انفاقی که خدا می‌پسندد
آیه 265 سوره بقره درباره انفاقی سخن می‌گوید که مورد رضایت و پسند خدا است؛ این آیه توصیف حال گروهی است که نخست براى خاطر خدا انفاق مىكنند و سپس زمام نفس را در دست مىگيرند و نمىگذارند آن نيت پاك و مؤثرشان دستخوش ناپاكىها شده و از تاثير ساقط شود.
دوره مجازی آموزش سبک زندگی و تفسیر قرآن کریم، به همت حجت‌الاسلام والمسلمین عبدالامیر سلطانی به بیان نکات تفسیری و سبک زندگی آیات قرآن به ترتیب صفحات قرآن می‌پردازد. آنچه در ادامه می‌خوانید نکات سبک زندگی و تفسیری صفحه چهل و پنجم قرآن کریم است:
«وَ مَثَلُ الَّذِينَ يُنْفِقُونَ أَمْوالَهُمُ ابْتِغاءَ مَرْضاتِ اللَّهِ وَ تَثْبِيتاً مِنْ أَنْفُسِهِمْ» (سوره بقره، 265)
انگيزههاى انفاق صحيح و الهى
كلمه «ابتغاء مرضات» به معناى طلب رضايت است، كه برگشتش به تعبير «اراده وجه اللَّه» است، براى اينكه وجه هر چيزى عبارت است از جهت و سمتى كه روبروى تو است، و وجه خداى تعالى نسبت به بندهاى كه دستوراتى به وى مىدهد، و چيزهايى از او مىخواهد عبارت از رضايت او از عمل وى، و خشنوديش از امتثال او است.
و اما معناى «وَ تَثْبِيتاً مِنْ أَنْفُسِهِمْ» خداى سبحان انفاق در راه خدا را به طور مطلق مدح كرد، (و فرمود: به دانهاى مىماند كه چنين و چنان شود) سپس بنايش بر اين شد كه دو قسم انفاق را كه نمىپسندد و ثوابى بر آن مترتب نمىشود استثنا كند، يكى انفاق ريايى كه از همان اول باطل است و يكى هم انفاقى كه بعد از انجام آن، به وسيله منت و اذيت اجرش باطل شود.
بطلان اين دو قسم انفاق به خاطر همين است كه براى خدا و در طلب رضاى او انجام نشده و يا اگر شده نفس نتوانسته نيت خود را محكم نگه دارد، در اين آيه مىخواهد حال عده خاصى از انفاقگران را بيان كند كه در حقيقت طائفه سوم هستند و اينان كسانى هستند كه نخست براى خاطر خدا انفاق مىكنند و سپس زمام نفس را در دست مىگيرند و نمىگذارند آن نيت پاك و مؤثرشان دستخوش ناپاكىها شده و از تاثير ساقط شود و منت و اذيت، آن را تباه سازد.
پس روشن شد كه مراد از «ابْتِغاءَ مَرْضاتِ اللَّهِ» اين است كه انفاقگر منظورش و قصدش خودنمايى و يا هر قصدى ديگر (كه نيت را غير خالص مىكند) نبوده باشد، و منظور از «تَثْبِيتاً مِنْ أَنْفُسِهِمْ» اين است كه آدمى زمام نفس را در دست داشته باشد، تا بتواند نيت خالصى را كه داشته نگه بدارد.
منبع:
ترجمه تفسير الميزان، ج2، ص: 600
انتهای پیام
