نمایشگاه قرآن ارائه‌کننده‌ داده‌‌های جدید باشد نه سوابق گذشته

به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا)، محمد بنیادی، پیشکسوت قرآنی کشورمان، در حاشیه بازدید از بیست و پنجمین نمایشگاه بین‌المللی قرآن کریم با حضور در غرفه خبرگزاری ایکنا در پاسخ به اینکه شاخص ترویج قرآن در جامعه چیست؟ و تأثیر برگزاری برنامه‌هایی نمادین مانند نمایشگاه، مسابقات قرآنی و... در فرهنگ جامعه چیست؟ گفت: با توجه به صدر اسلام و سیره پیامبر(ص)، می‌توان چند شاخص را برای ترویج قرآن در جامعه ذکر کرد. اولین شاخص این است که حاکمان باید قرآن عملی باشند و تضادی بین حکومت و مجموعه نباشد. لذا پیامبر اکرم(ص) شب زنده‌دار و روز را عامل به قرآن در تمام عرصه‌های زندگی خود بودند. عرصه اول خود، بعد خانواده و بعد جامعه است که به‌صورت مهارتی و عملیاتی، شکل می‌گیرد.

دومین شاخصه تمرین و تکرار خود و دیگران است. گعده‌های قرآنی و تشکیلات و ساختارهای قرآنی منسجم که پیامبر(ص) تشکیل داد که از جانشان مایه بگذارند و حاضر به شهادت در راه قرآن باشند. سومین شاخصه تشکیل تیمی است که به این مجموعه می‌آیند و این مجموعه را ساماندهی می‌کنند. این‌ها امروزه چگونه به‌وجود می‌آید، یکی از نمودهایش نمایشگاه است؛ مانند صدر اسلام، که مسابقات بین‌المللی شعر و خط داشتند و بهترین را در خانه کعبه آویزان می‌کردند. وقتی اسلام آمد، بهترین شعر، قرآن شد و قرآن آیاتی را ارائه کرد که خودش حاکم شد.

این پیشکسوت قرآنی کشورمان ادامه داد: امروزه باید فضاهای موجود را، متناسب با شیوه‌های موجود ارتباطات به‌روز کنیم. یکی از تبلور‌های ترویج قرآن کریم، نمایشگاه است که متشکل از محصولات و صنوف مختلف است. البته نمایشگاه باید جنبه نمایش عرضه داده‌های جدید باشد، نه تکرار سوابق گذشته. نمایشگاه امسال باید، جدید و با دستاوردهای جدید باشد که نسبت به سنوات گذشته قابل قیاس نباشد. الان نمایشگاه عالی است، اما یک نمایشگاه هدفمند که نسبت به گذشته خودش را بهتر نشان دهد، آسیب‌شناسی نمی‌شود. معلوم نیست چه آسیب‌شناسی نسبت به گذشته کرده‌ایم. آنچه در ظاهر نمایشگاه قابل مشاهده است، حضور حداکثری مردم بسیار خوب است، تنوع بیشتری در غرفه‌ها شاهدیم و اینکه مصلی ارتباط بهتری با بدنه جامعه برقرار کرده و مصلی جایگاه اصلی فعالیت‌های قرآنی است.

بنیادی در پایان خاطرنشان کرد: غیر از نمایشگاه شاخص کرسی تلاوت و تصویرگرایی و تجسم آیات و مسابقات را هم می‌توان از جمله شاخص‌های مهم ترویج قرآن کریم در جامعه نام برد.

بنیادی در پاسخ به اینکه در تربیت قاری، نقش مؤسسات بیشتر است یا جلسات قرآنی، گفت: آنچه از تجربه خود دریافتم، حقیقت آموزش قرآن، انفرادی است. اول تهذیب نفس است. در مسئله تربیت و آموزش، خانواده رکن اساسی را تربیت کودک دارد و در قدم بعدی جامعه است که وظیفه بزرگتری نسبت به خانواده دارد. در آموزش‌های مهارتی مانند تلاوت قرآن، تنها شیوه‌های سنتی پاسخگو است. شیوه‌های سنتی مانند شیوه‌های تئاتری، نفس به نفس است و به شکل سینمایی نیست. از نظر تربیتی، ارتباط نفس به نفس یک استاد با 10 قاری، از ارتباط استاد با صد قاری بهتر است. لذا بنده گعده‌های قرآنی و جلسات سنتی را بیش از آموزش‌های غیر‌حضوری و کتابی در تربیت یک قاری مؤثر می‌دانم.