یک پژوهشگر تهران‌شناس بر این باور است؛ سرخی شب یلدا از گل انار گرفته تا هندوانه‌ای که باز می‌کنیم باعث جوشش، حرکت و رنگ‌بخشی به زندگی است، «نور و شادی و بخشش» سبب جشن یلدا نزد ما ایرانیان است.

همزمان با ایام سوگواری سید و سالار شهیدان حضرت امام حسین(ع) مراسم عزاداری شب تاسوعا در تکیه نفرآباد برگزار شد.

سوگواری برای ابا عبدالله الحسین (ع) در ایام ماه محرم سابقه‌ای طولانی در این مرز و بوم دارد و مردم ایران از دیرباز در هر شهر و روستا از ابتدای ماه محرم به عزاداری می‌پرداختند. در ادامه فیلم کوتاه از ظهر عاشورای تهران حوالی سال ۱۳۱۰ را مشاهده می‌کنید که مردم شهر به همراه دسته‌های هیئت‌های مذهبی به عزاداری می‌پردازند.

شاید هیچ ماه یا موسم دیگری مثل ماه مبارك رمضان این همه تنوع آداب و رسوم و عادت‌های دوست‌داشتنی نداشته باشد. آدابی كه به‌مرور زمان بخشی از آن به فراموشی تاریخ سپرده می‌شود و بخشی دیگر در طول تاریخ متولد می‌شود. مرور آداب فراموش‌ شده این ایام می‌تواند خاطره‌انگیز باشد. مجموعه درس‌گفتار «سفره‌داری طهرانی‌ها در ماه رمضان» با کارشناسی احمد مسجدجامعی؛ قائم مقام دایرةالمعارف بزرگ اسلامی تولید شده است، در ادامه قسمت اول این مجموعه با عنوان «ماه رمضان در روزگار قدیم طهران» تقدیم نگاه مخاطبان گرامی می‌شود.

عبدالله ملاباقر پیرغلام اهل بیت(ع) و کاسب بازار بود. او از آخرین بازماندگان هم‌نسل‌های خود در بازار محسوب می‌شد که راوی نوحه‌خوانی‌های کهن بود. او سال گذشته در ایام اربعین حسینی پر کشید و سالگردش مصادف با شهادت امام رضا(ع) شده است.

تکیه نفرآباد در منطقه ی ۲۰ شهرداری تهران، شهرری و جنب ضلع شرقی حرم حضرت عبدالعظیم در محله نفرآباد واقع شده است. این اثر در تاریخ ۱۰۶۰ هجری شمسی (زمان شاه عباس دوم ) ساخته شده است و هسته اولیه شهر ری امروزی است که پایه آن در زمان شاه طهماسب صفوی گذاشته شد و ساختن حصار طهماسبی و نخستین تکیه تهران نیز به همان دوران بازمی گردد ولی چون این اثر ثبت ملی نگردیده در طرح ساماندهی حرم عبدالعظیم حسنی(ع) قرار گرفته است که امید است در حفظ و مرمت و بازسازی آن اقداماتی صورت گیرد. تکیه ی بزرگ نفرآباد بعد از قریب به چهارصد سال محل برگزاری مراسم عزاداری‌های ماه های محرم و صفر می‌باشد. سردر این تکیه کاشی کاری است و روی این کاش کاری‌ها لحظه شهادت حضرت علی اکبر(ع) نقش بسته است. نمای بیرونی دیوارها هنوز بعد از این همه سال آجری است و فضای تاریخی تهران قدیم را یادآوری می‌کند. در حال حاضر این تکیه قدیمی ترین تکیه‌ی تهران می باشد. در زمان صفویه، یکی از تیره‌های ایل قشقایی به نام «نفر» به این ناحیه کوچ می‌کنند و ساکن این منطقه می‌شوند. از دیگر تیره های این ایل می‌توان به تیره «کشکولی» و «درشوری» اشاره کرد. با سکونت آنها و آبادانی این محل، اینجا «نفرآباد» نام می‌گیرد.