به گزارش خبرگزاری بینالمللی قرآن (ایکنا) آیتاللهالعظمی حسین وحید خراسانی، امروز 12 آبان در جلسه تفسیر در مسجد اعظم در سخنانی به عظمت مرگ و اهمیت توجه به آن تاکید کرد و گفت: مرگ در برخی آیات قرآن بر حیات مقدم شده و این نشانگر اهمیت بالای آن است که در آیات سوره مبارکه یاسین نیز به آن اشاره شده است.
وی با اشاره به سه سلامی که خدا به حضرت زکریا(ع) میدهد، اظهار کرد: برای همین این حضرت هم از خوف مرگ شبها دعا میکرد و ذکر میگفت و به درگاه خدا تضرع و زاری می کرد که این المفر و این المقر.
این مفسر قرآن عنوان کرد: امام حسن(ع) از عظمت مرگ گریه میکردند و وقتی میپرسیدند چرا گریه میکنی میفرمود به خاطر لحظه مرگ و جدایی از اهل و عیال یعنی برای امامان معصوم و انبیاء نیز مقوله مرگ در این درجه از اهمیت بوده است تا اهمیت آن را برای ما هم یادآور شوند.
غمهای غالب بر انسان در هنگام موت
این مرجع تقلید عنوان کرد: در هنگام مرگ چند غم بزرگ بر انسان غالب میشود که یکی غم دوری از اهل و عیال و دیگری غم دوری از دلبستگی و وابستگیها در دنیا و ترس از اعمال و ... است که اینها انسان را پیر میکند.
این مفسر قرآن درباره وضعیت انسان ها در دنیای دیگر بیان کرد: امام علی(ع) فرمودند سه گروه داریم که یکی بشارت به آنان برای نعیم ابدی است البته تصور ابدیت بسیار مشکل است و این افراد دارای نعمت ابدی در آخرت میشوند؛ دسته دوم بشارت به نعیم نیست بلکه بشارت به عذاب ابدی است و در جهنم خالد خواهند بود.
این مفسر قرآن تصریح کرد: دسته سوم که اکثر ما را شامل میشود این است که مبهمالامر هستیم بنابراین اینها هم نباید در دنیا مرگ را ساده بینگارند و همیشه باید به یاد مرگ باشند و اگر چنین نکنیم قطعا آنها هم در عذاب خواهند بود.
دشمنان اهل بیت(ع) بشارت عذاب دارند
استاد برجسته حوزه تصریح کرد: ولی که مورد نظر امام علی(ع) است ولی مطیع است که این ولی مطیع، بشارت به نعیم است و فرمودند دشمنان ما بشیر به عذاب هستند و عذاب آنها ابدی است.
وی با بیان اینکه مقام شفاعت برای این افراد نگاه داشته میشود به شرطها و شروطها ادامه داد: امام علی(ع) فرمودند برخی شیعیان امکان شفاعت را بعد از 300 سال به دست میآورند حال این 300 سال چگونه می گذرد در فهم ما نیست.
شفاعت به شرطها و شروطها
این مفسر قرآن تاکید کرد: دستهای از شیعیان نیز شفاعت به آنان نمیرسد و آنان کسانی هستند که نماز را سبک بشمارند.
وی افزود: بنابراین ما که نه آنقدر خوب هستیم که در نعیم ابدی باشیم و نه آنقدر بد که در جهنم ابدی باید بیشتر به یاد مرگ باشیم و به عواقب آن بیاندیشیم زیرا اگر شفاعت هم شامل حالمان بشود ممکن است زمانی طولانی سپری شود.