هندوها و مرثیه‌هایی که به یاد امام حسین(ع) نوشتند
شجاعت علی قدری در مقاله‌ای با عنوان «نویسندگان هندو که مرثیه را به یاد امام حسین(ع) نوشتند» می‌نویسد که قدمت سنت عزاداری در ماه محرم در هند به اندازه ظهور اسلام در شبه قاره است.
به گزارش ایکنا به نقل از پایگاه خبری تحلیلی جامعه و فرهنگ ملل، شجاعت علی قدری در مطلبی به موضوع سنت عزاداری ماه محرم در هند پرداخته است.
وی، تعزیه را نماد امام حسین(ع) بیان می‌کند.
قدمت سنت عزاداری در ماه محرم در هند به اندازه ظهور اسلام در شبه قاره است. در هند، محرم از کشمیر تا کانیاکوماری متفاوت است. در هند تعزیه نماد امام حسین(ع) و محرم، دیگ ذوب اتحاد هندوها و مسلمانان است. در محرم، احساسات مذهبی هندو و مسلمان در غم و اندوه در هم می‌آمیزند و در نتیجه آن تعداد زیادی از شاعران هندو در میان نویسندگان مرثیه حضور برجسته‌ای دارند. غذای متبرک که در ماه محرم توزیع می‌شود، توسط هندوها و سیک‌ها نیز با احترام فراوان پذیرفته می‌شود.
مرثیه نویسنده هندو مارسیا به کالی داس گوپتا رازا از مراجع غالب به شمار می‌رود. او از شیفتگان امام رضا(ع) بود و با ارادت خود به ایشان، «رضا» را به عنوان «تخلّص» خود برگزید. لاکنو لالا رام پراساد نیز مرثیه‌هایی را با نام مستعار «بشار» می‌نوشت. او از ارادتمندان اهل بیت(ع) بود. در آخرین روزهای زندگی خود به کربلا هجرت و در آنجا دفن شد.
غذای متبرک که در ماه محرم توزیع می‌شود، توسط هندوها و سیک‌ها نیز با احترام فراوان پذیرفته می‌شود.
این مقاله به پدیده فرهنگی جالب نویسندگان هندو می‌پردازد که به یاد امام حسین(ع) شعر مرثیه سروده‌اند و سنت‌های ترکیبی در هند را به نمایش گذاشته‌اند. این پدیده یکپارچگی فرهنگی منحصر به فرد در هند را برجسته می‌کند، جایی که مرزهای مذهبی در بیان احساسات مشترک انسانی و فداکاری معنوی محو می‌شود.
در اینجا چند نکته کلیدی وجود دارد:
برگزاری مراسم محرم در هند:
محرم به ویژه روز دهم(عاشورا) در سراسر هند به مناسبت شهادت امام حسین(ع) به طور گسترده برگزار می‌شود.
اعتقاد بر این است که سنت عزاداری در ماه محرم در هند به قدمت ظهور اسلام در شبه قاره است.
شرکت هندوها در محرم:
بسیاری از شاعران هندو مرثیه سروده‌اند که تلفیقی از حساسیت‌های مذهبی هندو و مسلمان را نشان می‌دهد.
این سنت از منطقه دکن تا شمال هند را در بر می‌گیرد.
مرثیه‌نویسان برجسته هندو:
رام رائو (با نام مستعار سایوا) از گلبارگا، اولین مرثیه‌نویس هندو محسوب می‌شود.
منشی چنو لعل لخنوی که با نام‌های «طاراب» و «دلگیر» می‌نوشت.
روپ کانوار کوماری، یک زن پاندیت کشمیری که اصطلاحات هندو باکتی را با عبارات فارسی ترکیب کرد.
راجا بالوان سینگ، پسر مهاراجه چایت سینگ از بنارس.
چندین شاعر هندو و سیک دیگر مانند راجندر کومار، رام بیهاری لال 'سابا'، کونوار محیندر سینگ بدی و غیره.
اهمیت فرهنگی:
این سنت نمونه‌ای از ماهیت ترکیبی فرهنگ هند است که در آن شاعران هندو به شخصیت‌های اسلامی ابراز ارادت می‌کنندو نشان می‌دهد که چگونه محرم به دیگ ذوبی برای اتحاد هندوها و مسلمانان در هند تبدیل شده است.
مسالمت‌آمیز بودن:
با وجود اجتماعات بزرگ و ابراز احساسات، مراسم محرم در هند عموماً مسالمت‌آمیز است.
مددکاران اجتماعی هندو و سیک اغلب در مدیریت این رویدادها کمک می‌کنند.
انتهای پیام
