به گزارش
خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا)، حضرت فاطمه زهرا(س)، دختر نبي مكرّم اسلام در سال پنجم بعثت، هشت سال قبل از هجرت، در مكه به دنيا آمد. ام ابيها،ام الحَسَنين، اُمُّ السِّبطَين وامُّ الائمَه از كُنيههای آن بانو و صديقه، كبری، بتول، سيّده نساءالعالمين، مطهره، راضيه، مرضيه، طاهره و محدثه و... از القاب آن حضرت است. شاعران بسیاری برای عرض ارادت خود شعرهای بسیاری سرودهاند. عبدالمجید فرائی شاعر آئینیسرا به مناسبت میلاد بانوی دو عالم، سرودهای را به آن حضرت تقدیم کرده است که در ادامه از نظر میگذرد:
«زن نازترین، ودیعه در باغ خداست
طنازترین جاذبه و دام بلاست
جذابترین گل خداوند لطیف
زن مایه آرامش و محبوب خداست
زن قیمت خویش را، نکو میداند
زن مظهر آراستگی، کان حیاست
الگوی زن عفیفه، گر زهرا(س) شد
در پاکی دامان زنان، راهگشاست
زن خود نکند عرضه، به بازار هوس
زن حافظ و پاسدار خون شهداست
امروز زنان، دریغ، خود باختهاند
آن عفت صالحانه، امروز کجاست؟
بعضی ز زنان، گوی ز شیطان بردند
امروز، زن جامعه، آزاد و رهاست
خود ساخته پرداخته، بهر دگران
اوغافل از اعمال خود و روز جزاست
برگرد، به اصل خویشتن، ای «بانو»
بنگر، که خدا ز کارکرد تو، رضاست؟
بر دامن کبریای حق، چنگ بزن
بخشنده و مهربان، خداوند سخاست
خود را مفریب، لحظهها میگذرد
برخیز زخواب ناز، این عمر فناست»