حمله احتمالی آمریکا به ایران و چگونگی وضعیت عراق

به گزارش ایکنا، محمود الهاشمی، تحلیلگر مسائل منطقه در یادداشتی نوشت: با توجّه به آمادگی‌های نظامی گستردۀ آمریکا در منطقه، چه در آب‌ها و چه در خشکی، و پس از ارسال پیام‌های ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا، مبنی بر پذیرش خلع سلاح هسته‌ای ایران یا جنگ، این احتمال وجود دارد که حمله‌ای به ایران انجام شود. ایران نیز، به نوبه خود این تهدید را جدّی گرفته و متوجّه است که این حمله از سوی کشوری صورت خواهد گرفت که از نظر عِدّه و عُدّه، تجهیزات، تسلیحات و حجم پایگاه‌های نظامی گسترش‌یافته در بیشتر قارّه‌ها نزدیک به 750 پایگاه دست برتر نظامی را دارد.

از زمان اعلام تهدید آمریکا به ایران، هواپیماهای اسرائیلی بر فراز عراق پرواز می‌کند تا بر ایران و آمادگی‌های آن برای جنگ نظارت کند. ماهواره‌های آمریکایی نیز، در این میان نقش مهمّی را ایفا می‌کند.

کشورهایی که پایگاه‌های آمریکایی را در خاک خود دارد به جمهوری اسلامی اطّلاع داده‌اند که خیالش از بابت این پایگاه‌ها راحت باشد. آن‌ها به آمریکایی‌ها نیر، اطّلاع داده‌اند که از این پایگاه‌ها بر ضدّ ایران استفاده نشود؛ چون موجب واکنش ایران بر ضدّ کشورهای آنان می‌شود و آسیب‌های زیادی را برای آنان در پی خواهد داشت.

ستاد کلّ نیروهای مسلّح ایران از اندازه و تعداد حملات هوایی اسرائیل در حریم هوایی عراق خبر داده و اعلام کرده که اسرائیل در حال انجام مانورها و رزمایش‌هایی در آسمان عراق از جمله پشتیبانی هوایی است. همچنین به رهبری سیاسی و وزارت امور خارجۀ عراق اطّلاع داده که ایران از خود در برابر این تهدیدها دفاع خواهد کرد و با بمباران و هدف قرار دادن هر مکانی که از آن، آزار و شرارت صادر می‌شود، خواه وابسته به آمریکا باشد و خواه دیگران از جمله برخی لانه‌های جاسوسی احتمالی، جواب هر حمله‌ای را خواهد داد.

مردم عراق نیز، به نوبۀ خود پنج موضوع را از دولتشان درخواست دارند:
1. صدور بیانیّه‌هایی در محکومیّت حملات اسرائیل و نقض حاکمیّت عراق.
2. آمادگی برای هر وضعیّت اضطراری و پیش‌بینی‌نشده.
3. تلاش برای خریداری سیستم‌های دفاع هوایی پیشرفته.
4. درخواست از آمریکا برای پایبندی به توافق راهبردی میان دو کشور و حمایت از حریم هوایی عراق.
5. پایان دادن به حضور آمریکا در عراق؛ چراکه این حضور، برای امنیّت و حاکمیّت عراق خطرناک است.

آمریکایی‌ها پایگاه دیگو گارسیا واقع در مرکز اقیانوس هند را به دلیل اهمیّت راهبردی آن در عملیّات نظامی در منطقۀ غرب آسیا به عنوان سکّوی پرتاب برای حملۀ خود انتخاب کرده و با این کار، تلاش کرده‌اند تا نگاه‌ها را از پایگاه‌های نزدیک به ایران در کشورهای حوزۀ خلیج فارس و دیگر کشورها، برای حمایت مؤثّر از این حمله، به دلیل ترس از تاثیرگذاری بر کشورهای میزبان و حفظ منافع اقتصادی آمریکا در منطقه منحرف کنند.

هواپیماهای شناسایی اسرائیل و آمریکا که این روزها با سوءاستفاده از وضعیّت سوریه، پروازهایشان بر فراز حریم هوایی عراق افزایش یافته، از حریم هوایی سوریه عبور می‌کنند نه حریم هوایی اردن. عراق قدرت دفاع از حریم هوایی خود را ندارد؛ چراکه آمریکا پس از اشغال این کشور در سال ۲۰۰۳ م مانع از خرید هر نوع پدافند هوایی یا رادار پیشرفته توسّط عراق شده و سیستم‌هایی را که پیش از این در اختیار داشت، نابود کرده است. عراق همچنین، از توافق راهبردی با ایالات متّحده برای حمایت از حریم هوایی‌اش بهره‌مند نشده؛ چراکه آمریکا، حامی نخست اسرائیل و عمق راهبردی آن در منطقه بوده و حمایت از امنیّت اسرائیل را اولویّت خود می‌داند؛ بر این اساس، آن‌دو با هم در برابر یک دشمن مشترک به نام «ایران» قرار دارند.

برگِ برنده‌های آمریکا در جنگ بر ضدّ ایران عبارت است از: یک نیروی نظامی پیشرفته، پایگاه‌های نظامی نزدیک و دوستانی در منطقه غرب آسیا مانند اسرائیل، کشورهای حوزۀ خلیج فارس، کشورهایی که روابط خود با رژیم صهیونیستی را عادی‌سازی کرده‌اند و احزاب و مقاماتی که در درون خویش از ایران و مقاومت نفرت دارند و در میان کشورهای منطقۀ غرب آسیا پراکنده هستند. آخرین برگِ برندۀ آمریکا، بستۀ بزرگی از تحریم‌ها بر ضدّ ایران است که اقتصاد آن را تحت تأثیر قرار می‌دهد.

برگِ برنده‌های ایران عبارت است از: تمامی کشورهای همسایه‌اش که رابطۀ خوب و حسنه‌ای با او دارند؛ ایران از یک کشور اسلامی دفاع می‌کند و پیوسته، فرهنگی بر ضدّ استکبارِ نمودیافته در آمریکا، دشمن شمارۀ یک خودش، را به مردم خود ارائه می‌دهد؛ یک مدیریّت محوری و مرکزی دارد که اتّخاذ تصمیم‌ها را تسهیل می‌کند؛ یک مدیریّت نظامی با تجربه‌ای انباشته در اختیار دارد؛ تجربۀ یک عمر زندگی تحت محاصره و تحریم را دارد که به آن عادت کرده است؛ دشمنش آمریکا رو به ضعف و زوال است؛ حامی آمریکا، اسرائیل، یک سال و نیم درگیر جنگی ویرانگر است؛ امّا بازوهای ایران در منطقه همچنان فعّال هستند و می‌توانند از ایران پشتیبانی و حمایت کنند.

ایران بر این باور است که آمریکا این بار، به‌تنهایی و بدون هم‌پیمانان اروپایی‌اش می‌جنگد و چین و روسیه با یکدیگر به نفع ایران متّحد شده و آشکارا این حمایت خود را، به ویژه پس از نشست سه‌جانبۀ دو روز پیشِ هیئت‌های کارشناسی روسیه، ایران و چین در روسیه با تأکید بر این حمایت اعلام کرده‌اند. ناگفته نماند که ایران در کنار روسیه در جنگ بر ضدّ اوکراین ماند و به صورت ویژه، روسیه را به پهپادهای پیشرفتۀ خود مجهّز کرد. همچنین، از لحاظ داخلی، دو کشور آمریکا و اسرائیل آمادگی یک جنگ فرسایشی طولانی‌مدّتِ تضعیف‌کنندۀ توانمندی اسرائیل و تحریک‌کنندۀ افکار عمومی منطقه و جهان بر ضدّ خودشان را ندارند. این‌ها در حالی است که آمریکا در داخل کشورش وضعیّت نگران‌کننده‌ای را تجربه می‌کند که با تصمیم‌های جنجالی ترامپ آشفته‌تر شده، تا چه رسد به اینکه چین نظاره‌گر و منتظر مرگ تدریجی «مردِ گاوچران» است!

ایران با شکیباییِ شناخته‌شده‌اش، دیپلماسی آرام و توانمندی طولانی او در مذاکره، ترامپ را آزار خواهد داد، در حالی که ترامپ زود عصبانی می‌شود و به دنبال سودِ آنی و دشمن و رقیب ضعیف است؛ از این‌رو، برای آنکه سفری قریب‌الوقوع به منطقۀ غرب آسیا داشته باشد که با جیب‌های پر از طلا و نقره از آن باز گردد، باید کمی سرِ کیسه‌اش را برای ایران شُل کند!

ترامپ از دوستش، پوتین، که در پروندۀ مذاکره با اوکراین در جنگ با روسیه کمکش کرد نیز، برای ایجاد نقاط اشتراکی با ایران کمک خواهد گرفت که پول‌های سهل‌الوصولی را برای ترامپ از طریق یک‌سری سرمایه‌گذاری‌ها و دیگر ابزارها تضمین خواهد کرد. روسیه متعهّد خواهد شد که ایران به طرف ساخت سلاح اتمی نرود و او اجازه خواهد داد که توپ در جایی که در منطقه متوقّف شده، به حرکت در آید؛ البتّه، اسرائیل به دنبال فشار بیشتر بر ترامپ نیست؛ چراکه ممکن است به مانند متّحدان و دوستان دیگر، ترامپ از اسرائیل نیز، دست بکشد!