علی(ع)؛ حبل المتین الهی و مولودی از دل کعبه

 
بخشی از مقاله را در زیر می‌خوانیم:
 
«تاریخ انسانیت پس از رسول اعظم(ص) بهتر از علی بن ابیطالب(ع) را به خود ندیده و پس از نبی(ص) برای هیچ کس به اندازه علی(ع) فضائل، مناقب و پیشینه‌‌ای ثبت و روایت نشده است. او کسی است که رسول‌الله در وصفش فرمود: « اگر همه مردم در عشق علی به اتفاق‌نظر می‌رسیدند؛ هرگز خدا آتش جهنم را نمی‌آفرید».
 
او ابوالحسن علی بن ابیطالب بن عبدالمطلب بن هاشم بن عبدمناف و پسرعموی رسول خداست، اولین کسی بود که دعوت نبی(ص) را لبیک گفت، به دینش گروید و با او نماز خواند، بهترین و داناترین امت نسبت به کتاب و سنت است و خالص‌ترین و عابدترین در عبادت معبود و جهاد در راه دین خداست، اگر شمشير علی نبود هرگز عمود اسلام برپا نمی‌شد، او خود رسول(ص) و جانشین برحقش بود، خداوند در او خصائصی نهاد که مخصوص هیچ احدی نبود، او را در دل کعبه متولد کرد؛ جایی که هیچ کس قبل و بعد از علی(ع) در آن زاده نشد.

بین رسول‌الله(ص) و علی(ع) برادری و اخوتی بنا نهاده شد که بین هیچ مسلمان دیگری نبود، او حامل پرچم نبی(ص) و امیری بود که در جای او خوابید، کسی بود که پیامبر او را امیر مؤمنان و مسلمانان و ولی آنان در روز غدیر خم خطاب کرد؛ «يَـٰأَيُّهَا ٱلرَّسُولُ بَلِّغْ مَآ أُنزِلَ إِلَيْكَ مِن رَّبِّكَ: اى پيامبر آنچه از جانب پروردگارت به سوى تو نازل شده ابلاغ كن» مائدة 67.
 
سخن‌گفتن از امیرالمؤمنین امام علی بن ابیطالب(ع) در سالروز ولادت مبارکش در چندین مقال نمی‌گنجد و به شماره نمی‌آید؛ چرا که نبی رحمت محمد(ص) فرمود«اگر درختان جنگلها قلم و درياها مركب و تمام جن حسابگر و تمام إنس نويسنده باشند، هرگز نمى‏توانند، فضائل على بن ابى طالب را بشمارند».
 
چگونه می‌توان فضایل مردی  را شمرد؛ در حالی که ضربه‌اش بر عمر بن عبدود در جنگ خندق بالاتر از عبادت جن و انس است؛ چگونه می‌توان فضایلش را برشمرد؛ در حالی که اولیای الهی از ترس آن را پنهان و دشمنانش نیز از سر حقد و کینه آن را آشکار نساختند.
 
از دیگر عجایبی که در تاریخ هستی بی‌نظیر بوده و سری از اسرار الهی است، این است که یگانه بنده‌ای بود که خدا او را در دل کعبه متولد کرد و حتی زادگاهش نیز یگانه بود، او در پاک‌ترین مکان متولد شد و زمان میلادش نیز شاخص بود؛ 13 رجب المرجب 30 سال پس از عام الفیل و 10 سال پس از بعثت و حدود سال 600 میلادی(23 سال قبل از هجرت) در خانه شریف کعبه.
 
علی(ع) حبل‌الله متین و امام المتقین کسی است که سردمدارن عرب، یهود، منافقین، مارقین و قاسطین از روز ولادتش تاکنون  به او حسادت کرده و خشم گرفتند، آنچه در توان داشتند برای مخدوش‌کردن چهره ربانی و درخشانش به کار گرفتند، این شیوه کینه توزانه علیه شیعیان و محبانش ادامه یافت و امروز می‌بینیم که کسانی که علی(ع) را به حق دانسته، خونشان ریخته شده، به مقدساتشان توهین شده، با بدترین نوع ظلم و خشونت مواجه‌اند؛ از شمال آفریقا تا شبه قاره هند و از سوریه تا یمن؛ کسانی که تنها گناهشان عشق به ولی و وصی و جانشین نبی(ص) است.
 
در شأن امیرالمؤمنین علی بن ابیطالب(ع) همان وصی و جانشین نبی(ص)، ده‌ها آیه در قرآن نازل شده؛ از آن جمله آیه 3، 54،55 و 67 مائده، اول و دوم معارج، 7 بینه، 18 سجده، 96 مریم، 7،28 و 29 رعد، 17 هود، 7 انبیاء، 10 و 11 واقعه، 3،1،19 و 119 توبه، 24 و 130 صافات، 1 و 8 انسان، 4 تحریم،46 و 181 اعراف، 207 و 274 بقره، 30 محمد، 19 حدید، 33 زمر، 5 فاتحه، 62 انفال، 59 نساء و دیگر آیاتی است که ذکر همه آن‌ها در این مقال نمی‌گنجد، به این دلیل ما به او ارادت داریم و متمسک به ولایتش هستیم و در طول تاریخ دار و ندارمان را در این راه داده‌ایم، همچنان این مسیر را بدون ترس و واهمه ادامه خواهیم داد و در راه عشق به حبل الله المتین از سرزنش سرزنشگران نمی‌هراسیم.»