خداوندگار روزگار

فرعون‌ها در طول تاریخ، هرگاه که بر کانون قدرت تسلط می‌یابند، هر نوع عبور از وضعیتی را که بر آن سلطه دارند و هرگونه نگاه به آینده را تزلزل در موجودیت و حرکتی بر ضد مراکز قدرت خود می‌بینند. از اینجاست که مصلحت فرعون، در درازای تاریخ، بر این است که چشم مردم را به وضع موجود بدوزد و واقعیتی را که در آن زندگی می‌کنند، به امری مطلق یا همان خدا و الگویی آرمانی تبدیل کند که امکان عبور از آن نیست. این را نیز قرآن کریم عرضه کرده و فرموده است: «فرعون گفت: ای گروه بزرگان، من غیر از خویشتن برای شما خدایی نمی‌شناسم. (قصص۳۸)» «فرعون گفت من جز آنچه می‌بینم به شما ارائه نمی‌دهم و شما را جز به راه راست راهنمایی نمی‌کنم. (غافر۲۹)»