اشتیاق کودکان عمانی برای گرامیداشت سنت‌های رمضانی
با وجود مدرن شدن زندگی و با فراهم آمدن انواع اسباب بازی‌ها و سرگرمی‌ها، هنوز هم رسم «قرنقشوه» در عمان پابرجاست. کودکان همچنین فانوس دردست با خواندن سرود به استقبال ماه مبارک رمضان می‌روند.
به گزارش ایکنا، عمانی‌ها، قدوم ماه رمضان را پس از رؤیت ماه، با خرید مواد غذایی، افطار گروهی در مساجد، نماز تراویح و تلاوت قرآن و در پایان، مراسم عید فطر جشن می‌گیرند.
پس از صدور بیانیه کمیته رسمی استهلال مبنی بر ثبوت ماه رمضان این امر از طریق رسانه‌های مختلف به اطلاع مردم می‌رسد. دوستان و آشنایان به مناسبت آغاز این ماه به هم تبریک می‌گویند. نماز تراویح بعد از نماز عشا در همه مساجد عمان برگزار می‌شود.
مردم قبل از شروع این ماه با خرید مواد لازم برای درست کردن غذاهای سنتی و شیرینی‌ها مانند آبگوشت (شوربا) و هریس و شیرینی‌هایی که معمولاً قبل از نماز تراویح می‌خورند برای استقبال از ماه رمضان آماده می‌شوند.
زنان عمانی نقش مهمی در این ماه مبارک دارند. آنها با آغاز ماه شعبان خود را برای تهیه مواد غذایی لازم برای غذاهای ماه رمضان آماده می‌کنند. همچنین آماد‌ه‌سازی کودکان و آموزش بسیاری از مفاهیم دینی به آنها و آماده کردن سفره افطار که از یک استان به استان دیگر متفاوت است از وظایف زنان در عمان است.
معمولاً مردم عمان با اقتدا به پیامبر اکرم(ص) با خرما و شیر افطار می‌کنند. پیوند فرهنگ مردم عمان با نخل از پدران و اجداد مردم این کشور به ارث رسیده است.
عمانی‌ها ترجیح می‌دهند به صورت جمعی در مساجد افطار کنند؛ همچنین افراد خانواده در منزل بزرگتر‌ها جمع می‌شوند و کوچک و بزرگ دور هم افطار می‌کنند. این ماه فرصتی برای صله ارحام و نزدیکی و تسامح و کسب صواب مضاعف است.
روزه‌داران به حضور در جلسات سخنرانی‌های دینی و حلقه‌های ذکر که در مساجد برگزار می‌شود و قرائت قرآن کریم و نماز شب و تهجد اشتیاق فراوانی دارند.
از آداب عمانی‌ها در ماه رمضان این است که به همسایه‌ها و اقوام خود غذا پیشکش می‌کنند که باعث تقویت برادری و محبت می‌شود.
در نیمه ماه رمضان در برخی از مناطق سلطنت عمان مراسمی با عنوان «قرنقشوه» یا همان سنت قرقیعان در کشورهای حاشیه خلیج فارس یا گرگشو(گره‌گشا) برگزار می‌شود که کودکان در خیابان‌ها و محلات راه می‌افتند و خانواده و همسایه‌ها به آنها شیرینی و آجیل و پول هدیه می‌دهند. هدف از این جشن، خوشحال کردن کودکان و حفظ این جشن به عنوان یک میراث ملی است.
اين جشن در مناطق ديگر عمان اسمی متفاوت دارد. مثلاً تلميس كه اشاره به التماس و درخواست بچه‌ها برای دريافت شيرينی است.
در چنین شبی، که بچه‌ها با کیسه‌هایی پر از تنقلات و شیرینی به خانه‌های خود باز می‌گردند، به اندازه‌ای پر از انرژی مثبت، شادی و شعف می‌شوند که این حس خوب را با هیچ سرگرمی و تفریح دیگری عوض نمی‌کنند؛ حتی با وجود مدرن شدن زندگی و با فراهم آمدن انواع اسباب بازی‌ها و سرگرمی‌ها، هنوز هم رسم قرنقشوه پابرجاست.
کودکان با فانوس در دست و خواندن سرود به استقبال این ماه می‌روند.
مردم عمان بعد از نماز صبح و عصر قرآن تلاوت می‌کنند و جلساتی برای آشتی دادن بین دو طرف برگزار و شب شعر نیز در مراکز ویژه جوانان برگزار می‌شود.
در روزهای آخر ماه رمضان بازارهایی برپا می‌شود که همه نیازهای عید فطر در آنجا عرضه می‌شود که با استقبال گردشگران و مردم روبرو می‌شود.
در پایان ماه مبارک هم گروه‌های خاصی برای استهلال هلال ماه شوال تشکیل می‌شود که با اعلام رسمی رؤیت هلال، مردم عید فطر را به هم تبریک می‌گویند و بعضی از آنها سه روز پیش از عید شروع به تبریک گفتن به یکدیگر می‌کنند.
مردم در روز اول شوال عید فطر را جشن می‌گیرند و از پایان ماه روزه‌داری خوشحالی می‌کنند و به هم مژده قبولی اعمال صالح خود در ماه رمضان مژده می‌دهند و به هم تبریک می‌گویند.
