اختتامیه جشنواره فیلم «محمد(ص)؛ پیامبر صلح» رویدادی مهم اما مهجور/ هیچ مسئولی حضور نیافت

مهدی حقیقی دبیر اول نخستین جشنواره فیلم «محمد(ص)؛ پیامبر صلح» در گفت‌و‌گو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن (ایکنا) درباره این رویداد سینمایی اظهار کرد: من کار خود را در وزارت ارشاد با انجمن سینمای جوان از سال 65 آغاز کردم. مدیر کل سمعی بصری، مدیر کل آموزش سینمایی، مشاوره معاون سینمایی  و... از جمله کارهایی است که من در سابقه 33 فعالیت خود انجام داده‌ام. در سال 85  جهت مدیر کلی ارشاد به خراسان جنوبی رفتم و سال 94 نیز به استان مرکزی رفتم. من در مقطعی از دوران فعالیتم و قبل از اینکه حجت‌الله ایوبی به ریاست سازمان سینمایی برسد به پیشنهاد حجت‌الاسلام حشمتی (معاون قرآن و عترت وزارت ارشاد) به عنوان مامور به معاونت قرآن و عترت ارشاد رفتم. در آن دوران بیشتر فعالیت‌های هنری به شکل استانی برگزار می‌شد. با این توضیح وقتی من در پست جدید ورود کردم تصمیم گرفتیم کارهای بزرگی انجام دهیم. برای آن نیز بودجه لازم در نظر گرفته شده بود.

وی افزود: برای این‌که عملکرد خوبی در حوزه فیلم و سینما داشته باشیم تصمیم ما این شد که مسیری جدید در این حوزه آزموده شود. برای همین فراخوانی دادیم تا سینماگران حرفه ای آثار خود را جهت حمایت ارائه دهند. با این توضیح از تیر ماه 93 تا بهمن همان سال کارهای خوبی در حوزه سینمای داستانی، انیمیشن و کوتاه به جشنواره ارسال شد. در ضمن در همان سال یکی از نشریات غربی توهینی به حضرت رسول انجام داد. در آن دوره در یک جلسه شتابزده و شعاری قرار شد که به رفتار این نشریه پاسخ داده شود. در همین راستا قرار شد جشنوارهای فیلمی با نام و محوریت حضرت رسول(ص) برگزار شود.

این مدیر سینمایی ادامه داد: قرار بود در این جشنواره به نفر اول 20 هزار دلار ، نفر دوم 15 هزار دلار و به نفر سوم 10 هزار دلار اهدا شود. همچنین  در همان جلسه شتاب‌زده زمان برگزار جشنواره اردیبهشت ماه تعیین شد و مرا هم به عنوان دبیر انتخاب کردند! این تصمیم نشان می‌دهد که تا چه حد شتاب‌زدگی در کار وجود داشت، زیرا ممکن نیست که چنین رویداد عظیمی ظرف چند ماه برگزار شود.

حقیقی با بیان این‌که تیمی حرفه‌‌ای برای جشنواره در نظر گرفته شده بود، گفت: ما در جلسه‌ای که در اسفند 93 برگزار کردیم به این نتیجه رسیدم که در این مدت کم (سه ماه) نمی توان رویدادی سینمایی با این حجم برگزار کرد به ویژه که جشنواره نام حضرت رسول را هم یدک می‌کشد. با این توضیح تصمیم گرفتم، اختتامیه مورد نظر در میلاد حضرت رسول که در ان زمان آبانماه 94 بود برگزار شود. از همان زمان ما تلاش کردیم با برچایی یک تیم حرفه‌ای کاری در خور توجه ارائه کنیم. انتخاب یزدان عشیری به عنوان یک فرد خبره در حوزه برگزاری جشنواره‌های سینمایی یکی از این اقدامات بود. راه‌اندازی سایتی حرفه‌ای از جمله اقدامات دیگر ما در این جشنواره بود، چون برای اولین‌بار در آن زمان سایتی راه اندازی می‌شد که آثار از طریق سایت به دستم رسید.

وی متذکر شد: سایت مورد نظر به چهار زبان انگلیسی، فرانسه، فارسی و عربی  به روز می‌شد. با این توضیح آثار بسیاری از سراسر دنیا به دستمان رسید، حتی گزافه نیست بگویم نزدیک به 400 کار به دستمان رسید، اما متاسفانه از تیرماه 94 سنگ‌اندازی‌ها پیرامون جشنواره آغاز شد و هر فردی در معاونت قرآن و عترت به نوعی می‌خواست از گوشه‌ای از کار بزند. از همان زمان بود که جشنواره به تدریج کوچک شد، البته ما تلاش خود را برای دریافت اسپانسر انجام می‌دادیم. برای مثال من شخصاً با رایتل جلسات فراوان برگزار کردم تا بتوانم آنها را برای حمایت از این رویداد ترغیب کنم بی‌انصافی است که از تلاش‌های حجت‌الاسلام والمسلمین حشمتی حرفی نزنم، زیرا وی هیچگاه از حمایت‌های خود دست نکشید.

این مدیر فرهنگی تاکید کرد: در مهر 94 من از سوی وزیر ارشاد به عنوان مدیرکل استان مرکزی انتخاب شدم، البته این سمت مغایرتی با جشنواره نداشت، زیرا من این امکان را داشتم تا به طور همزمان به عنوان دبیر جشنواره و مدیرکل فعالیت کنم، ولیکن تصمیم گرفته شد من دیگر به عنوان دبیر در جشنواره حضور نداشته باشم. از همان زمان مشکلات کار شروع به زیاد شدن کرد به نحویکه برگزاری اختتامیه آن تا 10 بهمن 96 طول کشید! در این میان نمی‌خواهم از تلاش‌های عباس نظری که به عنوان دبیر جشنواره شروع به کار کردند چشم پوشی کنم، اما این جشنواره شیبی را در پیش گرفته که سیری نزولی داشت!

وی درباره انتقاداتی که به جشنواره می‌شد نیز این‌گونه توضیح داد: یکی از نقدهایی که به جشنواره وارد شد این بود که گفتند قرار است ما به فیلم‌های خارجی 20 هزار دلاری بدهیم، درصورتی‌که این گفته به هیچ وجه درست نبود، چون ما گفته بودیم به بهترین فیلم 20 هزار دلار جایزه می‌دهیم. برای همین ممکن بود یک فیلمساز ایرانی برگزیده چنین بخشی شود.

حقیقی در پایان گفت: در انتهای درباره اختتامیه این جشنواره باید بگویم آن چه که در جشنواره رخ داد به هیچ وجه مطلوب نظر نبود چون در آیین اختتامیه مسئولان سینمایی و هنری حضور نداشتند و این امر هم برای من جای سوال داشت. رویدادی که نام پیامبر رحمت و مهربانی را یدک می‌کشد چرا باید تا به این اندازه مهجور باشد. این اتفاق به نوعی فیلمسازان جوانی را که با عشق در این حوزه فیلم ساخته بودند را به نوعی دلسرد کرد.