به گزارش ایکنا، در ادامه مروری بر مهمترین رویدادها در سطح حوزه علمیه خواهیم داشت؛
باور کنیم خداوند اجر محسنین را ضایع نمیکند
بیستویکمین جلسه تفسیر سوره مبارکه «یوسف»، ۱۳ تیرماه با سخنرانی سیدمجتبی حسینی، پژوهشگر دینی، برگزار شد. حسینی بیان کرد: داستان مملو از بالا و پایینهایی است که یوسف(ع) دید که جزئیات آن نیز در قرآن ذکر نشده است و پس از یکسری دوران سخت، میرسد به اینجا که مکنت مییابد. اینکه میگوید: «کذلک»؛ یعنی اینچنین ما یوسف(ع) را مکنت دادیم؛ به این معنا که یوسف(ع)این روند را طی کرد تا اینگونه شد. در اینجا یک پرسش نیز مطرح میشود و آن اینکه آیا آن روند را نیز خدا خواست یا شیطان این کار را کرد که یک مسئله است. چون شیطان بین برادران اختلاف ایجاد کرد و یک وقت است که میگوییم خدا این مسیر را طراحی کرده است. اما به هر حال هر طراحی که صورت گرفت، در نهایت خدا کار را به اینجا رساند.
حسینی تصریح کرد: نکته دیگر اینکه یوسف(ع) به دوست زندانیاش میگفت من را نزد پادشاه یاد کن، اما پرسش این است که اگر آن دوست زندانی یادش میماند که یوسف(ع) را نزد پادشاه یاد کند، نهایتاً او را از زندان آزاد میکردند و در نهایت برده بود، اما در این صورت یعنی این حالت دوم است که یوسف(ع) به مکنت رسید و این یعنی باید کار را به خدا سپرد. سپس فرمود: ما از هر کسی که بخواهیم به او اجر میدهیم و فرمود اجر نیکوکاران را ضایع نمیکنیم.
وی افزود: یکی از نکات مهم این است که باید به چه زبانی باورمان بشود که خدا اجر محسنین را ضایع نمیکند. ما این بخش از آیه را قبول نداریم و در عمل در دلمان چنین باوری نیست. یا یک کار خوبی نمیکنیم یا اگر کار خوبی بکنیم، میخواهیم دیگران جوابش را بدهند، یا دوست داریم یک اتفاق خوبی برای ما بیفتد و این نشان میدهد ما باور نداریم که خدا اجر محسنین را ضایع نمیکند. یوسف(ع) هم ۳۰ سال طول کشید که به اینجا رسید و ما باید باورمان بشود که اجر محسنین ضایع نمیشود. حالا فردا نشد، ممکن است ۳۰ سال دیگر بشود و باید این را قبول کرد. سپس فرمود: اجر آخرت برای کسانی که ایمان آوردند و متقی بودند، بهتر است.
ولایت مهمترین حقیقت اسلام است
آیتالله محمد جواد فاضل لنکرانی ۱۴ تیرماه در همایش نکوداشت علامه امينی با اشاره به اشکال اهل تسنن بر شیعه که میگفتند شیعه یک اعتقادات مدون، یک مجموعه آثار تألیفی و مجاهدانی که در راه افکار شیعه به شهادت رسیده باشند ندارد، گفت: مرحوم کاشف الغطاء «اصل الشیعه»، مرحوم حاج شیخ آقا بزرگ تهرانی «الذریعه» و مرحوم علامه امینی «شهداء الفضیله» را در پاسخ به برخی از علمای اهل سنت در آن زمان نوشتند و آرام آرام دنبال تثبیت حدیث غدیر و واقعه غدیر رفتند و به این فکر افتادند که این حدیث، اسناد و خصوصیات آن را جمعآوری کرده و یک موسوعه جامع و بینظیر، به نام الغدیر به جامعه اسلامی ارائه کنند.
عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم با طرح این سؤال که چرا علامه امینی الغدیر را نوشت و چه چیزی سبب شد که این انگیزه را پیدا کند به این میدان بیاید و ۴۰ سال عمر خودش را صرف این موسوعه کند، ادامه داد: ما طلبهها باید پاسخ این چراها را پیدا کنیم و در زندگی علمی و طلبگی خودمان جاری کنیم. باید بدانیم مرحوم علامه امینی فقط دنبال این نبود که تواتر حدیث غدیر را اثبات کند، هرچند در جلد اول نام ۱۱۰ تن از صحابه و چهل و اندی از تابعین را ذکر میکند و تواتر این حدیث را اثبات میکند، بلکه میخواست حقی را اثبات کند که امیرالمؤمنین برای عالم بشریت و نه فقط در عالم اسلام دارد.
دو معیار زمانآگاهی روحانیت
نشست «روحانیت و زمانآگاهی» با سخنرانی آیتالله ابوالقاسم علیدوست برگزار شد. وی در این نشست بیان کرد: در تراث دینی ما انسانها خصوصاً علما به تقسیماتی منقسم شدند؛ از جمله انسان صالح و غیرصالح، سعید و شقی و ... . از جمله تقسیماتی که ما داریم، تقسیم به انسان عالم به زمان، مالک زمان، صاحب زمان و انسانی که عبد زمان است. لذا زمانآگاهی که در عنوان صحبت من میبینید، متخذ از روایات است. زمانآگاهی یعنی «العالم بزمانه». حالا سراغ روایت معروفی میرویم که کلینی از امام صادق(ع) روایت میکند: «العالِمُ بِزَمانِهِ لا تَهجُمُ عَلَیهِ اللَّوابِس». مشکلات اشتباهبرانگیز بر عالم به زمان هجوم نمیآورد. این روایت، مفهوم نقض دارد؛ یعنی اگر کسی عالم به زمان نباشد، دچار این مشکل میشود.
همچنین وی معتقد است: حدیث دیگری داریم که کمتر معروف است، ولی بسیار شنیدنی است. امیر حکمت و بیان میفرمایند عقل از آن روی بر هوا و هوس برتری داده شده که عقل تو را مالک زمان میکند، ولی هوا و هوس و بیخردی تو را بنده زمان میکند؛ یعنی اگر بخواهیم این حدیث را محور قرار دهیم، امام میخواهند بگویند انسانهایی داریم که مالک زمان هستند. مالک زمان یعنی چه؟ انسانهایی هم داریم که عبد زمان هستند. مالک چه خاصیتی دارد؟ مالک اختیار مملوک را دارد. بنده اگر مالک این ساعت هستم، چون اختیار این ساعت را دارم، لذا من مالک میشوم و این ساعت، مملوک میشود. حضرت میخواهند بفرمایند انسان عاقل مالک است و زمان مملوک اوست و در زمان تصرف میکند و به زمان شکل میدهد و در مقابل زمان فعال است. آن کسی که خرد ندارد، بنده زمان است. عالم به زمان کسی است که هجمهها و شبههها به او هجوم نمیآورد، مثل کسی که زره پوشیده و اگر حادثهای بیاید، آسیبی نمیبیند. این حدیث دوم میگوید عالم به زمان، زمان را در اختیار میگیرد و به زمان شکل میدهد. در واقع امام صادق(ع) میخواهند بفرمایند عالم به زمان تحت تأثیر زمان نیست، اما حدیث دوم میگوید عالم به زمان، زمان را شکل میدهد و جلوتر از زمان حرکت میکند.
روحانیون نباید زندگی اشرافی داشته باشند
حجتالاسلام و المسلمین سیداحمد خاتمی در ادامه سلسله مباحث مبانی قرآنی نهجالبلاغه که ۱۴ تیرماه در فضای مجازی بارگذاری شده است، گفت: امام علی(ع) در حکمت دوم نهجالبلاغه فرمودند: وَ قَالَ (علیه السلام): أَزْرَى بِنَفْسِهِ مَنِ اسْتَشْعَرَ الطَّمَعَ، وَ رَضِيَ بِالذُّلِّ مَنْ كَشَفَ عَنْ ضُرِّهِ، وَ هَانَتْ عَلَيْهِ نَفْسُهُ مَنْ أَمَّرَ عَلَيْهَا لِسَانَه؛ هر کسی طمع پیشه کند، خودش را حقیر کرده و کسی که ناراحتیهایش را نزد این و آن بدون هیچ فایدهای فاش کند، به ذلت خویش راضی شده و کسی که زبانش را بر خود امیر کند، شخصیتش حقیر خواهد شد.
وی با اشاره به انواع طمع گفت: طمع دوگونه است؛ یکی طمع پسندیده و دیگری طمع غیرپسندیده؛ طمع به لطف و کرامت خدا پسندیده است؛ در آیه ۵۶ اعراف فرموده است: وَادْعُوهُ خَوْفًا وَطَمَعًا؛ یعی خدا را از روی خوف و طمع بخوانید، در آیه ۲۴ روم «وَمِنْ آيَاتِهِ يُرِيكُمُ الْبَرْقَ خَوْفًا وَطَمَعًا وَيُنَزِّلُ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَيُحْيِي بِهِ الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَاتٍ لِقَوْمٍ يَعْقِلُونَ» هم فرموده است که از نشانههای خداوند رعد و برق است که باعث طمع کشاورزان به باران میشود.
حجتالاسلام و المسلمین خاتمی با اشاره به آیه ۸۲ شعراء «وَالَّذِي أَطْمَعُ أَنْ يَغْفِرَ لِي خَطِيئَتِي يَوْمَ الدِّينِ» بیان کرد: حضرت ابراهیم در این آیه خود را به طمع به لطف خدا میستاید؛ سحره فرعون که از برجستگان تاریخ هستند، زیرا در این دوره سحر بازار گرمی داشت و ساحران حرف اول را میزدند به همین دلیل وقتی از فرعون برائت جستند، دچار مجازات سختی شدند و دست و پای آنها را بر خلاف یکدیگر قطع کردند که تصور آن هم وحشتناک است. البته پاسخ ساحران هم در آیات ۵۰ و ۵۱ شعراء جالب است: قَالُوا لَا ضَيْرَ إِنَّا إِلَى رَبِّنَا مُنْقَلِبُونَ؛ گفتند باكى نيست ما روى به سوى پروردگار خود مى آوريم؛ إِنَّا نَطْمَعُ أَنْ يَغْفِرَ لَنَا رَبُّنَا خَطَايَانَا أَنْ كُنَّا أَوَّلَ الْمُؤْمِنِينَ.
قرآن حکومت و ساختارهای عادلانه را میپذیرد
حجتالاسلام والمسلمین نجف لکزایی، ۱۲ تیرماه در نشست علمی «حکمرانی در قرآن»، گفت: تقوا به معنای حفظ خود، خانواده و جامعه از طریق ایمان در برابر کفر است. در سالهای آغاز بعثت، کفر عمدتاً در برابر شکر بوده است، اما هرقدر جلوتر آمدیم، در برابر ایمان قرار گرفته است. آیات زیادی هست که کافر و شکور و مؤمن و مسلم بودن را در برابر هم آورده است؛ از جمله در آیه ۱۵۸ بقره فرموده است «...وَمَنْ تَطَوَّعَ خَيْرًا فَإِنَّ اللَّهَ شَاكِرٌ عَلِيمٌ» یا در آیه ۹۴ انبیاء «فَمَنْ يَعْمَلْ مِنَ الصَّالِحَاتِ وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَلَا كُفْرَانَ لِسَعْيِهِ وَإِنَّا لَهُ كَاتِبُونَ» که در این دو مورد، کفر در برابر شکر است. یا در آیه ۲۸ ابراهیم(ع) فرموده است: «أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ بَدَّلُوا نِعْمَتَ اللَّهِ كُفْرًا وَأَحَلُّوا قَوْمَهُمْ دَارَ الْبَوَارِ» و در آیه ۱۱۲ نحل بیان شده است: «وَضَرَبَ اللَّهُ مَثَلًا قَرْيَةً كَانَتْ آمِنَةً مُطْمَئِنَّةً يَأْتِيهَا رِزْقُهَا رَغَدًا مِنْ كُلِّ مَكَانٍ فَكَفَرَتْ بِأَنْعُمِ اللَّهِ فَأَذَاقَهَا اللَّهُ لِبَاسَ الْجُوعِ وَالْخَوْفِ بِمَا كَانُوا يَصْنَعُونَ»؛ علامت این جامعه امن آن است که از همه سو نعمات فراوان به آن سرازیر میشود، اما اینها چون ناسپاسی کردند، گرفتار جوع و خوف شدند.
وی افزود: گاهی اوقات کفر و استکبار در یک آیه کنار هم آمده است؛ مثلاً در آیه ۱۰ احقاف فرموده است: «قُلْ أَرَأَيْتُمْ إِنْ كَانَ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ وَكَفَرْتُمْ بِهِ وَشَهِدَ شَاهِدٌ مِنْ بَنِي إِسْرَائِيلَ عَلَى مِثْلِهِ فَآمَنَ وَاسْتَكْبَرْتُمْ إِنَّ اللَّهَ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ»؛ همچنین آیه ۷۶ قصص «إِنَّ قَارُونَ كَانَ مِنْ قَوْمِ مُوسَى فَبَغَى عَلَيْهِمْ وَآتَيْنَاهُ مِنَ الْكُنُوزِ مَا إِنَّ مَفَاتِحَهُ لَتَنُوءُ بِالْعُصْبَةِ أُولِي الْقُوَّةِ إِذْ قَالَ لَهُ قَوْمُهُ لَا تَفْرَحْ إِنَّ اللَّهَ لَا يُحِبُّ الْفَرِحِينَ»، آیه ۵۸ قصص «وَكَمْ أَهْلَكْنَا مِنْ قَرْيَةٍ بَطِرَتْ مَعِيشَتَهَا فَتِلْكَ مَسَاكِنُهُمْ لَمْ تُسْكَنْ مِنْ بَعْدِهِمْ إِلَّا قَلِيلًا وَكُنَّا نَحْنُ الْوَارِثِينَ»؛ و نیز آیه ۲۱ فرقان «وَقَالَ الَّذِينَ لَا يَرْجُونَ لِقَاءَنَا لَوْلَا أُنْزِلَ عَلَيْنَا الْمَلَائِكَةُ أَوْ نَرَى رَبَّنَا لَقَدِ اسْتَكْبَرُوا فِي أَنْفُسِهِمْ وَعَتَوْا عُتُوًّا كَبِيرًا» که کفر با واژهای مختلف از جمله عتو، بطرت و ... آمده است. در آیه ۴۹ «ص»، «هَذَا ذِكْرٌ وَإِنَّ لِلْمُتَّقِينَ لَحُسْنَ مَآبٍ» نیز برای متقین حسنمآب در نظر گرفته شده است؛ یعنی کسانی که در برابر تهدیدات با رعایت دستورات خدا از خود مراقبت میکنند، سرنوشتشان حسن مآب است.
تفاوت حکمرانی سکولار و اجتهادی در فضای مجازی چیست؟
حجتالاسلام والمسلمین محمدحسین ملکزاده، استاد سطح خارج حوزه علمیه، ۱۵ تیرماه در نشست «حکمرانی اجتهادی برای ساماندهی اسلامی به زیست مجازی» که به صورت وبیناری برگزار شد، گفت: حکمرانی اجتهادی و تفقه جامع به معنای آن است که همه انسانها در طول تاریخ، مخاطب قرآن و سخنان اهل بیت(ع) هستند، گرچه به اقتضاء زندگی در دورههای تاریخی و سرزمینهای مختلف نوع گفتوگو همراه با تغییرات است.
وی با بیان اینکه زندگی را میتوان به ۵ سطح فردی، خانوادگی، اجتماعی، حکومتی و تمدنی، تقسیمبندی کرد، افزود: تفقه جامع مدعی است همه ابعاد این انواع زندگی را پوشش میدهد، لذا تفقه جامع فقط به روش نقلی معتقد نیست و از ابزار عقل و علم هم بهره میبرد همچنین به لحاظ خروجی، جامعیت دارد.
ملکزاده با بیان اینکه به تدبیر اجتهادی امور با تفقه جامع، حکمرانی اجتهادی گفته میشود، تصریح کرد: مهمترین امر در حکمرانی اجتهادی، روش متمایز در حل مسئله است؛ حل مسئله اجتهادی بدون علم و تخصص ممکن نیست؛ در حکمرانی اجتهادی، داشتن مهارت لازم است. مؤلفه دیگر آن ضابطهمندی و روشمندی است، نه اینکه شخص هر جور دلش بخواهد عمل کند. همچنین دقت و عمق در بالاترین سطح در تفقه اجتهادی وجود دارد. مسئله دیگر در حل اجتهادی مسائل، خلاقیت و استقلال رای مجتهد است. مجتهد رای مستقل و نه مقلدانه دارد؛ همچنین چون فلسفه جامعه دیندار، توحیدی و خداباورانه است و دنبال اداره جامعه براساس دین است، لذا حجیت دینی هم در حل مسائل بسیار مهم است. البته در حکمرانی اجتهادی افزون بر روش حکمرانی، ویژگیهای حاکم هم مهم است؛ این دقیقا بر خلاف انواع دیگری از حکمرانیها در جهان است که خیلی به شخص حاکم کاری ندارند.
مهمترین رکن قرائت صحیح، قرائت اهل بیت(ع) است
حجتالاسلام والمسلمین محمدصادق یوسفی مقدم، رئیس پژوهشکده فرهنگ و معارف قرآن، در نشست «نظریه جدید درباره قرائت صحیح» که روز ۱۴ تیر، در این پژوهشکده برگزار شد، با اشاره به دیدگاه رایج درباره قرائت صحیح، گفت: وقتی قرائات در عالم اسلام رواج یافت برخی اندیشمندان علوم قرآنی، سه رکن برای قرائت صحیح وضع کردند؛ اول اینکه قرائت نقل شده باید مستند به سنت پیامبر و معصومین(ع) باشد نه مبتنی بر اجتهاد راوی و قاری؛ شرط دوم اینکه قرائت باید مبتنی بر مصحف امام باشد که اشاره به توحید مصاحف در دوره عثمان و ارائه مصحف واحد دارد. شرط و رکن سوم هم این است که باید به نوعی با ادبیات عرب همسو بوده و خلاف قواعد نحو نباشد.
وی با اشاره به اینکه این سه رکن همواره در کتب اهل تسنن از دیرباز بیان شده است، افزود: هر قرائتی اعم از سبع و عشر و قرائتی خارج از اینها که این سه رکن را داشته باشد، قرائت صحیح است و باید به آن اعتنا شود. ما باید به این نکته توجه کنیم قرائتی که بر پیامبر نازل شده است یک قرائت بیش نبوده و بنابر روایات، قرآن بر یک حرف و نه حروف متعدد نازل شده است؛ روایاتی هم که نزول را بر «سبعة احرف» نقل کردهاند از نظر ما اعتبار سندی ندارند، ضمن اینکه برخی از این روایات ناظر به لهجهها و لغات متنوع است زیرا در قرآن لغات مختلف از اقوام گوناگون وجود دارد.
رئیس پژوهشکده فرهنگ و معارف قرآن با اشاره به فلسفه قرائت صحیح، تصریح کرد: قرآن منبع اعتبار تشریعات اسلامی است و قرآن به دیگر منابع حجیت و اعتبار میدهد لذا وقتی میخواهیم تشریعات را از آن استخراج کنیم باید قرائت صحیح را بدانیم؛ مسئله دیگر هم این است که روایات و خود قرآن بر قرائت تاکید زیادی دارند تا هم ثواب و هم بهره ببریم، بنابراین قرائتی ثواب دارد که مبتنی بر قرائت پیامبر باشد و آن مستلزم شناخت این قرائت است؛ براساس فتوای همه فقهای مسلمان، در نماز علاوه بر سوره حمد یک سوره دیگر هم باید قرائت شود لذا برای امتثال تکلیف باید قرائت صحیح شناخته شود تا نماز درست باشد.
گرفتار ملاقاتگرایی و تطبیق در مهدویت هستیم
حجتالاسلام والمسلمین روحالله شاکری، رئیس دانشگاه معارف اسلامی، ۱۵ تیرماه در نشست علمی «ایمان و چالشهای انسان معاصر در عصر غیبت»، که با همکاری انجمن کلام حوزه و پردیس فارابی دانشگاه تهران برگزار شد، گفت: شناخت انسان، خداوند و جهان سه محور اندیشه بشری بوده و هست و در طول تاریخ محور گفت و گو بوده است؛ انسانشناسی با روشهای عرفانی و فلسفی و کلامی و ... مورد بحث قرار میگیرد ولی قصد ما مطالعه انسانشناسی دینی است؛ انسانی که توجه به مبدا و معاد دارد و در پرتو بهرهمندی از معارف وحیانی قرار است به زندگی خوب برسد.
وی با بیان اینکه انسان معاصر با چالشهای متعدد روبروست، اضافه کرد: اول ناسازگاری تئوریها و فقدان انسجام درونی، دوم نادیده گرفتن گذشته و آینده انسان و ناتوانی از تبیین مهمترین پدیدههای انسانی، مهمترین چالش فراروی انسانشناسی معاصر است. انسان معاصر انسانی است که دسترسی راحت به معصوم و یا نواب خاص آن ندارد؛ امام حضور دارد ولی ظهور ندارد؛ به تعبیری انسان مؤمن امروز مضطر به غیبت ولی است اما در عین حال میخواهد با الهام از امام در پس پرده غیبت به اهداف زندگی برسد.
شاکری بیان کرد: در کمالالدین شیخ صدوق، امام به یوسف(ع) تشبیه شده است یعنی همانند یوسف(ع) وجود دارد ولی چون در زندان بود شناخته نبود. اینکه غیبت، سری از اسرار الهی است؛ یا به خاطر خوف از قتل امام و یا به عنوان امتحان و ابتلاء مطرح است، وجوه محتملی است ولی به هر حال حجاب برای ما وجود دارد؛ حضور ولی خدا در دوره غیبت کتمان نمیشود چون براساس ادعیه و روایات«لولا الحجه لساخت الارض ...» ولی ما به ایشان دسترسی آشکار نداریم.
تقریب، راهبرد آموزشی در جامعة المصطفی است
حجتالاسلام والمسلمین سیدحیدر طباطبایی استادیار جامعه المصطفی و مدیر گروه حدیث مجتمع آموزش عالی امام خمینی المصطفی در گفتوگو با ایکنا ضمن اشاره به دریافت مجوز رشته معارف حدیث با گرایش ادعیه و زیارات در دوره کارشناسی ارشد، گفت: جامعةالمصطفی در پیکره تمدنی و الهامبخش نظام اسلامی، نقش آموزش بینالمللی را بر عهده دارد و مخاطبانی از ۱۲۰ کشور در این دانشگاه بینالمللی مشغول تحصیل هستند؛ عمده تمرکز در این دانشگاه بینالمللی بر آموزش است گرچه تلاشهای پژوهشی فوقالعاده و بسیار خوبی هم صورت میگیرد.
وی بیان کرد: آنچه تاکنون در جامعةالمصطفی در حوزه حدیث مطرح بوده است، علوم حدیث در مقاطع مختلف کارشناسی تا کارشناسی ارشد بود؛ علوم حدیث نوعا مباحث پیرامونی حدیث را پوشش میدهد، مانند تاریخ حدیث، جوامع حدیثیی فریقین، رجال و درایه و ... این خلاء وجود داشت که باید رشتههایی تاسیس شود که اهتمام و تمرکز ویژه بر معارف حدیثی داشته باشند، لذا رشته ادعیه و زیارات هم طراحی شد.
رئیس مدرسه عالی حدیث مجتمع آموزش عالی امام خمینی(ره)، اظهار کرد: البته چیزی که مورد تصویب وزارت علوم قرار گرفت ترکیبی از دو رشته پیشنهادی ما بود، یعنی رشته معارف حدیثی با گرایش ادعیه و زیارات مجوز گرفت و مصوب شد. به دنبال دریافت مجوز، اصلاحاتی در سرفصلها و محتوا انجام شد؛ در این رشته تمرکز بر معارف حدیث و به عبارتی پررنگ دیدن مباحث فقهالحدیثی است؛ لذا ۱۸ واحد به فقهالحدیث اختصاص یافته و مباحث کافی، نهجالبلاغه و صحیفه سجادیه مورد بحث قرار میگیرد و معارف ادعیه و زیارات هم با رویکرد اعتقادی مانند توحید و نبوت و امامت و مباحث سیاسی و اجتماعی، علمی، طبی و بهداشت و سلامت روان، اخلاقی تربیتی آموزش داده میشود و تاریخ حدیث و مباحث پیرامونی آن به میزان بسیار کمی وجود دارد.
کتاب چالشهای تربیت اسلامی در دنیای معاصر تألیف میشود
نشست خبری تشریح آثار تولید شده پژوهشگاه حوزه و دانشگاه برای دانشگاه فرهنگیان، ۱۴ تیرماه با حضور حجتالاسلام والمسلمین حجتالله عباسی، معاون دبیرخانه هماهنگی گروههای معارف و تربیت اسلامی دانشگاه فرهنگیان، حجتالاسلام محمد داودی و علی حسینزاده از اعضای هیئت علمی پژوهشگاه حوزه و دانشگاه برگزار شد.
حجتالاسلام عباسی در این نشست بیان کرد: در ماده ۲۳ اساسنامه دانشگاه فرهنگیان، ۳۵ واحد دروس معارف و تربیت اسلامی تعریف شده است که ۱۹ واحد آن تربیت و مابقی معارف اسلامی است؛ دروس معارف همان دروسی است که در سایر دانشگاهها اجرا میشود، اما ۱۹ واحد ابتکاری و ویژه این دانشگاه و متناسب با رسالت آن است.
وی با بیان اینکه معلمان هم نسبت به ایجاد دانش و هم عمل اسلامی در متربیان باید اندوخته لازم را داشته باشند، افزود: این دروس تحت نظارت کارگروه تولید و تأمین محتوای اسلامی در دانشگاه فرهنگیان در دست تولید است و دو مرتبه بازنگری روی آنها صورت گرفت. فلسفه تربیتی اسلام، اخلاق حرفهای در تربیت، مراحل تحول دینداری و تحول آن، تبیین فلسفه تربیت رسمی و عمومی در جمهوری اسلامی ایران، سیره تربیتی پیامبر(ص) و اهل بیت(ع) در مراسم امروز رونمایی شدند. کتاب سیره تربیتی پیامبر و اهل بیت(ع) در دو واحد درسی ارائه میشود و چند مرتبه تدریس شده و رضایت معلمان و استادان را در پی داشته است.
کتاب «ترجمه و شرح منازلالسائرین خواجه عبدالله انصاری» منتشر شد
کتاب «ترجمه و شرح منازلالسائرین خواجه عبدالله انصاری» نوشته اسماعیل منصوری لاریجانی به همت مؤسسه بوستان کتاب در ۶۶۳ صفحه انتشار یافت. کتاب پیش رو، ترجمه و شرح این اثر گرانمایه است که به قلم صمیمی و روان استاد منصوری لاریجانی نظم یافته و اکنون در قالب کتاب درسیِ رشته عرفان اسلامی فراروی مخاطبان است.
اثر مذکور در ۱۰ فصل تهیه و تدوین شده است که عناوین فصول این کتاب عبارتند از: بدایتها، ابواب، معاملات، اخلاق، اصول، وادیها، احوال، ولایات، حقایق و نهایات.
انتهای پیام