احمد مشلب، متولد 31 گوست 1995 در شهر نبطیه لبنان بود. او در رشته فناوری اطلاعات با رتبه 7 وارد یکی از دانشگاههای لبنان شد و مانند بسیاری از جوانان در سراسر دنیا به دنبال تفریح و لذتهای دنیا بود، اما عشق به اهل بیت(ع) و امام زمان(عج) باعث شد تا به همه اینها پشت پا بزند و قدم در مسیر دفاع از حرم عقیله بنی هاشم بگذارد.
سخن از احمد محمد مشلب، شهید مدافع حرم لبنانی است، او که دفاع از حرم حضرت زینب(س) را به تمام علایق شخصیاش ترجیح داد و از لبنان به سوریه رفت. با نگاهی به عکسهایی که از این شهید در شبکههای مجازی وجود دارد، میتوان به علایق این شهید پی برد. سلفیهایی که بیانگر بهروز بودن این شهید در خودروی شخصی، گوشی همراه و... است تا عکسهای متعددی که در موقعیتهای مختلف گرفته شده، همه نشان میدهد این شهید چگونه میزیسته اما نکته مهم اینجاست که این علاقهها و بهرهمندی از ثروت، باعث نشده بود که اعتقاداتش را فراموش کند.
این شهید بزرگوار عاشق امام رضا(ع) بود و تنها یک بار توانسته بود به حرم رضوی مشرف شود، اما علاقه بسیارش به امام رضا(ع) باعث شد تا نام جهادی غریب طوس را در جمع مدافعان حرم برای خود برگزیند.
غریب توس
سلام بدرالدین، مادر شهید لبنانی مدافع حرم، در گفتوگو با ایکنا از خراسان رضوی، در خصوص همین علاقه شهید به امام رضا(ع) گفت: احمد به دلیل سن کم، مدافع حرم بودن و وقت زیادی که برای آموزشهای حزبالله میگذراند، تنها توانست یک بار به مشهد سفر کند، او عاشق امام رضا(ع) بود و از همین رو نام غریب توس را انتخاب کرد.
وی، اخلاص را مهمترین دلیل شهادت پسرش دانست و عنوان کرد: احمد اولین فرزند من و از همان دوران کودکی، باادب و پاک بود، هرچه احمد وارد دوره جدیدی از زندگی میشد، اخلاقیات حسنه و صفات خوبش بیشتر نمایان میشد.
بدرالدین تصریح کرد: اخلاص، دوست داشتن، مهربانی، احترام، محبت و صداقت از شاخصههایی پسرم بود، او در کنار همه اینها، باوقار و نیکوکار بود، گاهی در معرفی شهدا فکر میکنیم که صحبتهایمان درباره آنها اغراقآمیز است، اما من احمد را از رفتار و سیرهای که در زندگی داشت، معرفی میکنم. شهید، زنده است، روزی میخورد و مسیر تکاملش را ادامه میدهد که این تکامل، پس از مرگ ادامه مییابد.
وی عنوان کرد: احمد در کنار تفریحاتی که با دوستانش داشت و تحصیل که شاگرد برتر بود، جهاد را اصلیترین وظیفه خود میدانست و آن را در اولویت قرار داده بود.
این مادر شهید مدافع حرم افزود: پسرم در دوران نوجوانی بسیار به دستورات اسلام پایبند بود، نمازش را به موقع ادا میکرد، در مجالس اسلامی شرکت داشت و هیچگاه نمیدیدم فعالیت دیگری بر این کارها اولویت پیدا کند و یا در انجام آنها تأخیری از سوی احمد صورت بگیرد.
رها کردن رفاه برای رضای خداوند
وی، انجام واجب دین و قدم در راه خدا را دلیل اصلی حضور شهید مشلب در سوریه عنوان کرد و ادامه داد: احمد در رفاه بود و زندگی بسیار خوبی داشت، اما چیزی که برای او اولویت داشت، کسب رضایت خدا بود و برای رسیدن به این هدف، همه چیز را در لبنان رها کرد و به سوریه رفت.
مادر شهید مشلب اضافه کرد: احمد در آن زمان احساس کرد خطر بزرگی دین را تهدید میکند، به همین منظور نیز اولویتش را دفاع از دین قرار داد و لبنان را رها کرد و رفت تا برای دین خدا به جنگ با دشمن برود.
وی با بیان اینکه شهادت، دری است که خدا برای بندگان خاص خود گشوده است، تصریح داد: این ما و فرزندانمان هستیم که باید از دین دفاع کنیم، ما در زمانهای هستیم که باید زمینه ظهور را آماده کنیم و احمد نیز باید یکی از قربانیهایی میبود که به اذن خدا زمینه را برای تشکیل دولت امام زمان(عج) مهیا میکرد.
بدرالدین اضافه کرد: احمد تمام اعتقاداتش را از مکتب عاشورا گرفته بود، او مانند فرشتهای بود که در زمین زندگی میکرد. اهمیت نمیدهم که فرزندم ازدواج نکرد. البته من دوست داشتم پسرم ازدواج کرده و خانوادهای برای خود داشته باشد، اما اگر خواست خدا این بوده که او شهید شود الحمدلله. اراده ما همان اراده خداست و علاقه ما به معنای مالکبودن نیست؛ این علاقه باید براساس خواست خدا شکل بگیرد و خدا از آن راضی باشد.
مادر شهید مشلب ابراز کرد: احمد از 15 سالگی به ایران و حضرت امام خامنهای ارادت ویژهای داشت، ایشان را رهبر خود میدانست و همیشه تصویر ایشان را همراه خود داشت، احمد میگفت رهبر ایران، رهبر ما نیز هست و بر ما ولایت دارد.
زندگی 21 ساله احمد محمد مشلب در 29 فوریه سال 2016 به پایان رسید و وی در دفاع از حرم عقیله بنیهاشم به آرزوی خود، یعنی شهادت رسید. در بخشی از وصیتنامه شهید مشلب در مورد انتظار فرج آمده است: «او منتظر ماست نه این که ما منتظر او باشیم. هنگامی میشود گفت منتظریم که خود را اصلاح کنیم ولی اگر خود را اصلاح نکنیم هیچ گاه ظهور نخواهد کرد».
انتهای پیام