سبک زندگی مهدوی مستلزم تامین امنیت از طریق خودبازداری است

به گزارش خبرگزاری بین المللی قرآن (ایکنا)، آیت‌الله محی الدین حائری شیرازی، عضو مجلس خبرگان رهبری که در همایش دکترین مهدویت به ایراد سخنرانی می‌پرداخت، طی سخنانی اظهار کرد: موضوع سخنان من، سبک زندگی در اندیشه مهدویت است. مهم‌ترین مسئله در سبک زندگی، امنیت است. سبک زندگی امام زمان(عج) این‌گونه است که اول امنیت و سپس توسعه را تامین می‌کند؛ در حالی‌که نگاه جوامع غربی صرفا به توسعه است.

وی افزود: طوفان زمان حضرت نوح، یک مقوله طبیعی وطوفان آب بود، اما امروزه شاهد طوفان بشریت و دعواهای انسانی هستیم که به وسیله دانش هم برطرف نمی شود؛ چون دانش فقط می‌تواند دیگری را از تجاوز به خود بازدارد و یک رکن امنیت در اسلام هم همین است، اما امنیت دارای دو رکن است.

وی ادامه داد: سبک زندگی مهدوی این‌گونه است که نگاه به دو رکن امینت دارد. رکن دوم امنیت که تلاش برای بازداری دیگران از تجاوز به خود است، به وسیله دانش تامین می‌شود، اما رکن اول امنیت، خودبازداری است که به وسیله دین تامین می شود و این مقوله نیازمند عمل به دستورات دین است.

آیت الله حائری شیرزای به ذکر خاطره ای از حضور رهبر شیعیان اتریش در ایران پرداخت و گفت: وقتی ایشان برای دیدار رزمندگان جبهه به ایران آمده بودند مشاهده کرده بودند که اشخاصی پوست میوه ها را از داخل ماشین به بیرون می اندازند. وی گفته بود شما با زبانی که کسی آن را نمی فهمد، می گوئید نظافت، جزئی از ایمان است، اما با زبانی (زبان عمل) که همه دنیا آن را می فهمند می گوئید نظافت جزئی از ایمان نیست. زبان عمل زبان جهانی است و خودبازداری نیازمند عمل راستین به دستورات دین است.

وی ادامه داد: تفاوت ما با امام زمان(عج) هم در همین است که وقتی او از دین سخن می گوید، منظورش رکن اول امنیت است. رکن اول امنیت که همان خودبازداری است سبک زندگی مهدوی را تشکیل می دهد؛ یعنی اینکه مومن خاطرش از دیگران آسوده باشد.

عضو مجلس خبرگان تاکید کرد:  وقتی دو انسان، خودبازدارندگی را رعایت کنند، حالت جنگ به حالت صلح تبدیل می شود اما اگر دین در مسیر خودبازداری نباشد، اصطکاک انسان، اصطکاک مخرب شده و در این صورت عالم تبدیل به جهنم می شود.

 وی افزود: اکنون هم موشک های اروپا و آمریکا به سمت چین و روسیه نشانه رفته اند و هم موشک های چین و روسیه به سمت آنان نشانه گرفته شده اند و دلیلش این است که آنها به جای خودبازداری به بازدارندگی روی آورده اند.