به گزارش خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا)؛ تونس در مقابل تصمیم امارات، تمامی پروازهای ورودی و خروجی خطوط هوایی امارات را به دلیل «رفتار تبعیضآمیز و نژادپرستانه» با زنان این کشور آفریقای شمالی به حالت تعلیق درآورد.
این اقدام روز یکشنبه ۳ دی (۲۴ دسامبر) دو روز پس از آن که از ورود زنان تونسی مجرد زیر ۳۰ سال به هواپیمایی خطوط هوایی امارات جلوگیری به عمل آمد، صورت گرفت.
وزارت حمل و نقل تونس در یک پست فیسبوکی نوشت: «ما تصمیم گرفتیم تمامی پروازهای ورودی و خروجی شرکت حمل و نقل هوایی امارات را به حالت تعلیق درآوریم تا زمانی که این شرکت راه حل مناسبی برای پروازهای خود مطابق قوانین بینالمللی بیابد».
در همین حال، سالم زعابی سفیر امارات عربی متحده به وازرت خارجه تونس فراخوانده شد تا در مورد این مسئله توضیح دهد. آقای زعابی این اتفاق را یک اقدام «موقت» و «مرتبط با تدابیر امنیتی» خواند.
در ابتدا گفته شد که این تصمیم امارات بنا به دلایل امنیتی و مظنونشدن به یک زن تونسی برای انجام یک عملیات تروریستی اتخاذ شده و مقامات امارات به اجبار این تصمیم اهانتآمیز به زنان تونسی را اتخاذ کردهاند و در همین رابطه وزیر خارجه امارات نیز از هماهنگی امنیتی با مقامات تونس سخن به میان آورد اما به نظر میرسد که مسئولان امارات هنوز نتوانستهاند جمعیت خشمگین تونس را قانع سازند.
در همین راستا، عبدالباری عطوان، سردبیر روزنامه «رأی الیوم» و نویسنده، روزنامهنگار و تحلیلگر مشهور جهان عرب(فلسطینی الاصل) در تحلیلی با عنوان «امارات برای فیصلهدادن به بحران باید عملا از تونس و زنان آن عذرخواهی کند» در رأی الیوم آورده است: هنوز بحرانی که میان الجزایر و عربستان که تماشاچیها در استادیوم الجزایر تصویر ملک سلمان و ترامپ رابه عنوان دو روی یک سکه نشان داده بودند، به پایان نرسیده بود که بحران خطرناکتری میان امارات و تونس شدت گرفت؛ امارات از ورود شهروندان زن تونسی به این کشور ممانعت کرد و به روشهای زمخت و اهانتآمیزی آن را اجرا کرد. این مسئله به عصبانیت بیسابقهای در محافل مردمی و دولتی تونس سرایت کرد.
دستپاچگی کشورهای خلیج فارس
بروز بحران در روابط کشورها مسئلهای عادی و معمولی است؛ اما اینکه بحرانها به جنگ رسانهای تبدیل شود و به تنفر میان ملتها منجر شود، باید گفت این امر در میان کشورهای جهان صرفا به ملتها و دولتهای عربی منحصر میشود.
با تعمق بیشتر در بحران کشورهای خلیج فارس وجه مشترکی را مییابیم و آن دستپاچگی کشورهای حاشیه خلیج فارس در مدیریت بیشتر این بحرانها و عدم تشخیص واکنش طرف دیگر یا بیتوجهی به آن که البته این امر باعث دوچندان شدن خطر این بحرانها و ایجاد تنشهای مردمی و حس جدایی میان آنها میشود.
بحران کنونی در روابط امارات و تونس یکی از نمونههاست. برادران ما در امارات از طریق سرویسهای غربی مطلع شدند برخی شهروندان زن تونسی که با تروریستها ازدواج کردهاند و یا به صفوف داعش پیوستهاند احتمالا دست به اقدامات تروریستی از قبیل انفجار هواپیما میزنند و از جمله کشورهای هدف، کشور امارات و هواپیمایی آن خواهد بود و از آنجایی که مسئله امنیت در رأس اولویتهای امارات و زمینهساز جذب سرمایهگذاریهای خارجی به این کشور میشود، بیش از حد جانب احتیاط را رعایت کرده و دستور دادند ورود همه زنان تونسی چه مجرد و چه متأهل حتی نوجوانان به هواپیما ممنوع شود.
عبدالباری عطوان، نویسنده مقاله
منظور من از این که گفتم بیتوجهی به واکنشهای طرفهای دیگر بحران را پیچیدهتر میکند همین خطای امنیتی و دیپماتیک است که مقامات اماراتی مرتکب شدند و طرف تونسی و مقامات امنیتی آن کشور را از تصمیم خود مطلع نکردند. همانگونه که خمیس الجهیناوی، وزیر خارجه تونس تأکید کرد، اگر این هماهنگی صورت میگرفت هرگز شاهد اوجگیری این بحران و نتایج فاجعهبار آن در روابط دو کشور و دو ملت نبودیم.
تصمیم اهانتآمیز
البته سکوت و رفتار مبهم کشور امارات وضع را پیچیدهتر هم کرد. عدم ارائه دلیل قانعکننده برای توجیه این تصمیم اهانتآمیز از طرف دولت امارات در حق شهروندان زن تونسی در را به روی گمانهزنیهای هر چه بیشتر گشود و کار را به جایی رساند که آبروی بانوان تونسی را به بدترین شکل لکهدار کرد.
مسئله اینجاست که دو روز گذشت تا مقامات اماراتی این خطای خود را تصحیح کنند و از طریق توئیت انور قرقاش(وزیر مشاور دولت امارات در امور خارجه) و بدون هیچ توضیح کافی دلیل ممانعت از ورود زنان تونسی به کشورش را مسائل امنیتی عنوان کنند.
این حق دولت تونس است که عصبانی شود و در قبال این اهانت ها و هم صدا شدن با فشارهای مردمی از فرود آمدن تمامی هواپیماهای خطوط هواپیمایی امارات به تونس جلوگیری کند. مقامات اماراتی باید از تونس عذر خواهی کنند . دقیقا همان کاری که برای دولت الجزایر به خاطر نصب تصویر ذکر شده(تصویر ملک سلمان) در استادیوم اتفاق افتاد و الجزایر از دولت عربستان معذرت خواهی کرد.
تردیدی نیست که تصمیمات و مواضع این روزهای کشورهای حاشیه خلیج فارس با نوعی سبکسری همراه است. خصوصا در قبال ملتهای فقیر و غیر نفتی عربی و یا حتی دولتها، این سبکسری در همین 10 سال اخیر یعنی پس از ویرانی عراق و سرنگونی نظامهای لیبی و یمن و تلاش برای تکه تکه کردن سوریه و 10 سال سیاه و خونین الجزایر بروز کرده است.
پادشاه سعودی هم بارها مرتکب این سبکسری شده است. بارزترین آنها هم زمانی بود که در اکتبر 2016 عمل به توافق 5 سالهای را که در جریان دیدار پادشاه سعودی از مصر در آوریل همان سال به امضا رسید، متوقف کرد. بر اساس آن توافق مقرر شده بود عربستان ماهانه 700 هزار تن نفت به مصر صادر کند اما به دنبال اوجگیری نارضایتیهای مطبوعات مصری به خاطر نگاه از بالا به پایین، سعودی ها با دولت مصر بدون هیچ بحث و یا دادن فرصتی به مصر اجرای این توافق را فورا متوقف ساختند/.