حکم اطاعت از خلیفه در اندیشه علوی + فیلم

 

از جمله مواردی که علیه حضرت اباعبدالله(ع) تبلیغ می‌کردند این بود که آن حضرت از اطاعت ولی امر و جانشین پیامبر(ص) خارج شده است. در اندیشه اموی، اطاعت محض از خلیفه و حاکم، پسندیده بود ولی در اندیشه علوی، ما اطاعت محض از خلیفه را نداریم بلکه اطاعت تا آنجایی است که حاکم بر مبنای درستی و عدالت رفتار می‌کند.

 

امام علی(ع) وقتی مالک اشتر نخعی را به امارت مصر برگزیدند نامه‌ای را خطاب به مردم مصر نوشتند و فرمودند من مالک اشتر را به حکومت شما برگزیدم و از مالک تعریف کردند و خطاب به مردم مصر نوشتند که حرف‌های او را بشنوید و از او اطاعت کنید تا آنجایی که مطابق حق است؛ یعنی تشخیص دهید و بررسی کنید که اگر در جایی فرمانی خلاف حق صادر شد وظیفه شما اطلاعت نیست بلکه اتفاقاً وظیفه شما نافرمانی است.

 

حضرت رسول(ص) نیز گروهی را برای امری فرستادند و شخصی را امیر آن جمع کردند و فرمودند که حرف او را اطاعت کنید. وقتی آن گروه از شهر خارج شدند آن شخص آتشی برپا کرد و به یاران خود گفت که داخل این آتش شوید، مگر رسول خدا نفرمود هرچه من گفتم اطاعت کنید؟ آنها سرپیچی و نافرمانی کردند و به مدینه بازگشتند. وقتی داستان را خدمت رسول‌الله(ص) نقل کردند حضرت فرمود کار درستی انجام داده‌اید، هر کدام از شما در آنجا اطاعت می‌کرد مستقیماً وارد آتش جهنم می‌شد چون آنجا که پای معصیت خداوند در میان است، هیچ بنده‌ای فرمان‌پذیر نخواهد بود.

 

اینجا هم حضرت اباعبدالله الحسین(ع) در برابر تبلیغات حکومت مبنی بر لزوم اطاعت بی‌چون و چرا از حاکم ایستادند و فرمودند: «قَدْ رَکَزَ بَیْنَ اثْنَتَیْنِ بَیْنَ السِّلَّةِ وَ الذِّلَّةِ وَ هَیْهاتَ مِنَّا الذِّلَّةُ» یعنی این فلان کس من را بین دو چیز یعنی شمشیر و ذلت‌پذیری مخیّر کرده است و دور است از من پذیرفتن ذلت و زیر بار آن رفتن. ایشان همچنین فرمودند؛ خداوند و رسولش، دامن‌های پاک، انسان‌های با غیرت و جان‌های بی‌باک پرهیز دارند از اینکه ما کشته شدن را کنار بگذاریم و به اطاعت از فرومایگان و حاکمان ظالمان روی بیاوریم لذا ما به استقبال شهادت می‌رویم ولی اطاعت از حاکمان ظالم و فرومایه را نمی‌پذیریم.

به امید اینکه عدالت در سراسر گیتی حکمفرما شود و ظالمان به سزای اعمالشان برسانند.