حجت‌الاسلام مؤمنی تشریح کرد:
بایدها و نبایدهای سبک زندگی امام محله
حجت‌الاسلام سید‌حسین مؤمنی، استاد حوزه علمیه، گفت: کار اصلی طلاب در حوزه‌های علمیه تبلیغ دین است و امور دیگر پس از تبلیغ دین دارای اهمیت است.
به گزارش ایکنا از قم، حجت‌الاسلام سید‌حسین مؤمنی، استاد حوزه علمیه، 17 آذرماه در دیدار مدیران، معاونان و همکاران بنیاد هدایت، گفت: برخی از طلاب وقتی برای تبلیغ به شهرستان می‌روند، از این جهت که از فضای علمی دور می‌شوند و ممکن است پیشرفت نکنند، دچار حالت یأس و ناامیدی می‌شوند.حجت‌الاسلام والمسلمین مؤمنی اظهار کرد: هنر اولیه ما این است که در بین مردم باشیم و احکام دین را برای مردم بیان کنیم و برای خدا و امام زمان مشتری جمع کنیم.
وی ادامه داد: این‌که من یک‌عمر از تبلیغ فاصله بگیرم و درس بدهم یا شاگرد تربیت کنم، اشتباه است و اصلی‌ترین کار ما تبلیغ دین است و کسی که این‌گونه فکر و عمل کند، به وظیفه خود عمل نکرده است.
این کارشناس مذهبی تصریح کرد: رهبر معظم انقلاب اسلامی، حضرت آیت‌الله وحید خراسانی، مکارم شیرازی، سبحانی و ... در زمان درس به درس مشغول بودند و در زمان تبلیغ به تبلیغ می‌پرداختند، حتی اگر نیاز بوده، هجرت کرده‌اند.
وی تأکید کرد: امام محله، شهر و روستایی که در محل تبلیغ خود به آموزش احکام دینی و حل مشکلات و گرفتاری‌های مردم می‌پردازد، بسیار ارزشمند است؛ مردم نیازمند هستند که احکام دینی به آن‌ها آموزش داده شود و این ممکن نیست، مگر با ایثار و فداکاری کسانی که هجرت کرده و در شهرها و روستاها مستقر شده‌اند.
حجت‌الاسلام والمسلمین مؤمنی تصریح کرد: افرادی که برای تبلیغ به شهر و روستا و محلات می‌روند، از درس و بحث و فقه و اصول نباید فاصله بگیرند، حتماً دستی به فقه و اصول داشته باشند، طلبه‌ای که از فقه و اصول فاصله گرفته باشد، کاملاً مشهود است.
وی ادامه داد: گذشته از این‌که از درس و بحث فاصله نگیریم، باید نسبت به اتمام پایان‌نامه اقدام کنیم، وگرنه در درازمدت کارایی خود را از دست می‌دهیم، زیرا طلابی که وارد عرصه تبلیغ می‌شوند، باید هم از جهت علمی و هم مدرک رشدیافته باشند.
این استاد حوزه علمیه ابراز کرد: اگر در جایی که مستقر هستند، حوزه علمیه دایر است، ولو در بحث عقاید یا تجوید و احکام به تدریس بپردازند، زیرا تدریس به انسان نظم می‌دهد. اگر برای تدریس در دانشگاه هم دعوت کردند، شرکت کنند، منتها باید ذی طلبگی را حفظ کنند.
وی با تأکید بر رعایت برخی از امور ظاهری اظهار کرد: مردم ما را زیر ذرهبین می‌گذارند؛ نحوه غذا خوردن، نحوه نشستن، نحوه پوشش و ادبیات گفتاری ما زیر ذرهبین مردم است. به طور مثال در هنگام حضور در مجالس نباید از تلفن همراه استفاده کرد و این کار خلاف ادب است.
این کارشناس مذهبی با تأکید بر حفظ حرمت لباس روحانیت ادامه داد: اگر کار جهادی هم می‌خواهیم انجام دهیم، عمامه را بر سر بگذاریم و شئون طلبگی و حرمت و قداست لباس را حفظ کنیم.
وی با اشاره به ضرورت حضور امامان در مساجد بیان کرد: مسجد باید جایی باشد که مردم باید برای امورشان به آنجا مراجعه کنند، در زمان‌های قدیم که دادگاه نبود، مردم برای رفع مشکلاتشان به آنجا مراجعه می‌کردند، امیرالمؤمنین در مسجد دکه القضا داشتند.
حجت الاسلام والمسلمین مؤمنی تأکید کرد: شرطش این است که مردم اعتماد کنند. دشمن تلاش کرده تا مردم اعتمادشان را نسبت به امام جماعت مسجد از دست بدهند. لازمه رفع این حالت آن است که امامت محله امام روستا و امام شهر کاری کنند که مشتری برای خدا جمع کنند و به دنبال جذب مشتری برای خود نباشند.
وی با بیان این‌که باید جوری رفتار کرد که مردم با ما احساس راحتی و آرامش کنند و از ما دور نشوند، ادامه داد: اگر امور معنوی در ما تقویت نشود، در هر عرصه‌ای که باشیم، دچار یأس و ناامیدی می‌شویم؛ نماز شب، انس با قرآن، زیارت عاشورا و زیارت جامعه کبیره حتماً باید در برنامه کاری‌مان باشد.
این استاد حوزه علمیه تصریح کرد: دوستانی که روحانی ثابت هستند، حتماً یک‌شب را به تفسیر، یک‌شب را به نهج‌البلاغه، یک‌شب را به خواندن صحیفه و یک‌شب را به خواندن روایت اختصاص دهند، شاید بیش از 10 دقیقه هم طول نکشد، این باعث می‌شود که انسان از فضای معنوی هم فاصله نگیرد.
وی در پایان گفت: مردم انسان مؤدب را دوست دارند؛ کسی که آداب یعنی اعمال صادره از او صحیح نیست، اخلاقش هم مبتلا به مشکلات متعددی است؛ در برخورد با مردم آداب را رعایت کنیم و از انجام برخی از امور که از دید آن‌ها خارج از ادب و نزاکت است، خودداری کنیم.
انتهای پیام 
