خدا هدایت اجباری را نمی‌پسندد/ ترس پیامبر(ص) از اختلاف و فرقه‌گرایی امت

به گزارش ایکنا، مراسم سوگواری ایام فاطمیه با سخنرانی حجت‌الاسلام والمسلمین حسین انصاریان، شب گذشته در مسجد جامع زاهدان برگزار شد.

متن جلسه را در ادامه می‌خوانید؛

تمام ظاهر و باطن هستی آثار محبت پروردگار است. خدا به همه موجودات محبت دارد ولی محبتش نسبت به انسان محبت ویژه است. در یک روایت قدسی آمده است که ای انسان، برخوردم با تو به گونه‌ای است که گویا در همه جهان آفرینش غیر تو را خلق نکردم. این محبت، محبت ویژه است. از محبت او است که صد و بیست و چهار هزار پیامبر و دوازده امام معصوم را برای هدایت انسان قرار داده است که دست انسان را بگیرند و او را تا بهشت جاودان بدرقه کنند. از محبتش است که صد و سیزده کتاب آسمانی که به فرموده خودش در قرآن، کلش موعظه و هدایت بوده است، برای امت‌های گذشته فرستاد تا کسی بدبخت نشود، شقی نشود.

نزول قرآن، نشانه محبت الهی

از محبتش است که قرآن مجید را فرستاد و در قرآن اعلام کرد که این قرآن هم درمان‌کننده است و هم مهر و رحمت من برای شماست. قرآن بیماری‌های اخلاقی انسان را درمان می‌کند، منتهی اگر خود بیمار بخواهد درمان شود. اگر به بیمار نسخه بدهند ولی او نسخه را تا کند و در طاقچه بگذارد بیماری درمان نمی‌شود. از آن طرف، خدا مکرر در قرآن می‌فرماید من هدایت شدن اجباری شما را نمی‌خواهم، من خدای زورگیر نیستم.

خداوند در قرآن می‌فرماید که قرآن، ذکر للعالمین است. «ذکر» یعنی همه خوبی‌ها و درستی‌‌ها را به انسان یادآوری می‌کند، منتهی «لِمَنْ شَاءَ مِنْكُمْ أَنْ يَسْتَقِيمَ». من فکر نمی‌کنم در ایران خانه‌ای باشد که در آن قرآن نباشد. حداقل قرآن کنار سفره عقد و پای تابوت مرده هست. قرآن در همه خانه‌ها هست ولی مردم با قرآن رابطه ندارند. خداوند می‌فرماید قرآن توجه‌دهنده کسانی است که بخواهند بنای زندگی خود را مستقیم بنا نهند.

حلال و حرام الهی ریشه در عشق به انسان دارد

از محبت خداست که برای ما حلال و حرام تنظیم کرده است. حقیقت حلال و حرام ریشه در عشق او به انسان دارد. اگر به انسان علاقه نداشت ما را رها می‌کرد، می‌گفت هر طوری می‌خواهی بخور، بپوش و زندگی کن. یک آیه در قرآن هست که باید عمقش را نگاه کرد: «فَإِنَّ اللَّهَ غَنِيٌّ عَنْكُمْ وَلَا يَرْضَى لِعِبَادِهِ الْكُفْرَ» معنای آیه این است که خدا راضی نمی‌شود هیچ‌کدام از شما به جهنم بروید، چون کفر مسیر ورود به جهنم است. خدا به خاطر این محبت راضی نشده است ما در زندگی یک قدم اشتباه برداریم، یک نگاه حرام کنیم، یک حرف بد بزنیم، با اینکه یکی هستیم فرقه فرقه شویم و دچار اختلاف شویم.

ترس پیامبر(ص) از اختلاف و فرقه‌گرایی

پیامبر(ص) می‌فرمود من برای خودم از طوفان‌ها بر امتم نمی‌ترسم، از آمدن سیل‌های بنیان‌کن نمی‌ترسم، از زلزله بر امتم نمی‌ترسم، آن چیزی که مرا به وحشت انداخته است این است که امت من، بعد از من فرقه فرقه بشوند. قرآن مجید می‌گوید: «وَلَا تَنَازَعُوا فَتَفْشَلُوا وَتَذْهَبَ رِيحُكُمْ»، یعنی سر امور دنیا با هم منازعه نکنید. این خواست پروردگار است که یکی باشید. این آیه می‌فرماید تنازع شما موجب می‌شود ناتوان شوید و طرف مقابلتان قوی شود. این از محبت خدا است که می‌فرماید متحد شوید و فرقه فرقه نباشید.

چقدر این آیه عالی است: «يَا أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّا خَلَقْنَاكُمْ مِنْ ذَكَرٍ وَأُنْثَى وَجَعَلْنَاكُمْ شُعُوبًا وَقَبَائِلَ لِتَعَارَفُوا إِنَّ أَكْرَمَكُمْ عِنْدَ اللَّهِ أَتْقَاكُمْ إِنَّ اللَّهَ عَلِيمٌ خَبِيرٌ»، یعنی این من هستم که شما را به رنگ‌ها و نژادهای مختلف آفریدم تا همدیگر را بشناسید. بعد می‌فرماید: «إِنَّ أَكْرَمَكُمْ عِنْدَ اللَّهِ أَتْقَاكُمْ» یعنی باارزش‌ترین شما کسی است که تقوایش از دیگران بیشتر باشد. پیامبر(ص) می‌فرمود عرب هیچ افتخاری بر غیر عرب ندارد و سفیدپوستان هیچ ارزش بالاتری بر سیاهان ندارند، همه شما فرزند یک مرد و زن به نام آدم و حوا هستید.

پیامبر اسلام هم عاشق مردم بود. در قرآن می‌خوانیم: «لَقَدْ جَاءَكُمْ رَسُولٌ مِنْ أَنْفُسِكُمْ عَزِيزٌ عَلَيْهِ مَا عَنِتُّمْ حَرِيصٌ عَلَيْكُمْ بِالْمُؤْمِنِينَ رَءُوفٌ رَحِيمٌ» یعنی پیامبر(ص) طمع داشت که حتی یک نفر بدون هدایت نماند، طمع داشت که حتی یک نفر بدون ارتباط با پروردگار نماند. وقتی مومن می‌شوید نسبت به شما در اوج مهرورزی و رحمت است. پیامبر عاشق مردم بود ولی مردم مکه و مدینه با او خوب رفتار نکردند و پس از وفاتش هم با اهل بیت او خوب رفتار نکردند.