حمیدرضا مدقق تشریح کرد؛
اکثر فیلم‌های فجر مردانه بودند/ سلیقه‌ای بودن تشخیص ژانر ارزشی در سینما
یک کارشناس سینما در بررسی ابعاد مختلف جشنواره فیلم فجر گفت: در بخش بازیگر، شاهد اتفاق خاصی نبودم، زیرا اکثر فیلم‌ها مردانه بود و جایی برای بازیگران زن باقی نمی‌گذاشت.
حمیدرضا مدقق، کارشناس سینما و منتقد فیلم، در گفتوگو با ایکنا؛ به بررسی ابعاد مختلف جشنواره فیلم فجر پرداخت. او معتقد است این جشنواره در دوره اخیر توانسته به موفقیتی نسبی دست پیدا کند، جشنواره سی‌و‌هشتم از دیدگاه او اتفاقی قابل اعتنا است و در این دوره شاهد تنوع ژانری خوبی بوده‌ایم.
وی با بیان اینکه برخی از تولیداتی که در بخش نگاه نو به نمایش درآمدند، کیفیتی به مراتب بهتر از آثار فیلم‌سازان با تجربه داشتند، گفت: پیشرفت دیگری که برای جشنواره این دوره می‌توان نام برد، جلوه‌های بصری تدوین و امور فنی است که فیلم از آن‌ها سود می‌برد، البته این اتفاق در دوره‌های قبل نیز وجود داشت، اما به لحاظ فیلم‌نامه همان مشکلات قبل دیده می‌شد، یعنی بسیاری از سناریو‌ها در آغاز خوب حرکت می‌کنند، ولی در ادامه نمی‌تواند موضوع را به خوبی جمع کند. این معضل به طور اخص در پایان‌بندی‌ها به آثار مورد نظر ضربه زده است.
وی ادامه داد: در بخش بازیگر هم شاهد اتفاق خاصی نبودم، زیرا اکثر فیلم‌ها مردانه بود و جایی برای بازیگران زن باقی نمی‌گذاشت، البته منظورم این نیست که بازی‌ها بد بودند، ولی امکان بازی‌های خوب در این بخش برای زنان وجود نداشت.
این داور جشنواره‌های سینمایی در پاسخ به برخی نقد‌ها که جشنواره فجر را محلی برای نمایش فیلم‌های تلخ توصیف کرده‌اند؟ گفت: باید در این زمینه مصداقی صحبت کرد، چرا که اگر بخواهیم در این زمینه کلی‌گویی کنیم، به نتیجه مطلوبی دست نخواهیم یافت. برای مثال ممکن است این ایراد از فیلم «درخت گردو» گرفته شود، اما در این فیلم با نمایش یک زن موفق و آرزوی خوشبختی برای ژیناذ(دختر قهرمان فیلم) امید را هم در فیلم می‌بینیم، به همین علت نمی‌توان با قاطعیت درباره تلخ بودن فیلم‌ها حرف زد.
مدقق متذکر شد: پایان‌بندی تلخ یا شاد در فیلم اهمیت چندانی ندارد، آنچه مهم است مناسب بودن پایان‌بندی مورد نظر با فیلم است، چون اگر بخواهیم فینال فیلم را خارج از روند کلی فیلم بیان کنیم، کار ضربه خواهد خورد. این ضعف نیز از همان مشکل فیلم‌نامه نشئت می‌گیرد که به آن اشاره داشتم. بگذارید برای مثال فیلم «نرگس» ساخته رخشان بنی‌اعتماد، پایانی تلخ داشت، اما به اندازه‌ای این فینال زیباست که نمی‌توان به آن تلخ گفت؛ در مقابل آثاری نیز وجود داشتند که پایان‌بندی بسیار امیدوار کننده‌ای داشتند، ولی به دلیل ضعف فیلم‌نامه بسیار ضعیف از کار در آمده‌اند.
این منتقد سینما در پاسخ به این پرسش که فیلم‌های ارزشی جشنواره سی‌و‌هشتم را چگونه ارزیابی می‌کند؟ گفت: ژانری تحت عنوان فیلم‌های ارزشی در سینما نداریم، چون ممکن است از دیدگاه فردی «خروج» یا «روز صفر» فیلمی ارزشی باشد، اما شاید از نگاه من نتوان این نام را برای این فیلم قائل شد.
وی در پایان تأکید کرد: موضوع دیگری که در این رابطه می‌توان گفت به عنوان جشنواره مربوط می‌شود. تصوری وجود دارد مبنی بر اینکه، چون این فستیوال عنوان فجر را یدک می‌کشد، حتماً باید تمام فیلم‌هایش شکلی انقلابی یا دینی داشته باشند. در مقابل این دیدگاه، نگاه دیگری هم وجود دارد که می‌گوید، چون این اتفاق عنوان جشن دارد و باید محصولات برتر سال مد نظر قرار گیرد. این تفاوت دیدگاه از ابتدا وجود داشته و هیچ‌گاه هم به نتیجه نهایی نرسیده است، ولی آنگونه که از شواهد پیداست اخیراً نگاه سیاستمداران فرهنگی ما بین این دو دیدگاه را مدنظر قرار داده است.
این داور جشنواره‌های سینمایی در پاسخ به برخی نقد‌ها که جشنواره فجر را محلی برای نمایش فیلم‌های تلخ توصیف کرده‌اند؟ گفت: باید در این زمینه مصداقی صحبت کرد، چرا که اگر بخواهیم در این زمینه کلی‌گویی کنیم، به نتیجه مطلوبی دست نخواهیم یافت. برای مثال ممکن است این ایراد از فیلم «درخت گردو» گرفته شود، اما در این فیلم با نمایش یک زن موفق و آرزوی خوشبختی برای ژیناذ(دختر قهرمان فیلم) امید را هم در فیلم می‌بینیم، به همین علت نمی‌توان با قاطعیت درباره تلخ بودن فیلم‌ها حرف زد.
مدقق متذکر شد: پایان‌بندی تلخ یا شاد در فیلم اهمیت چندانی ندارد، آنچه مهم است مناسب بودن پایان‌بندی مورد نظر با فیلم است، چون اگر بخواهیم فینال فیلم را خارج از روند کلی فیلم بیان کنیم، کار ضربه خواهد خورد. این ضعف نیز از همان مشکل فیلم‌نامه نشئت می‌گیرد که به آن اشاره داشتم. بگذارید برای مثال فیلم «نرگس» ساخته رخشان بنی‌اعتماد، پایانی تلخ داشت، اما به اندازه‌ای این فینال زیباست که نمی‌توان به آن تلخ گفت؛ در مقابل آثاری نیز وجود داشتند که پایان‌بندی بسیار امیدوار کننده‌ای داشتند، ولی به دلیل ضعف فیلم‌نامه بسیار ضعیف از کار در آمده‌اند.
این منتقد سینما در پاسخ به این پرسش که فیلم‌های ارزشی جشنواره سی‌و‌هشتم را چگونه ارزیابی می‌کند؟ گفت: ژانری تحت عنوان فیلم‌های ارزشی در سینما نداریم، چون ممکن است از دیدگاه فردی «خروج» یا «روز صفر» فیلمی ارزشی باشد، اما شاید از نگاه من نتوان این نام را برای این فیلم قائل شد.
ژانری تحت عنوان فیلم‌های ارزشی در سینما نداریم، چون ممکن است از دیدگاه فردی فیلم‌های«خروج» یا «روز صفر» ارزشی باشد، اما از نگاه من نتوان این نام را برای این فیلم قائل شد
وی در پایان تأکید کرد: موضوع دیگری که در این رابطه می‌توان گفت به عنوان جشنواره مربوط می‌شود. تصوری وجود دارد مبنی بر اینکه، چون این فستیوال عنوان فجر را یدک می‌کشد، حتماً باید تمام فیلم‌هایش شکلی انقلابی یا دینی داشته باشند. در مقابل این دیدگاه، نگاه دیگری هم وجود دارد که می‌گوید، چون این اتفاق عنوان جشن دارد و باید محصولات برتر سال مد نظر قرار گیرد. این تفاوت دیدگاه از ابتدا وجود داشته و هیچ‌گاه هم به نتیجه نهایی نرسیده است، ولی آنگونه که از شواهد پیداست اخیراً نگاه سیاستمداران فرهنگی ما بین این دو دیدگاه را مدنظر قرار داده است.
گفتوگو از داوود کنشلو
انتهای پیام 
