حسین اسرافیلی، شاعر پیشکسوت در گفتوگو با ایکنا درباره نیایش در ادبیات فارسی گفت: نیایش و مناجات، تبلور آیات الهی است. در گذشته برخی شاعران و عارفان در سرودهها و نوشتههای خود به برخی از وجوه نیایش آیینی و دینی و برخی دیگر به طور مفصل به حمد و نیایش پروردگار میپرداختند. آثاری که در نوع دوم از شاعران به جای مانده، اغلب آثاری فاخر در حوزه شعر و ادب فارسی به شمار میروند که از جمله آنها میتوان به فردوسی، سنایی غزنوی، عطار نیشابوری، نظامی، مولوی و ... اشاره کرد.
وی افزود: وحی الهی و ادب دینی، ریشه در شعر و ادب فارسی دارد، اما متأسفانه شاعران امروز نه تنها با توحیدیه و نعت پیامبر و ائمه شروع نمیکنند، بلکه به شعرهایی با محتوای نازل هم روی آوردهاند که از مکارم اخلاقی هم دور هستند. البته این مسئله فقط مربوط به شاعران دهههای اخیر نیست، بلکه جلوه نیایش و مناجات در شعر شاعران آیینی هم کمرنگ است.
اسرافیلی تصریح کرد: برخی از شاعران آیینی تصورشان این است که اگر به مدح پیامبر اکرم (ص) و ائمه اطهار (ع) بپردازند، دیگر نیازی نیست به حمد و ستایش پروردگار بپردازند، در حالی که این مسئله هم اشتباه است، باید در ابتدا به توحید توجه کنیم و بعد به اولیا و انبیا الهی.
این شاعر آیینی گفت: در ادبیات کهن، شعر شاعران مملو از مکارم اخلاقی و حکمتهایی درسآموز بود، شاعران در سرودههای خود را مخاطبانشان را به راستی و درستی دعوت میکردند و از زشتیها و پلیدیها بر حذر میداشتند، اما امروزه شعر تقریباً خالی از چنین مفاهیمی است و خبری از آن حکمتها نیست.
شاعر «آیینههای شعلهور» در ادامه بیان کرد: یک زمانی برخی از دیوانهای گذشته را مطالعه میکردم و متوجه شدم که اغلب شاعران کهن، اولین کاری که میکردهاند، نزد اساتید مختلف، علوم دینی و ادبی را میخواندند و یک عمر طلبگی میکردند تا به شاعری میرسیدند. اکنون شاعران امروز مجموعه شعرهای شاعران روزگار خود را نمیخوانند چه برسد به دیوان شاعران کهن به ویژه آنهایی که سرآمد بودند و این ادبیات فارسی را پایهریزی کردند.
وی با اشاره به برخی مشکلات شاعران امروز گفت: این مسئله را نباید نادیده گرفت که شاعران امروز به دلیل گرفتاری و مشکلات معیشتی و اقتصادی فرصت مطالعه ندارند و از طرفی هم مخاطبان چندان رغبتی به شعر نشان نمیدهند و انتشار مجموعههای شعر در تیراژهای بسیار پایین و در حد ۲۰۰ - ۳۰۰ نسخه حاکی از همین مسئله است. در صورتی که چند هزار نفر مدعی شعر و شاعری داریم.
شاعر مجموعه شعر «تولد در میدان» به نمونهای شعر پروین اعتصامی اشاره کرد و افزود: این شاعر، یکی از شاعران عصر و روزگار ماست که نیایشهای خوبی را در میان سرودههایش میتوان یافت. از جمله شعری که سروده است.
مادر موسی، چو موسی را به نیل
در فکند، از گفتهٔ رب جلیل
خود ز ساحل کرد با حسرت نگاه
گفت کای فرزند خرد بیگناه
گر فراموشت کند لطف خدای
چون رهی زین کشتی بی ناخدای
گر نیارد ایزد پاکت بیاد
آب خاکت را دهد ناگه بباد
وحی آمد کاین چه فکر باطل است
رهرو ما اینک اندر منزل است
پردهٔ شک را برانداز از میان
تا ببینی سود کردی یا زیان
ما گرفتیم آنچه را انداختی
دست حق را دیدی و نشناختی
در تو، تنها عشق و مهر مادری است
شیوهٔ ما، عدل و بنده پروری است
نیست بازی کار حق، خود را مباز
آنچه بردیم از تو، باز آریم باز
انتهای پیام