مصلحت سنجی

رویکرد اول، اصل مصلحت شخصی را به‌عنوان روشی همیشگی، پایه و اساس تصمیم‌گیری برای انجام دادن یا ندادن یک عمل قرار می‌دهد. این دسته از متدینان می‌گویند: انسان متدین به‌عنوان فردی دین‌دار، از جانب شرع تنها به ترک محرمات صریح و انجام واجبات صریح، ملزم شده است و در خارج از چهارچوب واجب و حرام، یعنی در چهارچوب مباحات عامه (همه چیزهایی که خارج از محدوده واجب و حرام است) از آزادی عمل برخوردار است و می‌تواند در آن حیطه، هر کاری را انجام بدهد یا ندهد و در هر دو صورت اشکالی بر او وارد نیست. [شهید محمدباقر صدر، کتاب حوزه و بایسته‌ها، ص٢٠]

گروه سیاسی ــ‌ امام علی(ع) به عنوان یک توصیه مهم در امر حکمرانی می‌فرمایند: «آگاه باشيد حق شما بر من آن است كه جز اسرار جنگى هيچ رازى را از شما پنهان ندارم»؛ پس از بیانیه ستادکل نیروهای مسلح و با گذشت سه روز از سقوط هواپیمای اوکراینی می‌توان گفت که اگر این نگاه به مردم در میان مسئولان حاکم بود، چنین پنهان‌کاری و تقصیر بزرگی رخ نمی‌داد و هیچ مصلحتی بالاتر از بیان صادقانه از همان ابتدای وقوع این فاجعه در دستور کار قرار نمی‌گرفت.