تکاپو در دانش برای رسیدن به مبدأ هستی باشد

به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) از فارس، حجت‌الاسلام والمسلمین علی بهجت، فرزند مرحوم آیت‌الله العظمی بهجت شب گذشته، 28 اردیبهشت در مراسم پنجمین سال درگذشت پدر مرحوم خود که در دانشگاه شیراز برگزار شده بود، با تأکید بر ضرورت تفکر و تعقل در عالم هستی گفت: تغذیه، رشد، بلوغ، ازدواج و تکثیر نسل از اشتراکات انسان و حیوانات است اما تفکر، تعقل و تعلم از ویژگی‌های انسان و امتیاز او نسبت به حیوانات است.
حجت‌الاسلام بهجت با بیان اینکه خصوصیت انسان است که برنامه زندگی خود را با تعقل، تدبر و آموزش تدوین کند، افزود: دانشمندان بزرگ جهان در خدمت سیاستمداران جهان بودند اما آن‌ها نتوانستد جهان را تدبیر کنند.
فرزند آیت‌الله بهجت با تأکید بر اینکه تکاپو در دانش باید برای رسیدن به مبدأ هستی باشد،‌ گفت: خداوند همه عالم را برای انسان آفریده است نه اینکه انسان را برای عالم بنابراین انسان نیز باید همه دانایی خود را برای رسیدن به ابدیت قرار دهد.

فکر و تعقل مبدأ تحول انسان است
وی فکر و تعقل را مبدأ تحول انسان دانست و گفت: دانش نیز برترین ویژگی انسان است البته دانشی برای انسان امتیاز است که انسان را به مبدأ هستی برساند وگرنه وجود دانشی که قبل و بعد از دانشمند شدن اثری نداشته باشد چه منفعتی دارد.
حجت‌الاسلام بهجت تأکید کرد: دانشی ممتاز است که انسان را از مرحله‌ای که قرار دارد، تحول دهد و به یک انسان جاودانه تبدیل کند و اگر انسان دانش داشته باشد و بدان عمل نکند، نتیجه ای ندارد.
فرزند آیت‌الله العظمی بهجت با تأکید بر اینکه آن دانایی مهم‌تر است که انسان را به یک ابدیت می‌رساند نه به یک چیز موقت، گفت: همه این دانایی‌ها برای زمان موقتی است  و به خاک باز می‌گردند اما اقدامات آن‌ها باقی می‌ماند.

ضرورت وجود اخلاص در نیت‌ها
وی با تأکید بر ضرورت اخلاص در نیت‌ها گفت: نیت باید خالص برای خداوند باشد؛ لذا در روایت است که انسان نظر به عالم عبادت است و امام صادق(ع) نیز فرمود عالم به عبادت دانشمندی است که انسان‌ها را از دانش مهمی مطلع کند و از دنیا به آخرت وصل کند.
حجت‌الاسلام بهجت با بیان اینکه اگر انسان توانست با اعمال خود به مبدأ حقیقت متصل شود، ابدی و جاودانه است، گفت: عبودیت موجب می‌شود که انسان از زمین جدا شده و آسمانی شود و وقتی که انسان می‌خواهد به خدا توجه کند، از غیرخدا رها شده و متصل به مبدأ هستی می‌شود بنابراین یکپارچه علم و آگاهی می‌شود.
فرزند آیت‌الله العظمی بهجت اظهار کرد: زمانی که عبودیت در انسان رشد کرد، انسان دیگر هیچ‌چیز را متعلق به خود نمی‌دارند و اینقدر شرافت پیدا می‌کند که می‌تواند واسطه شود.
وی با اشاره به نمازهای آیت الله بهجت، گفت: فریادهای او در سلام نماز برای قطع شدن ارتباط با خدابود؛ اگر چه آیت‌الله بهجت عبارت حب را به کار می‌برد اما یک مرتبه عشق را به کار نبرد چرا که جرأت اظهار عشق را نداشتند، خون دل خوردند و صداهایشان در گلو می‌ماند که زیبایی ابدی را که در پیش دارید از دست ندهید.

اگر نماز با حب شروع شود غوغا می‌کند
فرزند آیت‌الله العظمی بهجت با بیان اینکه اگر نماز با حب شروع شود غوغا می‌کند، از علاقه‌مندی آیت‌الله بهجت به ماه رجب سخن گفت و افزود: اتصال به مبدأ هستی دلیل علاقه‌مند بودن آیت‌الله بهجت به عبادت بود و اگر نماز او ارزش دارد به سبب اتصال مبدأ است.
وی با اشاره به خاطره‌ای از آیت‌الله بهجت گفت: آیت‌الله بهجت در عمر خود تنها یک بار جمله عشق را بیان کرد و آن مربوط به زیارت امام رضا(ع) بود؛ آن عالم ربانی داوری عشق را دوای تمام اعمال عاشقانه خود بیان می‌کرد.
حجت‌الاسلام بهجت به شیوه تربیتی پدر خود اشاره کرد و گفت: روش خاص ایشان در خانواده این بود که نباید مسائل به گفت‌وگو کشیده شود و عدم پاسخ‌گویی را تأکید می‌کردند و در زندگی اگر مسئله‌‌ای سخت و مشکل به خاطر رضای خدا تحمل کرد که این خود یک عبادت است و این امر نیز موجب می‌شود که خانه از هم نپاشد زیرا جوابگویی هیچ نتیجه‌ای جز‌ اختلاف ندارد.