جایگاه محوری بانوان در قیام عاشورا + فیلم

رسالت اولیای الهی برای ساختن جامعه آرمانی و ایده‌آل، مبتنی بر فردسازی و خانواده‌سازی است. اساس و زیربنای خودسازی در خانواده شکل می‌گیرد. خانواده مطلوب از منظر اسلام، خانواده متعادلی است که در آن روابط گرم و صمیمی، موجب پیوند افراد خانواده به یکدیگر می‌شود. تعاملات در خانواده متعادل، زمینه‌ساز جامعه سالم و رو به رشد و متعالی می‌شود. نمونه بارز چنین خانواده‌ای خانواده عاشورایی است.

روابط خانوادگی در قیام عاشورا می‌تواند الگوی بسیار خوبی برای خانواده‌ها باشد. در این راستا ایکنا بنابر رسالت رسانه‌ای خویش در آستانه اربعین حسینی با انتشار مجموعه درس‌گفتار‌های «خانواده حسینی» با حضور سیده معصومه طباطبایی، استاد حوزه و دانشگاه، کارشناس ارشد روانشناسی و دکتری فلسفه و کلام و سطح ۳ تفسیر علوم قرآنی به تشریح ویژگی‌های این خانواده متعالی به منظور الگودهی پرداخته است.

قسمت هفتم و آخر با عنوان «نقش بانوان» را در ادامه می‌بینید و می‌خوانید.    

پیرو گفت‌وگو‌هایی که در رابطه با قیام عاشورا و محوریت خانواده داشتیم، امروز موضوعی را بیان می‌کنیم که از ارکان مهم قیام ابا عبدالله الحسین(ع) است. حضور زنان و دختران در قیام اباعبدالله الحسین(ع) از جایگاه ویژه‌ای برخوردار بود. وقتی به جایگاه زن در خانواده و اجتماع نگاه می‌کنیم، می‌بینیم که متأسفانه در سال‌های اخیر و در جوامع غربی نسبت به زن در برخی کشور‌ها و در برخی نگرش‌ها، نگاه ابزاری و حاشیه‌ای وجود دارد. به طوری که زن به عنوان وسیله‌ای برای اهداف کلان مورد استفاده قرار گرفته است.

در قیام اباعبدالله الحسین(ع) جایگاه بانوان، جایگاه محوری است. کمااینکه در تمام این مسیر، شرایطی که در این قیام رقم خورد، جایگاه بانوان مهم و اثرگذار بوده است و این اثرگذاری را می‌توان در همراهی با اباعبدالله الحسین(ع) و یاران باوفای حضرت و همدلی و همدردی که با اعضای خانواده داشتند و همچنین بعد از واقعه عاشورا و دوران اسارت دریافت.

وقتی آموزه‌های دین مبین اسلام را مرور می‌کنیم، می‌بینیم که نگاه پیامبر گرامی اسلام(ص) نیز نسبت به زنان نگاه ویژه‌ای است. در دوران جاهلیت که زن جایگاه مناسبی نداشت و حتی از حداقل موقعیت‌ها و حقوقی که برای یک انسان قرار می‌دادند، برای زن‌ها دریغ می‌کردند؛ در این شرایط پیامبر گرامی اسلام(ص)، نسبت به دخترشان، به عنوان یک زن نگاه و توجه ویژه‌ای داشتند. حضرت به استقبال حضرت زهرا(س) می‌آمدند و به پای حضرت بلند می‌شدند و چند قدمی را به سمتش حرکت می‌کردند و در تمام سفرهایشان چه سفر‌هایی که برای جنگ بود یا سفر‌های دیگری که مصلحت‌های سیاسی و اجتماعی به همراه داشت، قبل از سفر از آخرین کسی که خداحافظی می‌کردند، حضرت فاطمه(س) و خانواده گرامی‌شان بود و اولین کسی که ملاقات می‌کردند، حضرت فاطمه(س) بود. پس جایگاه زن در نگاه پیامبر اکرم(ص) جایگاه ویژه و اثرگذاری بود.

در واقعه مباهله، غدیر و ... که واقعه مهم و اثرگذاری بود، حضور مؤثر و تعیین کننده زنان را می‌بینیم. در واقعه عاشورا نیز به این صورت است، اگر خطبه قرّا و نورانی حضرت زینب(س) نبود، یقیناً آموزه‌های قیام عاشورا سینه به سینه و نسل به نسل در طول تاریخ ماندگار نمی‌شد. 

نکته اساسی دیگر اینکه، زنان در کنار و همراه مردان قوت قلب بودند، برای اینکه قیام اباعبدالله الحسین(ع) را به هدف نورانی و متعالی خود نزدیک کنند و علاوه بر همراهی و همدلی با مردان نقش استقلالی نیز در این واقعه داشتند، کمااینکه وقتی خطبه نورانی حضرت زینب(س) را مرور می‌کنیم، طبق اسناد تاریخی مانند پدرشان امیرالمؤمنین علی(ع)، خطبه شجاعانه‌ای داشتند که بسیاری از ارکان و اهداف کاخ یزید را به لرزه درآوردند و اهداف شوم آنها را نافرجام گذاشتند.

ان‌شاء‌الله که در مسیر زندگی‌مان بتوانیم با تبعیت از بانوان واقعه عاشورا، همسران، مادران و دختران خوبی باشیم.