رمی جمرات در فجر انقلاب/ همه آمده بودند

به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا)، امروز 22 بهمن است؛ روزی که برای همیشه تاریخ نماد پیروزی یک ملت شد و امروز در میان مردمی که پای در خیابان‌های تهران نهاده‌اند برخی 36، بعضی 15، بعضی 5 و نوزادانی را می‌توان دید که تنها یک 22 بهمن را دیده‌اند و در آغوش پدر و مادر خود در جشن انقلاب شرکت کرده‌اند.

خیابان انقلاب اسلامی، دانشگاه تهران، میدان انقلاب، خیابان آزادی، میدان آزادی؛ در جستجوی آدرس یک مکان نیستم، بلکه در جست‌وجوی هویت این خیابان‌ها، امروز در این خیابان‌ها قدم زدیم، برای سهیم بودن در جشن انقلاب، اما چند نفر از ما بخشی از تاریخ انقلاب را در این خیابان‌ها امروز جست‌وجو کرد؟؛ روزگاری این خیابان‌ها محل رویارویی انقلابیون و دانشجویان با رژیم شاه بود و نیکسون را از همین خیابان انقلاب به دانشگاه تهران آوردند تا سه آذر اهورایی را به پای او قربان کنند، در همین خیابان انقلاب، خیلی‌ها به انقلاب پیوستند و امروز از خیابانی به سوی میدان آزادی رفتیم که بخشی از هویتمان است.

یادمان نرود در فضای انقلاب اسلامی نفس می کشیم

قدم به قدم به میدان آزادی نزدیک شده‌ایم، همیشه گفته‌اند که تهران شهری شلوغ، پر از دود و با آدم‌های مختلف است، امروز این شلوغی یک ویژگی مثبت و یک ارزش است، کاش در شلوغی‌های شهرمان یادمان نرود که در فضای انقلاب اسلامی نفس می‌کشیم و فقط خود را درگیر نان شب و چک‌های پاس نشده نکنیم و بیندیشیم که ما در لحظه لحظه زمان باید زینت‌بخش انقلابمان باشیم. همان‌گونه که نسلی از ما به این آیه قرآن ایمان آورد که « اِنَّ اللّهَ لا یُغَیِّرُ ما بِقَومٍ حَتّیَ یُغَیِّروا ما بِاَنفُسِهِم»،چه آیه زیبایی است این آیه سوره رعد؛ نعمت انقلاب اسلامی به ما داده شده و باید تلاش کنیم که این نعمت هیچ گاه از ما سلب نشود.

مردمی در تهران آمدند که همه یک گونه فکر نمی‌کنند

صحنه‌های زیبای وحدت، همدلی، محبت و برادری را در جای‌جای این خیابان‌ها مشاهده کردیم، این مردم یک جور فکر نمی‌کنند و از یک زاویه به سیاست نمی‌نگرند، نقطه اشتراکشان اقتدار کشور است، آنچه آنها را یک روح در هزاران بدن کرده است، اکسیری است که انقلاب با خود آورد؛ همه پیرو پیامبری هستند که پیامبر رحمت است و فرزندان امامی هستند که باور صادقانه‌ای به ملت خود داشت، آنها حاصل تربیت 35 ساله انقلاب هستند و همه امام(ره) و آیت‌الله خامنه‌ای را رهبر خود می‌دانند و به این مسئله افتخار می‌کنند و امام و رهبری نیز خود را رهبر همه آنها می دانست و می‌دانند.

بدون سخن گفتن از امام(ره) حق 22 بهمن ادا نمی‌شود

در دستان مردم تهران عکس‌های مختلفی وجود دارد، عکس‌های امام(ره) بر دستان مردم و در مسیر راهپیمایی جلوه زیبایی به مراسم داده است، حضور معنوی امام(ره) را بیش از همیشه در راهپیمایی 22 بهمن حس می‌کنیم، بدون سخن گفتن از امام(ره) حق این راهپیمایی ادا نخواهد شد، او به ما آموخت که پاکان و خوبان در کنار یکدیگر باید جامعه اسلامی بنا کنند و به ما آموخت که با انقلاب اسلامی رحمت الهی بیشتر نازل خواهد شد، امام(ره) نفس مطمئنه برای ملت خود بود و به همه آموخت که به آستانه دروازه آسمان رسیدن امر محالی نیست، امامی که قلوب ملت را در کنار یکدیگر جمع کرد تا میدان مغناطیسی عظیمی شوند و امروز این میدان عظیم مغناطیسی در خیابان‌های تهران بار دیگر گفتمان انقلاب را فریاد زدند، بدون آنکه حتی یک ذره از آرمان‌های امام کوتاه بیایند، این ملت، ملتی امانتدار و باوفا و صادق است، کدام ملت را می‌توان یافت که بعد از 35 سال حتی یک قدم از آرمان‌های خود عقب‌نشینی نکرده باشد، اصلا خیلی از ملت‌ها بعد از چند سال دیگر نمی‌دانند آرمانشان چه بود.

عکاسان خارجی عکسهای ماندگاری از راهپیمایی امروز گرفتند

خبرنگاران و عکاسان کشورهای خارجی در جای جای خیابان‌های انقلاب و آزادی، به صورت حرفه‌ای ثبت گزارش می‌کنند و فریم می‌گیرند، برخی از آنها سابقه چند ساله در حضور در این مراسم دارند و بعضی‌ها نیز اولین بار است که به تهران آمده‌اند و لنز دوربین‌های خود را مرتب عوض می‌کنند تا در این فرصت چند ساعته، عکس‌های ماندگاری از جشن یک ملت بگیرند، یک لحظه خودم را جای آنها گذاشتم، در آن صورت مگر من چقدر از عظمت ملت ایران آگاهی داشتم، تازه اگر رسانه‌های غرب اسلام تکفیری‌ها را اسلام حقیقی به من قالب کرده باشند که دیگر وااسفا؛ اگر یک انگلیسی یا یک آلمانی و یا یک آمریکایی بودم، با این حضور ملت ایران به یک حقیقت پی می‌بردم و آن این است که این ملت تنها جرمش این است که می‌خواهند مستقل باشند.

بچه های دیروز و امروز همه آمدند

بچه‌های دیروز و بچه‌های امروز فقط منحصر در قاب تلویزیون نیستند، آنها همه امروز آمده بودند، نسلی با رژیم شاه مبارزه کرد، نسلی به سازندگی کشور پرداخت و نسلی که امروز در عرصه علم و دانش حماسه می‌آفریند و همه آنها آمدند تا روزی در تاریخ دشمنان ثبت نکنند که نسل قدیم فرسوده شده و نسل جدید نیز دچار یأس شده است و یا بگویند که فقط بسیجی‌ها آمدند، البته آنها راست می‌گویند، آنهایی که امروز آمدند همه بسیجی هستند، زیرا هر کس برای عزت انقلاب اسلامی امروز به خیابان‌ها آمد، بسیجی است، حتی اگر یک روز نیز پای در پایگاه بسیج نگذاشته باشد.

راهپیمایی مردم تهران با خلاقیت هنری همراه بود

اگر راهپیمایی مردم تهران را از تلویزیون همیشه دیده باشی، صحنه‌های زیبایی که حاصل هنر و خلاقیت تهرانی‌هاست را دیده‌ای و شاید در شهر خود تنها یک راهپیمایی دیده باشی، نه اینکه فکر کنی تهرانی‌ها انقلابی‌ترند، بلکه به این فکر کن که تهران ام‌القرای جهان اسلام است و ویترین کشور ایران است و البته امکانات فراوان فرهنگی و هنری نیز در تهران وجود دارد؛ در هر صورت زیبایی‌های حاصل خلاقیت مردم تهران نیز به کمک جشن انقلاب آمدند.

بچه های والفجر 8 و قهرمانان آن شب طوفانی اروند هم بودند

این را هم بگویم که بچه‌های جنگ هم حضور داشتند،  چه خوب است که همیشه به یاد داشته باشیم که حتی اگر از قهرمانان پیروزی انقلاب هم کمتر یاد کنیم، نمی‌توان خالق حماسه‌های فتح المبین، کربلای 5 و والفجر 8 را فراموش کرد؛ والفجر 8 را به راحتی بر زبان می‌آوریم اما برای اینکه والفجر 8 را حس کنی، باید از اروند در سخت‌ترین شرایط عبور کرده باشی تا برای ساعتی خودت هم باورت نشود، چه برسد به نظامیان برجسته دنیا که تا چند روز باور نمی‌کردند، بچه ها از اروند گذشتند.

امروز و برای سال‌های بعد اگر کسی حقیقتاً می‌خواهد در جشن انقلاب حضوری کامل داشته باشد، باید در این خیابان‌ها برای دقایقی حوادث تلخ و شیرین انقلاب را در ذهن مرور کند، تا بتواند حلاوت 22 بهمن را بچشد.

در روزهایی که دیگر مانند گذشته خبری از جشن‌هایی ساده و صمیمی بچه‌ها در مدرسه‌های خود نیست، شاید 22 بهمن، فرصتی بود تا بچه‌ها به جشن سالروز انقلاب بیایند و جشن انقلاب را در این خیابان‌ها از زاویه‌های مختلف ببینند، برای این هدف ارگان‌های مختلف فرهنگی و هنری به همراه صدا و سیما امروز همه داشته‌‌های خود را به میدان آوردند تا بتوانند کودکان و نوجوانان را در جشن انقلاب در خیابان‌های منتهی به میدان آزادی سهیم کنند.

آمریکا بعد از توافق ژنو هم ادبیات خود را تغییر نداد و مدام از گزینه‌های روی میز آمریکا برای ملت ایران سخن گفت، امروز مردم تهران در کنار سایر ملت آمدند تا گزینه‌های روی میز یک ملت انقلابی، راسخ، سرد و گرم چشیده، ولایت‌پذیر را به آمریکا نشان دهد، ما 35 سال است گزینه‌ خود را که همان حضور حماسی و استقامت همراه با اقتدار است، به دنیای استکبار نشان داده‌ایم.

کودکی که عکس چند شهید را محکم در دست گرفته بود

در این خیابان‌ها در کنار عکس شهدای انقلاب و دفاع مقدس، در دستان کودکی که در آغوش پدر خود بود، عکس چند شهید را در کنار یکدیگر دیدیم، گویا سال‌هاست با هم رفیق هستند، از آن کودک پرسیدم که اینها را می‌شناسی و او در حالی که نمی‌دانست انرژی هسته‌ای برای ما چه کاربردی دارد، فقط گفت که شهدای هسته‌ای. او مطمئنا در آینده بیشتر خواهد فهمید انرژی هسته‌ای برای این ملت چه فایده‌ای دارد، اما مطمئنا از هم اکنون می‌داند که شهید کیست، شاید نتواند بر زبان آورد اما خوب می‌داند که جایگاه شهدا در نزد ملت ایران چه قدر بالا است.

در کنار حضور جانبازان، آزادگان، خانواده شهدا، ورزشکاران، دانش آموزان، دانشجویان، کارگران، کارمندان و دیگر کسانی که آمدند، شاهد حضور شخصیت‌های کشوری و لشکری نیز بودیم؛ امروز کسی نمی‌تواند بگوید من رئیس هستم و یا دیگری از ثروت خود بگوید، همه امروز خود را فرزندان انقلاب می دانند.

رئیس جمهوری از جنس انقلاب اسلامی

امروز رئیس‌جمهور کشورمان سخنران رسمی مراسم 22 بهمن تهران بود، او که خود فرزند انقلاب است و اولین کسی بود که نام امام را در دروان ستمشاهی بر زبان آورد و بعد از آن همه به حضرت روح‌الله، امام گفتند و این مسئله فراگیر شد، رئیس‌جمهور امروز از امام(ره) و حماسه ملت ایران گفت و این نکته را تأکید کرد که اساس انقلاب برای نپذیرفتن تحقیر بود، او گفت که انقلاب و آثار آن به گروه خاصی تعلق ندارد و همچنین با شجاعت این جمله را بر زبان آورد که عذرخواهی در برابر مردم عزیز خوب ما فخری برای دولت ما خواهد بود.

رئیس‌جمهور گفت که تهدید علیه ایران بی‌ارزش و کودکانه است و مردم وعده های اقتصادی خوبی نیز از رئیس جمهور خود شنیدند.

در حالی که دقایق پایانی مراسم 22 بهمن تهران را می‌گذرانیم، برای سربلندی انقلاب دعا می کنیم، برای عزت مردم، برای سلامتی رهبر معظم انقلاب، برای عاقبت به خیری همه و برای اقتدار امت اسلامی دعا می‌کنیم.
مردم روزهای پیروزی انقلاب را ندیده‌ام، هرچند آنها قهرمان پیروزی انقلاب و قهرمان روزهای سخت جنگ بودند، در میان مردم امروز مطمئنا عده زیادی از آنها آمده بودند؛ آنها نیز که نیامدند نه اینکه با انقلاب قهر کرده باشند، نیامدند چون برخی از آنها شهید شدند و بعضی نیز مجروحیتشان در حدی است که بعد از سالها هنوز بر تخت بیمارستان قرار دارند و آنهایی که از نسل جبهه هستند و شهید نشدند، از عهد خود با شهدا عقب‌نشینی نخواهند کرد و به این کلام خدا ایمان دارند که« مِنَ الْمُؤْمِنِینَ رِجَالٌ صَدَقُوا مَا عَاهَدُوا اللَّهَ عَلَیْهِ فَمِنْهُم مَّن قَضَى نَحْبَهُ وَ مِنْهُم مَّن یَنتَظِرُ وَ مَا بَدَّلُوا تَبْدِیلًا».

سخن آخر: مگر می توان حضور میلیونی مردم تهران را در چند جمله بیان کرد، برای بیان کردن این حضور باید به تعداد این مردم کتاب نوشت، امروز تهران شاهد اراده‌هایی تقویت شده بود که بعد از 35 سال عالمانه جشن انقلاب خود را برگزار کردند؛ آنها حاصل تربیت امامی بودند که روح خود را در میان ملتش دمید و این مصرع زبان حال ملت ایران برای امام خود است:

«نامت بمانا تا ابد ای جان ما روشن زتو»

بهروز گودرزی