌ایم آن‌ها را تشویق کنیم. باید بگوییم که بیشتر نقاط ضعف است و هر کاری کردیم تا دوستان در تربیت نیروهای قرآنی اعم از قرائت، روخوانی، روان‌خوانی، تجوید و حفظ و مفاهیم مشارکت کنند، تقریباً نتوانستیم موفق شویم. یکی از علل آن، این است که کانون‌ها تا حدی استقلال دارند و کانون قرآن و عترت بیشتر در این مسیر نیامده است.
وی افزود: دو قشر دخیل در زمینه فعالیت‌های قرآنی دانشگاه‌ها داریم؛ یکی گروه اساتید هستند، گروه علوم قرآن و حدیث که درس‌ها و تعلیم و تربیت خودشان را دارند و از لحاظ علمی به این بحث می‌پردازد و دوره ارشد و پایان‌نامه دارند؛ منتهی در حوزه دانشجویی و کارهای فرهنگی که ما هستیم، کانون قرآن و عترتی که مستقیماً متولی این حوزه است همچنان که گفته شد انتظاری که ما داشتیم را اعمال نکردند.
ادغام معاونت‌های دانشجویی و فرهنگی
معاون فرهنگی اسبق دانشگاه علامه در مورد ادغام معاونت‌های فرهنگی و دانشجویی نیز اظهار کرد: کار این دو معاونت خیلی به هم ارتباط دارد و اگر هماهنگ نباشند، خیلی از کارها فشل می‌شوند، این اتفاق در برخی از دانشگاه‌ها افتاده و خیلی از دانشگاه‌ها به این نتیجه رسیدند که دو معاونت را با هم ادغام کنند اگر بر سر دو معاونت یک نفر باشد طبیعی است که اختلافات راحت‌تر رفع و رجوع می‌شود. در دانشگاه علامه هماهنگی وجود دارد؛ لذا از این سنخ مشکلات نداریم، مسائلمان به‌خوبی و به نحو احسن پیش می‌رود. فکر می‌کنم اگر این پروژه بخواهد عملیاتی هم شود دانشگاه علامه یکی از آخرین دانشگاه‌ها خواهد بود که به این کاروان بپیوندد، چون این تصمیم، تصمیم هیئت امنایی است یعنی مربوط به وزارت علوم نیست بلکه هر دانشگاهی مستقلاً تصمیم می‌گیرد بعید می‌دانم که این اتفاق بیفتد اگر هم اتفاق بیفتد بعید می‌دانم که به این زودی اتفاق بیفتد.
وی گفت: درستی یا نادرستی آن بستگی به مصداق دارد، نسخه واحد نمی‌توان پیچید، اگر بخواهیم به این موضوع صرفاً منطقی نگاه کنیم دو مقوله را مد توجه قرار می‌دهیم؛ یک مقوله خوابگاه و تغذیه و موارد سخت‌افزاری است و نوع کار با آنجایی که با اردوها، کلاس‌های مهارتی و هنری و تشکل‌های سیاسی سر و کار دارید، فرق می‌کند. عدم هماهنگی دو معاون ممکن است آن کارآمدی و بازدهی لازم و کافی را نداشته باشد، بنابر این عده‌ای تشکیک کرده‌اند که این ادغام مفید بوده یا نبوده، که بستگی به مورد خاص خودش دارد و ما در دانشگاه علامه اصلاً چنین مشکلی نداریم.
معاون فرهنگی اسبق دانشگاه علامه بیان کرد: برای برگزاری کرسی‌ها چند سیاست را در پیش گرفتیم، همه فعالان فرهنگی و دبیران کانون‌هایمان را در دو کارگاه دعوت کردیم و نحوه برگزاری، جذب داوری و اهمیت موضوع را برایشان تبیین کردیم، این دو کارگاه در اینکه دانشجویان بدانند که چقدر کار آسان و البته مهم است خیلی نقش داشتند.
وی بیان کرد: دومین سیاست آن بود که این قید را از اذهان خارج کردیم که کرسی آزاداندیشی لزوماً سیاسی نیست، بلکه هر موضوعی که مبتلا به باشد و بین دو استاد یا یک استاد و یک دانشجو و یا دو دانشجو می‌تواند بحثی در بگیرد کافی است؛ موضوع کرسی فقط باید یکی از مشکلات جامعه را هدف قرار دهد.
ذکیانی گفت: سومین سیاستی که در مورد کرسی‌ها تبلیغ کردیم این بود که لازم نیست حتماً 100 نفر و 200 نفر شرکت‌کننده در کرسی آزاد اندیشی باشند تا بتوان به آن لفظ کرسی آزاد اندیشی اطلاق کرد، بلکه 20 نفر هم مخاطب داشته باشد کافی است. این سه موضوع و البته حمایتی که ما از کرسی‌ها کردیم سبب شد در طول تقریباً 2 ماه 30 کرسی برگزار کردیم؛ عین آن سیاست را الان هم در پیش گرفته‌ایم و با همان شدت و حدت پیش می‌رویم و امیدوار هستیم که این ترم هم بتوانیم در همان تعداد 30 الی 40 کرسی را برگزار کنیم.
وی در مورد فعالیت‌های قرآنی دانشگاه، بیان کرد: در حال حاضر کانون قرآن و عترت دانشگاه، متولی بحث‌های قرآنی دانشجویی است، باید اعتراف کنم کانون قرآن و عترت این دانشگاه، بسیار کانون ضعیفی است؛ هم دانشجویان نگاه قوی علمی ندارند و هم خود ما نتوانسته‌ایم آن‌ها را تشویق کنیم. باید بگوییم که بیشتر نقاط ضعف است و هر کاری کردیم تا دوستان در تربیت نیروهای قرآنی اعم از قرائت، روخوانی، روان‌خوانی، تجوید و حفظ و مفاهیم مشارکت کنند، تقریباً نتوانستیم موفق شویم. یکی از علل آن، این است که کانون‌ها تا حدی استقلال دارند و کانون قرآن و عترت بیشتر در این مسیر نیامده است.
وی افزود: دو قشر دخیل در زمینه فعالیت‌های قرآنی دانشگاه‌ها داریم؛ یکی گروه اساتید هستند، گروه علوم قرآن و حدیث که درس‌ها و تعلیم و تربیت خودشان را دارند و از لحاظ علمی به این بحث می‌پردازد و دوره ارشد و پایان‌نامه دارند؛ منتهی در حوزه دانشجویی و کارهای فرهنگی که ما هستیم، کانون قرآن و عترتی که مستقیماً متولی این حوزه است همچنان که گفته شد انتظاری که ما داشتیم را اعمال نکردند.
ادغام معاونت‌های دانشجویی و فرهنگی
معاون فرهنگی اسبق دانشگاه علامه در مورد ادغام معاونت‌های فرهنگی و دانشجویی نیز اظهار کرد: کار این دو معاونت خیلی به هم ارتباط دارد و اگر هماهنگ نباشند، خیلی از کارها فشل می‌شوند، این اتفاق در برخی از دانشگاه‌ها افتاده و خیلی از دانشگاه‌ها به این نتیجه رسیدند که دو معاونت را با هم ادغام کنند اگر بر سر دو معاونت یک نفر باشد طبیعی است که اختلافات راحت‌تر رفع و رجوع می‌شود. در دانشگاه علامه هماهنگی وجود دارد؛ لذا از این سنخ مشکلات نداریم، مسائلمان به‌خوبی و به نحو احسن پیش می‌رود. فکر می‌کنم اگر این پروژه بخواهد عملیاتی هم شود دانشگاه علامه یکی از آخرین دانشگاه‌ها خواهد بود که به این کاروان بپیوندد، چون این تصمیم، تصمیم هیئت امنایی است یعنی مربوط به وزارت علوم نیست بلکه هر دانشگاهی مستقلاً تصمیم می‌گیرد بعید می‌دانم که این اتفاق بیفتد اگر هم اتفاق بیفتد بعید می‌دانم که به این زودی اتفاق بیفتد.
وی گفت: درستی یا نادرستی آن بستگی به مصداق دارد، نسخه واحد نمی‌توان پیچید، اگر بخواهیم به این موضوع صرفاً منطقی نگاه کنیم دو مقوله را مد توجه قرار می‌دهیم؛ یک مقوله خوابگاه و تغذیه و موارد سخت‌افزاری است و نوع کار با آنجایی که با اردوها، کلاس‌های مهارتی و هنری و تشکل‌های سیاسی سر و کار دارید، فرق می‌کند. عدم هماهنگی دو معاون ممکن است آن کارآمدی و بازدهی لازم و کافی را نداشته باشد، بنابر این عده‌ای تشکیک کرده‌اند که این ادغام مفید بوده یا نبوده، که بستگی به مورد خاص خودش دارد و ما در دانشگاه علامه اصلاً چنین مشکلی نداریم.
