
به گزارش ایکنا، حجتالاسلاموالمسلمین علی رجبی، مدرس تدبر و حافظ کل
قرآن کریم در جدیدترین اینفوگرافی قرآنی خود با عنوان «و
یژگیهای تربیتیافتگان خداوند و پیامبران (ع)»، تطبیفی میان آیات 146 تا 148 سوره آل عمران با شهدای مقاومت انجام داده است. در این تطبیق تشابهات و وجوه اشتراک میان یاران و نزدیکان پیامبران با افرادی که در ادوار مختلف تاریخ به دنبال حق و حقطلبی بودهاند، مورد توجه قرار گرفته است. تشابهی رفتاری که حاصل نظام تربیت الهی بوده و همچنان تاکنون تداوم داشته است.
متن توضیحات این اینفوگرافیک به شرح زیر است:
پیامبران و همراهان ویژه و باوفای آنان که تربیب و تربیت خاص یافته و شدیدالرَّبط با ربّ بودند، از سُستی، ضعف، زبونی و امانخواهی مصون بوده و صابرانه شدائد جهاد در راه خدا را تحمّل کردهاند؛ یعنی هرگز از تهاجم دشمن نهراسیده و از زیادی دشمن احساس سستی و تباهی نداشتند و در برابر آنها تسلیم نشدند. چنان در سختیهای جهاد استقامت کردند که الگوی صبر، جهاد و مقاومت و مظهر اَسمای حُسنای «صَبُور» و در نتیجه محبوب خداوند شدند.
صفات یاد شده در آیات مذکور، از القاب انحصاری و تُوقیفی نیستند، لذا در منابع روایی بر یاران شهید امام حسین(ع) تطبیق داده شده: «...السَّلامُ علیکم ایُّها الرَّبّانیُّون...» (کاملالزیارات، ص387) و یکی از مصادیق بارز این آیات زینب کبری(س) بوده و پس از آن شاگردان مکتب اهل بیت(ع) همچون شهید سیدحسن نصرالله هستند. تطبیق آنها بر شهدای نهضتهای اسلامی (مقاومت حزبالله، قدس، حماس و ...) کاملاً رواست. (تسنیم، ج 10، ص 699 و 703) از باب تشبیه و تمثیل، گویا این آیات ویژگیهای ظاهری و باطنی (معنوی) انسانهای مؤمن و شکیبا همچون کوه را به تصویر کشیده است؛ از همین رو علی(ع) در ستایش مالک اشتر فرمود: «به خدا سوگند اگر کوه بود بیهمتا بود.» (نهجالبلاغه، حکمت443] و امام باقر(ع) در معرفی انسان مؤمن بیان داشت: «المُومِنُ أَصلَبُ مِنَ الجَبَل»(اصول کافی، ج 5، ص52)، قرآن نیز در معرفی یاران همراه پیامبر(ص) میفرماید: «أَشِدّاءُ عَلَی الکُفَّارِ...» (فتح/21) و بیگانه و دشمنان باید شما را مثل یک کوه ببینند «وَ لیَجدُوا فیکُم غِلظَهً»(توبه/123).
مجاهدت و مقاومت پرورشیافتگان الهی و همراهان انبیاء
«وَ کَاَیّن مِن نَبِیّ قاتَلَ مَعَهُ رِبِّیُّون کَثیرٌ ، فَما وَهَنوا لِما اَصَابَهُم فی سَبِیلِاللهِ وَ ما ضَعُفوا وَ ما استَکانُوا وَ الله یُحِبُّالصّابِرینَ؛ چه فراوان، پیامبری که همراه او افراد خدایی بسیاری پیکار کردند و در برابر آنچه در راه خدا به آنان میرسید، سستی نکردند و ناتوان نشدند و اظهار عجز نکردند[در برابر دشمن] و خدا شکیبایان را دوست میدارد.»(آلعمران/146»
دعا و درخواست افراد الهی
«وَ ما کَانَ قَولَهُم اِلَّا اَن قَالُوا : 1-4 رَبَّنَا اغفـِرلَنا ذُنُوبَنا 2-4 وَ اِســرافَنا فِی اَمرِنَا 3-4 وَ ثَبـِّـت اَقدَامَنا 4-4 وَ انصُرنَا عَلَی القَومِ الکَافِرینَ؛ و گفتارشان جزء این نبود که گفتند: «[ای] پروردگار ما! [پیامد]گناهان ما را بیامرز و[نیز] زیادهرویهای ما در کارمان را، و گامهای ما را استوار دار، و ما را بر گروه کافران پیروز گردان.»(آلعمران/147)
پاداش انسانهای ربّانی
«فَاتَهُمُ اللهُ ثَوَابَ الدُّنیا وَ حُسنَ ثَوَابِ الاخِرَهِ وَ اللهُ یُحبُّ المُحسِنِینَ؛ پس خدا داد پاداش دنیا را به آنان و [ نیز ] پاداش نیک آخرت را و خداوند نیکوکاران را دوست میدارد.»(آلعمران/148)
آگاهی: اگر آدمی را به کوهی بلند مانند کنیم، عقیده، اخلاق و اعمال او به ترتیب، قُلّه، سینه و دامنه کوه است و از این رو آن امور دخیل در هویت انسان را «جبلِّی» او مینامند؛ زیرا همگی به سان کوه، استوار و محکم است و در بقای هویّت آدمی، نقش دارد.
انتهای پیام