İnşiqaq surəsində dünyanın sonunun əlamətləri
Qurani-Kərimin səksən dördüncü surəsi "İnşiqaq" adlanır. 25 ayədən ibarət bu surə otuzuncu cüzdə yerləşdirilmişdir. Məkkə surələrindən olan "İnşiqaq" İslam Peyğəmbərinə (s) nazil olan səksən üçüncü surədir.
Qiyamətin əvvəlində həmin surənin əvvəlində səmanın yarılması ilə bağlı söhbət getdiyi üçün bu surə "yarılma" mənasını verən "İnşiqaq" adlandırılır.
"İnşiqaq" surəsi qiyamətin əlamətlərindən, bu dünyanın sonu və məad haqqında bəhs edir. Axirətdə insanları iki qrupa ayırır: Əməlləri sağ əllərinə verilən dəstə ki, yoxlamaları asan olar. Həmçinin əməlləri arxadan onlara verilən dəstə ki, oda girərlər.
"İnşiqaq" surəsi də digər Məkkə surələri kimi əsasən qiyamətdən bəhs edir. Onun hadisələrini və axirəti vəsf edir. Bu hadisələr arasında səmanın yarılmasını qeyd edir. Sonra iki dəstənin halını təsvir edir: Birinci qrup əməl dəftərləri sağ əllərinə verilən “Sağ əhli”, digəri isə əməl dəftərlərinin başlarının arxasından atılan “Sol əhli” adlanır.
“Əl-Mizan” təfsirində surənin əsas məqamları Qiyamət günü, insanın Rəbbinə çatmaq üçün göstərdiyi səylər, dünyada etdiyi əməllərə görə hesab verməsi xatırlanır.
Bu surənin əvvəlində qiyamətin astanasında səmanın yarılması, sonra isə yerin yarılması və hər şeyin öz yerinə qoyulması ilə bağlı qəti proqnozlar oxucunun diqqətinə çatdırılır.
Daha sonra birinci hissədə insana xitab edərək, vaxt keçirməyə can atan nadan və sərgərdan insanlara xəbərdarlıq edir ki, onları qəti bir son gözləyir. Habelə əyri yola və doğru yola getməyin nəticəsi barədə məlumat verilir. Bir qrupun əməl dəftərini sağ əllərinə xoşbəxtlik əlaməti olaraq necə verdiklərini, digər qrupun əməl dəftərini isə bədbəxtlik əlaməti olaraq başlarının arxasından necə atıldığını xatırladır. Çünki bu insanlar bu dünyada qiyamət gününü düşünmürdülər. O gün min dəfə ölüm arzulayırlar, ancaq alovdan başqa yolları yoxdur.
İkinci hissədə o, günün sonunu bildirən sübhü təsvir etməklə insanın zehnini və düşüncələrini çəkir. Həmçinin insanın hərəkət və səy yolunu gecə və gündüzün hərəkəti ilə müqayisə edir. Otuz günün içində ayın baş verən dəyişiklikləri kimi insan dərk etsin ki, ay və günəş kimi o da Allahın əmri ilə idarə olunur.
