سید عباس صدرالدینی، رئیس کانون مداحان استان همدان در گفتوگو با
خبرکزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) از همدان، اظهار کرد: در سال 1339 در یک خانواده مذهبی با پدری مداح در استان همدان متولد شدم.
وی افزود: از سن 13 سالگی با توصیههای پدرم به عنوان اولین استاد این حرفه، قدم در مسیر مداحی گذاشتم، ایشان از مداحان اهل بیت(ع) و زبانزد خاص و عام بودند، استاد محمد رحیم مسکین، حاج علی اصغر سپهری و حاج حسین محجوب همدانی، از دیگر اساتید بنده در حوزه مداحی و سرودن اشعار در این مسیر بودند که با تمام وجود یاریام کردند.
اولین مداحیام در سن 13 سالگی با پدرم بودصدرالدینی اضافه کرد: اولین مداحیام در سن 13سالگی در کنار پدرم در جلسه قرآن در حضور در جمع جوانان و نوجوانان بود که در آن مجلس با توصیه پدرم اولین مداحی خود را با شعر «شبهای دراز بی عبادت چه کنم ...» آغاز کردم در آن زمان با سن و سال کمی که داشتم این موضوع برایم مشکل و قابل فهم نبود.
این مداح اهل بیت(ع) ابراز کرد: پس از آن رفته رفته همراه با پدرم شروع به مداحی در مجالس بزرگتر را آغاز کردم و بعدها، با تمرین فراوان توانستم فعالیت خود را به صورت حرفهای آغاز کنم و در مراسم و مجالس با جمعیت فراوان خود به تنهایی مداحی کنم، از آن زمان که حدود 40 سال میگذرد تا به اکنون، در این حرفه مشغول به فعالیت و نوکری اهل بیت(ع) هستم.
سرپرست جامعه مداحان استان همدان پیرامون برخی از ضعفهای مداحیها بیان کرد: در زمانهای گذشته اشعار مداحی از محتوای بسیار قوی برخوردار بود و مرثیهها محزونتر بودند و همه مداحان، خطوط قرمز موجود در این حرفه را حفظ و رعایت میکردند اما در حال حاضر، بسیاری از مداحان از این خطوط قرمز عبور کردهاند و اشعار آنها حالت وهم آمیز پیدا کرده است.
مداحان عهد حاضر در کار خود نوآوری و ابتکار ندارندصدرالدینی عنوان کرد: امروز مداحان از هدف اصلی خود که «پیامرسانی درسها و آموزههای اهل بیت(ع) است» غافل ماندهاند، همچنین مداحان عهد حاضر در کار خود نوآوری و ابتکار ندارند، به گونهای که تعدادی از جوانان و توجوانان با شنیدن برخی مداحیها، شور و هیجانات آنها برانگیخته میشود و به صورت تقلیدی از آن الکو بر میدارند و به همان سبک، کار خود را ادامه میدهند.
وی عنوان کرد: رسالت یک مداح در درجه اول باید دعوت مردم به محبوب خود یعنی خدای متعال و داشتن خلوص نیت است، دومین مسئولیت یک مداح نیز داشتن دانش این فن و آشنایی او با تاریخ اسلام است و در درجه سوم نیز، یک مداح قبل از آنکه بخواهد مردم را با مدح خود به راه و رسم دینی و مذهب دعوت کند باید خود عامل به آن اشعار باشد تا الگویی مناسب برای همگان باشد قابل ذکر است این مجموعه در کنار یکدیگر نتیحه خوبی خواهد داشت و یکی بدون دیگری معنا نخواهد داشت.
مداحان رسالت خود را جدی بگیرنداین مداح اهل بیت(ع) ادامه داد: از آن لحظه که یک مداح وارد این عرصه میشود، تمام سکنات وجودی او در زیر ذربین قرار میگیرد و نگاه مردم نسبت به او عمیق و ژرف میشود که این امر، او را مجاب میکند که رسالت خود را جدی بگیرد و بداند اگر مداحی را برای برای خدا و قرب او و شادی و حزن اهل بیت(ع) بسراید بیشک پاداش این کار خود را از پروردگار دریافت خواهد کرد.
وی افزود: توصیهای که برای جوانان و نوجوانان برای ورود به این مسیر دارم این است این هدف مهم را به «مفهوم نمایش خود قلمداد نکنند» و بدانند این رسالت یک تعظیم شعائر الهی و یک تکلیف مهم است که باید به خوبی بتوانند از عهده آن برآیند.
صدرالدینی پیرامون تأسیس دانشکده مداحی در نظام آموزشی کشور نیز اظهار کرد: تأسیس دانشکده مداحی در نظام آموزشی منوط به این است که اساتید دروس نظری و عملی اشراف کامل به موضوع داشته باشند، چرا که برخی از مداحان ما دانش این حرفه را دارند اما متأسفانه نحوه انتقال این دانش را ندارند و برعکس، که این موضوع میطلبد جهت تدریس در دانشکده مداحی از اساتید مجرب، برجسته و راه بلد استفاده کرد.