دعا در ماه رمضان

بزرگان دین فرموده‌اند: «کارهای نشدنی را از خدای متعال نخواهید.» در روایتی آمده است که روزی یکی از اصحاب نبىّ‌اکرم(ص) در حضور پیغمبر دعا کرد و گفت: «اللّهم لاتحوجنی الی احد من خلقک»؛ «خدایا، مرا محتاج هیچ آفریده‌ای نکن.» «فقال رسول الله، صلّی‌الله علیه و آله: لا تقولن هکذا.» «پیغمبر، صلّی‌الله علیه و آله فرمود: این طور نگو.» «فلیس من احد الّا و هو محتاج الی النّاس.» مگر می‌شود که یک انسان، محتاج دیگران نباشد؟ «نگو که خدایا مرا محتاج هیچ کس نکن. این، خلافِ طبیعت بشری، خلافِ سنّت الهی و خلافِ طبعِ نهاده پروردگار در وجودِ انسان است.» آن فرد، عرض کرد: «یا رسول‌الله! پس چگونه دعا کنم؟» فرمود: «قل اللّهم لاتحوجنی الی شرار خلقک.» «بگو: خدایا! مرا محتاج اشرار از بندگان خود مکن. مرا نیازمند مردمان شریر مکن. مرا محتاج انسان‌های لئیم مکن. این درست است.

روزه یکی از دلایل استجابت دعا بوده و شایسته است که در ماه رمضان زیاد به درگاه خداوند دعا کنیم و در حدیث داریم که دعای روزه‌دار در وقت افطار مستجاب است؛ شاهد قرآنی این مدعی هم قرار گرفتن آیه «اذا سألک عبادی» در بین دو آیه با مضمون روزه است که نشان می‌دهد روزه‌دار، مستجاب‌الدعوه است.