توسعه ظرفیت وجودی انسان در اثر «چله‌نشینی»
گروه اندیشه ـ حجت‌الاسلام کاظم صدیقی ضمن اشاره به اینکه عالم دارای مراتب است و انسان باید آرام آرام به سوی مبدأ اعلی سیر کند، تصریح کرد: یکی از عواملی که در انسان توسعه وجود ایجاد می‌کند «چله‌نشینی» است.
به گزارش ایکنا؛ جلسه درس اخلاق حجت‌الاسلام صدیقی دیروز در حوزه علمیه امام خمینی(ره) برگزار شد. وی در این جلسه به توضیح درباره حدیث عنوان بصری پرداخت و اظهار کرد: در حدیث عنوان بصری امام صادق(ع) به این مشتری جوان‌دل کهنسال فرمودند که مراجعه شما به من دو محذور دارد. یک محذور برای خودت است و یک محذور برای من است. محذوری که برای شماست این است که برای شما خطرناک است؛ چون عمّال حکومت برای کسانی که با ما در رفت‌وآمد باشند، مشکل درست می‌کنند. رفت‌وآمد با ما برای فرد گران تمام می‌شود و کسی می‌تواند پیش ما بیاید که برای هر خطری آمادگی داشته باشد. حضرت فرمودند محذوری که برای من است این است که وقت من مفت نیست و من در آناء الیل و النهار اورادی دارم.
وی ادامه داد: یکی از نکات این فرمایش این است که انسان باید قدر خودش را بشناسد. در روایت آمده است، خدا رحمت کند کسی که حد و اندازه خودش را بشناسد و از حد خودش تجاوز نکند. یک بچه کلاس اول نمی‌تواند یک پروفسور را برای تدریس خودش دعوت کند. در مسائل معنوی هم همین‌طور است. اصلاً چه نیازی به ارسال رسل است؟ دلیلش این است که وجود نازنین پیامبر(ص) ما و پیامبران دیگر واسطه فیض هستند. چرا همه مستقیماً از خدا نور نگیرند؟ چرا وحی فقط بر یک نفر نازل می‌شود؟ این نشان می‌دهد خدای متعال عالم را دارای مراتب خلق کرده است. به تعبیر فلاسفه، وجود تشکیکی است و مراتب دارد. انسان باید درجه به درجه بالا برود.
امام جمعه موقت تهران تصریح کرد: اینکه کسی مثل عنوان بصری بیاید خدمت امام صادق(ع) و بخواهد صاحب ولایت مطلقه کلیه الهیه، اسم اعظم خدا، مجلای صفات جلالیه و جمالیه حق تعالی او را مستقیماً تحت تربیت خودش قرار دهد، خلاف واقعیات است. او باید مجاری فیض متناسب با خودش را پیدا کند و آرام آرام به سوی مبدأ اعلی سیر کند. البته نه اینکه از آن طرف بخل هست. در فیض فیاض مشکلی نیست، بلکه مشکل در قابلیت قابل است. انسان باید در مسیر دریافت فیوضات معنوی و علمی توسعه ظرفیت پیدا کند تا به مراتب بالای مجرای فیض الهی برسد.
وی ادامه داد: یکی از فلسفه‌های چله‌نشینی همین توسعه در وجود است. در سفری که به مشهد داشتم، در حرم مطهر حضرت رضا(ع) شخصی آمد و به من گفت: هشت سال قبل پای منبر تو بودم و از تو شنیدم اگر کسی چهل روز بعد از نماز صبح صد و ده مرتبه بگوید: «وَقُلْ رَبِّ أَدْخِلْنِي مُدْخَلَ صِدْقٍ وَأَخْرِجْنِي مُخْرَجَ صِدْقٍ وَاجْعَلْ لِي مِنْ لَدُنْكَ سُلْطَانًا نَصِيرًا؛ و بگو پروردگارا مرا [در هر كارى] به طرز درست داخل كن و به طرز درست خارج ساز و از جانب خود براى من تسلطى يارى بخش قرار ده»(اسرا/80) توفیق تشرف پیدا می‌کند. من یک چله توفیق داشتم ذکر را بگویم، ولی درب تشرف برویم باز نشد. چله دوم را شروع کردم، باز به آرزویم نرسیدم. چله سوم دیدم، هنوز پشت درم. چله چهارم دیدم درماندم. همین‌طور تکرار کردم تا در هشتمین چله حضرت را دیدم.
حجت‌الاسلام صدیقی تأکید کرد: آن شخص به من می‌گفت که چون این نسخه را مؤثر دیدم می‌خواهم به شما بگویم وقتی این نسخه‌ها را از بزرگان به ما ابلاغ می‌کنید کامل‌ترش کنید و بگویید برای دریافت فیوضات حضرت، دیدن سیما کافی نیست. مریض باید از طبیب نسخه بگیرد. ما مریض حضرت هستیم. آن شخص می‌گفت که حضرت را دیدم، ولی حسرت گفتار ایشان در دلم ماند. فکر نمی‌کردم آدم توفیق دیدار مولا را پیدا بکند و این آرزو در دلش بماند. این چله نه اینکه خاصیت ندارد، بلکه ما ظرفیت نداریم. این چله‌ها توسعه ظرفیت می‌دهد. دلیل اینکه امام صادق(ع) عنوان بصری را در مرحله اول نپذیرفتند، همین بود که عطش او بیشتر شود و ظرفیتش توسعه پیدا بکند، آنگاه امام به مقدار ظرفیت به او نور دادند.
انتهای پیام
