کشتار حرم ابراهیمی؛ جنایتی نژادپرستانه برای تحقق رؤیای یهودی‌سازی
گروه بین‌الملل: بیست‌سال پیش در چنین روزی، «باروخ گلدشتاین»، صهیونیست نژادپرست، نمازگزاران فلسطینی را در حرم ابراهیمی به گلوله بست، جنایتی نژادپرستانه که تاریخ شهر الخلیل هرگز آن را فراموش نخواهد کرد.
به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا)، کشتار حرم ابراهیمی در بامداد 25 فوریه 1994 میلادی مصادف با نیمه رمضان سال 1414 هجری قمری، بار دیگر خصومت صهیونیست‌ها با مسلمانان را به اثبات رساند و واکنش تند جهان اسلام را به دنبال داشت به طوری که مذاکرات سازش اعراب و رژیم صهیونیستی را برای مدتی به حال تعلیق درآورد.
این جنایت وحشیانه باعث گسترش ناآرامی در سرزمین‌های اشغالی شد و مقابله با رژیم صهیونیستی را شدت بخشید. با توجه به این واکنش‌ها، تل آویو، فرد تروریست را دستگیر و محاکمه کرد، اما با ادعای این که او دیوانه است و جنون دارد از مجازاتش سرباز زد!
پایگاه اطلاع‌رسانی «الرایه» فلسطین با ارائه گزارشی به مناسبت بیستمین سالروز کشتار حرم ابراهیمی در شهر «الخلیل» آورده است: بیست سال پیش در چنین روزی که مصادف با پانزدهمین روز ماه رمضان بود، صهیونیستی نژادپرست به نام «باروخ گلدشتاین» با مشارکت نیروهای رژیم اشغالگر و گروهی از شهرک‌نشینان شهرک صهیونیست‌نشین «کریات اربع» کشتاری وحشیانه را که ناشی از کینه‌ای دیرینه بود، در حق فلسطینی‌ها رقم زد.
کشتار حرم ابراهیمی شهادت 29 نمازگزار و 150 مجروح بر جای گذاشت و در این جنایت نظامیان صهیونیست به بستن درهای حرم ابراهیمی با هدف جلوگیری از فرار نمازگزاران اقدام کردند و از سوی دیگر مانع ورود امدادگران به این مسجد، برای نجات مجروحان شدند.
در همین روز در واکنش به جنایت صهیونیست‌ها، تنش‌ها و اعتراضات در شهر الخلیل، روستاها و همه شهرهای فلسطین شدت گرفت و تعداد شهدایی که در این اعتراضات در نتیجه درگیری با نظامیان صهیونیست کشته شدند، به 60 نفر رسید.
کمیته صهیونیستی «شمگار»؛ مأمور تحقیق درباره جنایت حرم ابراهیمی!
به بهانه تحقیق درباره جنایت کشتار حرم ابراهیمی، نیروهای رژیم اشغالگر، این حرم و منطقه «البلدة القدیمه» را به مدت 6 ماه کامل بستند و کمیته موسوم به «شمگار» از سوی رژیم صهیونیستی مأمور تحقیق درباره این جنایت و دلایل آن شد!
تقسیم حرم ابراهیمی به دو قسمت، تحمیل اشغالگری و شرایط سخت زندگی بر شهروندان فلسطینی در «البلدة القدیمه» و استقرار پادگان‌های صهیونیستی برای حراست ار حرم ابراهیمی از تصمیمات این کمیته بود و شمگار به یهودیان صهیونیست حق حاکمیت بر بخش اعظم مسجد(60 درصد از آن) را با هدف یهودی‌سازی و تسلط بر آن را داد و بارها از پخش اذان در حرم ابراهیمی جلوگیری کرد.
در پی این جنایت بود که مقام‌ها و مقبره‌های انبیا از جمله مقبره حضرت یعقوب(ع) و همسرش، مقبره حضرت ابراهیم(ع) و همسرش «ساره»، مقبره حضرت یوسف(ع) و همچنین صحن حرم توسط رژیم صهیونیستی غصب شد.
رژیم اشغالگر بعدها به نصب دوربین‌ها و دروازه‌های الکترونیکی در ورودی‌های حرم اقدام کرد و بزرگ‌ترین مسیرهای منتهی به آن را به جز ورودی که تحت کنترل امنیتی نظامیان صهیونسیت بود، به روی مسلمانان بست.
این رژیم تنها به بستن ورودی‌های حرم ابراهیمی بسنده نکرده و بازارهای «الحسبه»، «خانی الخلیل»، «شاهین»، خیابان‌های «شهدا» و «سهله» را نیز مسدود و با این اقدامات نژادپرستانه به جداسازی شهر الخلیل و البلدة القدیمه از محیط اطراف اقدام کرد.
تشدید حراست صهیونیست‌ها در ورودی «القفص» حرم ابراهیمی
نظامیان رژیم اشغالگر اقدامات امنیتی در ورودی حرم ابراهیمی را شدت بخشیدند و در ورودی موسوم به «القفص» هرگونه تردد به این مسجد را تحت کنترل درآورد و ایست‌های بازرسی در ورودی «الاشراف»(یکی از ورودی‌های مسجد) قرار دادند و تمام این تدابیر امنیتی در مساحتی بالغ بر 200 متر انجام شد.
استقرار 26 دوربین داخل حرم ابراهیمی، مجهز‌کردن حرم به سیستم‌های نوری با هدف کنترل رفت‌و‌‌آمدها، حس‌گرهای صوتی و تصویری و بستن همه راه‌های منتهی به حرم به جز یک راه که تحت سیطره رژیم صهیونیستی بود، از دیگر تدابیر اشغالگران پس از واقعه کشتار حرم ابراهیمی در این مکان بود.
کمیته شمگار همچنین مقرر کرد که حرم ابراهیمی در سال تنها 10 روز به روی مسلمانان فلسطین و 10 روز نیز به روی یهودیان صهیونیست باز باشد.
الرایه در پایان این گزارش آورده است: «امروز با گذشت 20 سال از این واقعه در الخلیل، این صهیونیست‌ها هستند که به یورش‌های روزانه به مسجدالاقصی، هتک حرمت این مسجد و دیگر مساجد فلسطین ادامه می‌دهند و در صدد تصویب قانون حاکمیت بر مسجدالاقصی در پارلمان اسرائیل(کنست) هستند، به فلسطینی‌ها ظلم کرده و آنان را به قتل می‌رسانند، املاکشان را مصادره کرده و حتی درخت‌هایشان را با هدف توسعه شهرک‌سازی قطع می‌کنند. امروز صهیونیست‌ها بزرگ‌ترین عملیات شهرک‌سازی را از زمان اشغال فلسطین در سال 1997 تاکنون رهبری می‌کنند.»
خروش انقلابی الخلیل در واکنش به کشتار حرم ابراهیمی
«شیخ تیسیر الرجب التمیمی»، قاضی قضات فلسطین و رئیس شورای عالی قضاوت شرعی فلسطین در سخنانی به مناسبت کشتار حرم ابراهیمی، این واقعه را این گونه تفسیر می‌کند: «روز کشتار، روزی بود که تاریخ شهر قهرمان الخلیل آن را هرگز فراموش نخواهد کرد، شهری که در واکنش به این جنایت، خشمگین و انقلابی خروشید و ملت فلسطین را در همه مناطق از قدس، کرانه باختری و غزه با خود همراه کرد. در پی این جنایت، تظاهراتی گسترده برگزار شد و درگیری‌هایی خونین رقم خورد و در نهایت گروه زیادی از فلسطینی‌ها به شهادت رسیدند».
وی معتقد است: «این جنایت، طرحی برنامه‌ریزی شده برای تحقق هدفی از پیش‌تعیین‌شده یعنی یهودی‌سازی حرم شریف ابراهیمی به عنوان قلب شهر الخلیل بود، اما با وجود تمامی توطئه‌های رژیم صهیونیستی، این شهر پایدار و مقاوم، همچنان با تلاش‌های مخلصانه فرزندانش، عربی ـ اسلامی باقی خواهد ماند، کسانی که به اقامه نماز در این مسجد به حفظ آن پایبند خواهند بود».
قاضی قضات فلسطین تأکید کرد: «حرم ابراهیمی با همه بناها، سنگ‌ها، صحن‌ها و دروازه‌هایش مسجدی متعلق به مسلمانان است و یهودیان صهیونیست حق تصرف در آن را ندارند».
