مکتب عاشورا مسیر آزادی را برای تمامی بشریت ترسیم کرده است

حجت‌الاسلام محمدهادی فخرالدین، عضو شعبه مطالعات و پژوهش‌های قرآنی آستان مقدس علوی و عضو مرکز قرآن کریم این آستان مقدس به مناسبت  فرا رسیدن ماه محرم‌الحرام و ایام عزاداری شهادت سرور و سالار شهیدان، حضرت امام حسین(ع) و یاران با وفای ایشان، با خبرگزاری ایکنا به گفت‌و‌گو نشست و درباره ارزش‌های اخلاقی نهضت عاشورا و پیام این قیام سخن گفت.
وی در ابتدا با اشاره به چرایی قیام امام حسین(ع) علیه انحراف جامعه گفت: امام حسین(ع) نقش پیامبر اسلام(ص) را ایفا می‌کرد و واجب‌الاطاعه بود. لذا وظیفه داشت که با انحراف، رودررو شده و مبارزه کند. این امام معصوم، فردی شرور و متکبر نبود همانطور که خود ایشان می‌فرماید «من با تکبّر، غرور و از روی فساد و ظلم قیام نکردم؛ من برای طلب اصلاح در امت جدم، رسول خدا(ص) قیام کردم و خواهان امر به معروف و نهی از منکر هستم.»
شیخ فخرالدین افزود:‌ این حرکت اصلاح‌طلبانه امام حسین(ع) است که در امتداد مسیر اصلاح‌گرانه جدشان، رسول خدا(ص) ادامه داشت تا بندگان مظلوم خدا را در امان قرار داده و علیه فساد و مفسدان بر اساس منهج و روش قرآن کریم حکم فرماید و این، وظیفه هر امام معصومی در هر زمان و مکان است.
وی با اشاره به این که تأکید امام حسین(ع) بر گفت‌وگو، منطق، استدلال و نصیحت به عنوان ابزاری مسالمت‌آمیز در برقراری ارتباط با دیگران بود، تصریح کرد: سیره امام حسین(ع) در بهره‌گیری از زبان گفت‌وگو، منطق، استدلال و برهان، نسبت به سایر ائمه(ع) بدیع و تازه نبود اما اگر وسایل و شرایط لازم برای استفاده از این توصیه مهیا نمی‌بود، راه ناهموار را در پیش می‌گرفت و مجبور می‌شد از این راه عبور کند.
 عضو شعبه مطالعات و پژوهش‌های قرآنی آستان مقدس علوی تصریح کرد: امام علی(ع) که پیش از امام حسین(ع) امامت کرد، زمانی که خلافت سیاسی را به دست گرفت، بیانیه‌ای مبنی بر عزل معاویه از ولایت شام صادر کرد با توجه به اینکه معاویه از سوی دو خلیفه پیش از امام علی(ع) به ولایت شام منصوب شده بود لذا اصحاب از ایشان خواستند که معاویه را تا زمانی که حکومت ایشان پابرجا بماند و تثبیت شود، کنار بگذارد. از این رو حضرت علی(ع) نزد معاویه رفتند و ساعتی با او گفت‌وگو کردند. بدین‌سان اگر استفاده از زبان گفت‌وگو در امکان معصوم و شرایط مهیا باشد، معصوم اقدام به گفت‌وگو با کسانی می‌کند که این زبان را می‌فهمند و می‌شنوند.
فعال قرآنی عراق گفت:‌ امام حسین(ع) بسیار اهل منطق و گفت‌وگو با دشمنان بود تا آنها را اقناع و به راه حق و حقیقت هدایت کند. ایشان همچنین قصد داشت اهداف انقلاب خود علیه معاویه را تبیین فرماید؛ با این حال، آنها نه صدای او را شنیدند و نه به دعوت او پاسخ دادند. این از خلق و خوهای تمامی ائمه(ع) نسبت به دشمنانشان بود.

شیخ فخرالدین تأکید کرد: امام حسین(ع) به این دلیل قیام کردند که به مردم بیاموزند انسان مسلمان زمانی که ظلم را در جامعه خود مشاهده کند، باید قیام کند تا اوضاع را اصلاح کند.

وی افزود:‌ عاشورا مدرسه‌ای به تمام معنای کلمه و شامل تمام معارف اخلاقی و تربیتی است که از یاری مظلوم آغاز می‌شود و با ایثار و صبر ادامه می‌یابد. امام حسین(ع) و اصحاب و اهل بیت ایشان(ع) نیز به این اخلاق به طور تمام و کمال مزیّن بودند. این اخلاق شامل ایثار، صبر، فداکاری، اشتیاق شدید به دین اسلام و فدا کردن کسانی بود که نماینده دین بودند. لذا عاشورا، مکتبی اخلاقی است که مسیر آزادی را برای امت اسلامی و حتی برای تمامی بشریت ترسیم کرده و آنان را از بندگی و ذلت نجات می‌دهد.
حجت‌الاسلام فخرالدین بیان کرد: امام حسین(ع) ارزش‌های اخلاقی را در نهضت خود مجسم کرد که نشان‌دهنده نفس والا و تربیت عالی ایشان در دامان جدشان، حضرت رسول اکرم(ص) و تجسم قرآن کریم بود. خصلت‌های کریمانه و سجایای اخلاقی والا در تمامی زمینه‌ها و مواضع در انقلاب عاشورا، در او مجسم بود. از جمله اینکه ایشان قاطعانه در مقابل بیعت با یزید ایستاد و از مدینه خارج شد. ایشان حتی در بدترین شرایط در کربلا و حتی زمانی که در محاصره بودند، یا سایر چالش‌هایی که در آن واقعه برای حضرت رخ داد، از بیعت با یزید امتناع کردند و حتی با عزت و سربلندی به استقبال شهادت رفتند. ایشان حرّ و سپاهیانش را سیراب کردند و پیش از روز عاشورا توبه حرّ را پذیرفتند.
 وی تصریح کرد:‌ نهضت امام حسین(ع) از مهمترین ارزش‌های قابل لمس در واقعیت زندگی اجتماعی ماست که آثار روشنی بر جامعه گذاشته و جامعه از قیام حسینی و مصیبت‌هایی که ایشان در این نهضت دیده است، تأثیر پذیرفته است.