فقرا دیگر همسایه ثروتمندان نیستند/ نشانی سفره‌های خالی را بدانیم
گروه جامعه ــ حالا که فقرا و ثروتمندان همسایه نیستند، غذاهای نذری نصیب سفره‌هایی می‌شود که هرگز خالی نبوده‌اند. نشانی سفره‌های واقعاً خالی دورتر است، اما برای خلق زیبایی می‌توان همچون حسین(ع) به قلب ریگ‌های بیابان زد.
به گزارش ایکنا؛ زمانی شهرها و محله‌ها ترکیبی بودند از داراها و ندارها. اینکه گفته شده «اگر فردی سیر بخوابد و همسایه‌اش گرسنه باشد مسلمان نیست» هم به همین دلیل است. زمانی داراها و ندارها دیوار به دیوار هم خانه داشتند؛ افراد داراتر محله نذری می‌دادند و ندارهای محله نذری می‌گرفتند. افرد دارا ماه رمضان، محرم و اعیاد دینی را بهانه می‌کردند و کمی آن طرف‌تر ندار شهر سفره‌اش رنگین می‌شد.
اما اکنون نه تنها فاصله دیوار داراها و ندارها زیاد شده، بلکه فاصله شهرها و روستاهای ثروتمند و فقیر هم زیاد شده است، در حالی که آب، برق، گاز، فاضلاب، تلفن، خدمات شهری و ... برای مردم برخی از شهرها معمولی‌ترین و عادی‌ترین خدمات اولیه محسوب می‌شود، هنوز هم مردم بسیاری از روستاها و حتی شهرهای کم‌جمعیت در حسرت آب آشامیدنی سالم هستند.
روستاهایی که در ریگ‌های بیابان محصور شده‌اند و بی‌آبی و بیکاری امان مردمانشان را بریده است، دیگر دارایی اطرافشان نیست که محرم نذری دهد و برای یک روز هم که شده سفره‌هایشان را رنگین کند. مردم برخی شهرها و روستاها همگی در فقر مطلق فرورفته‌اند و هزاران کیلومتر از شهرهای با امکانات فاصله دارند. حتی دیگر روستاهای فقیر، همسایه شهرهای ثروتمند هم نیستند، فاصله خیلی زیاد شده است و برای پیدا کردن صبورترین مردم این کشور باید همتی بلند داشت و ساعت‌ها رانندگی کرد تا به آنها رسید. جازموریان و مناطق مرزی استان سیستان و بلوچستان جزء همین شهرها هستند.
و حالا محرم است؛ آنهایی که به سنت هر ساله نذری می‌دهند باز هم می‌توانند به همان سنت در خانه‌هایشان یا مسجد و حسینیه محله‌شان نذری بپزند و به همان روال هر ساله به مردمی که سفره‌هایشان حتی اگر رنگین رنگین هم نباشد، لااقل خالی نیست نذری بدهند. نذری هم که تبرک است و به قول برخی‌‌ها ثروتمند و فقیر نمی‌شناسد و همه می‌توانند نذری بگیرند.
یا می‌توان کاری متفاوت از سال‌های گذشته انجام داد. حسین(ع) برای خلق زیباترین تصویر عالم از ایثار، فرسنگ‌ها راه پیمود و رضایت معبود خود را در قلب ریگ‌های سوزان بیابان یافت. می‌توان به همین سنت و سیره اقتدا کرد. می‌توان به قلب مناطق محروم رفت و آنجا تصویری از دلدادگی به حسین(ع) خلق کرد یا بخشی از خرج امسال نذری را به دست بلندهمتانی داد که راهی این مناطق هستند و نذری‌ها را به دست نیازمند‌ترین‌ها می‌رسانند.
شیعه باید هوشمندانه رفتار کند؛ می‌توان در خانه را باز کرد و نذری را به نزدیک‌ترین همسایه داد و برگشت و ثواب برد اما می‌توان ثواب نذری را هزاران برابر کرد، می‌توان نذری را به دست دختری داد که با ذوق داخل ظرفش را نگاه می‌کند.
انتهای پیام
