دعای روز ششم؛ درخواست زندگی دینی
گروه اندیشه: در این روز از خداوند می‌خواهیم تا ما را از خوار شدن در پی گناه دور سازد. گناه خوارکننده انسان و زمینه‌ساز عذاب الهی معرفی شده است و مومن در زندگی دینی با اجتناب از گناه به سعادت جاودانه می‌رسد.
به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا)، در دعای روز ششم ماه رمضان می‌خوانیم: اللهمّ لا تَخْذِلْنی فیهِ لِتَعَرّضِ مَعْصِیتِکَ ولا تَضْرِبْنی بِسیاطِ نَقْمَتِکَ وزَحْزحْنی فیهِ من موجِباتِ سَخَطِکَ بِمَنّکَ وأیادیکَ یا مُنْتهى رَغْبـةَ الرّاغبینَ: اى خدا، مرا در اين روز به واسطه ارتكاب عصيانت، خوار مساز و به ضرب تازيانه قهرت، كيفر مكن و از موجبات خشم و غضبت دور گردان، به حق احسان و نعمت‌هاى تو به خلق، اى منتهاى آرزوى مشتاقان.
زندگی مومنانه اقتضاء حیاتی به دور از گناه را دارد. در این نوع حیات، مومن باید به فرمانبرداری از امر الهی ملتزم باشد و گناه نکند. زندگی به مثابه آزمایشی الهی وقتی سعادتمند خواهد بود که انسان در نهایت حیاتی طیبه را اختیار کرده باشد. خواری و یا ذلالت و ناتوانی نهایی از آن کسی است که گناه پیشه کرده است و با این کار زمینه خوار شدن خویش را فراهم کرده است.
ما در دعای امروز از خداوند می‌خواهیم تا توفیق زندگی دینی را به ما اعطا کند. آیت‌الله گرامی معتقد است که ما از خداوند صبر بر ترک معصیت را می‌خواهیم. وی معتقد است این صبر در کنار دو صبر دیگر یعنی صبر بر مصیبت و طاعت یکی از مهم‌ترین انواع صبر است.
خداوند اعمال انسان را سبب‌ساز خشم الهی عنوان می‌کند، «تَرَى كَثِيرًا مِنْهُمْ يَتَوَلَّوْنَ الَّذِينَ كَفَرُوا لَبِئْسَ مَا قَدَّمَتْ لَهُمْ أَنْفُسُهُمْ أَنْ سَخِطَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ وَفِي الْعَذَابِ هُمْ خَالِدُونَ: بسياري از آنها را می‌بيني كه كافران (و بت پرستان) را دوست می‌دارند (و با آنها طرح دوستي می‌ريزند) چه بد اعمالي از پيش براي (معاد) خود فرستادند كه نتيجه آن خشم خداوند بود و در عذاب (الهي) جاودانه خواهند ماند». (مائده، 80) که در پی خشم الهی عذاب جاودانه الهی قرار خواهد داشت.
باید به خاطر داشت که مایه عزت و خواری از خداوند است و این بنده گناهکار است که به خواری و ذلالت می‌افتد. در اینجا باید خواری را نتیجه نهایی اعمال انسان دانست و آن را از خواری از نظر دنیا‌گرایان جدا کرد. خداوند برای کافران عذابی خوارکننده آماده کرده است، «الَّذِينَ يَبْخَلُونَ وَيَأْمُرُونَ النَّاسَ بِالْبُخْلِ وَيَكْتُمُونَ مَا آتَاهُمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ وَأَعْتَدْنَا لِلْكَافِرِينَ عَذَابًا مُهِينًا: آنها كسانی هستند كه بخل می‌ورزند، و مردم را نيز به بخل دعوت می‌كنند و آنچه را كه خداوند از فضل (و رحمت) خود به آنها داده كتمان مینمايند (اين عمل آنها در حقيقت از كفرشان سرچشمه گرفته؛) و ما برای كافران، عذاب خوار كنندهای آماده كردهايم». (نساء، 37)
آیت‌الله مجتهدی‌تهرانی در اینجا ارتباط گناهکاری و خوار شدن را تشریح کرده است، وی می‌گوید: اگر گناهکار باشیم خوار و ذلیل می شویم اما اگر گناهکار نباشیم ذلت نمی‌بینیم و در نظر مردم بلند مرتبه می‌شویم و خداوند دوستی و عشق ما را به دل مردم می‌اندازد و ما را پیش دیگران عزیز می کند. بنابراین دوری از گناه علاوه بر سعادت اخروی سعادت دنیوی و نوعی نیک‌نامی را به همراه خواهد داشت. ما در واقع در روز ششم ما از خداوند می‌خواهیم به ما توفیق زندگی عاری از گناه بدهد و ما از از عواقب زندگی توام با گناه مصون دارد.
زندگی مومنانه اقتضاء حیاتی به دور از گناه را دارد. در این نوع حیات، مومن باید به فرمانبرداری از امر الهی ملتزم باشد و گناه نکند. زندگی به مثابه آزمایشی الهی وقتی سعادتمند خواهد بود که انسان در نهایت حیاتی طیبه را اختیار کرده باشد. خواری و یا ذلالت و ناتوانی نهایی از آن کسی است که گناه پیشه کرده است و با این کار زمینه خوار شدن خویش را فراهم کرده است.
ما در دعای امروز از خداوند می‌خواهیم تا توفیق زندگی دینی را به ما اعطا کند. آیت‌الله گرامی معتقد است که ما از خداوند صبر بر ترک معصیت را می‌خواهیم. وی معتقد است این صبر در کنار دو صبر دیگر یعنی صبر بر مصیبت و طاعت یکی از مهم‌ترین انواع صبر است.
خداوند اعمال انسان را سبب‌ساز خشم الهی عنوان می‌کند، «تَرَى كَثِيرًا مِنْهُمْ يَتَوَلَّوْنَ الَّذِينَ كَفَرُوا لَبِئْسَ مَا قَدَّمَتْ لَهُمْ أَنْفُسُهُمْ أَنْ سَخِطَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ وَفِي الْعَذَابِ هُمْ خَالِدُونَ: بسياري از آنها را می‌بيني كه كافران (و بت پرستان) را دوست می‌دارند (و با آنها طرح دوستي می‌ريزند) چه بد اعمالي از پيش براي (معاد) خود فرستادند كه نتيجه آن خشم خداوند بود و در عذاب (الهي) جاودانه خواهند ماند». (مائده، 80) که در پی خشم الهی عذاب جاودانه الهی قرار خواهد داشت.
باید به خاطر داشت که مایه عزت و خواری از خداوند است و این بنده گناهکار است که به خواری و ذلالت می‌افتد. در اینجا باید خواری را نتیجه نهایی اعمال انسان دانست و آن را از خواری از نظر دنیا‌گرایان جدا کرد. خداوند برای کافران عذابی خوارکننده آماده کرده است، «الَّذِينَ يَبْخَلُونَ وَيَأْمُرُونَ النَّاسَ بِالْبُخْلِ وَيَكْتُمُونَ مَا آتَاهُمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ وَأَعْتَدْنَا لِلْكَافِرِينَ عَذَابًا مُهِينًا: آنها كسانی هستند كه بخل می‌ورزند، و مردم را نيز به بخل دعوت می‌كنند و آنچه را كه خداوند از فضل (و رحمت) خود به آنها داده كتمان مینمايند (اين عمل آنها در حقيقت از كفرشان سرچشمه گرفته؛) و ما برای كافران، عذاب خوار كنندهای آماده كردهايم». (نساء، 37)
آیت‌الله مجتهدی‌تهرانی در اینجا ارتباط گناهکاری و خوار شدن را تشریح کرده است، وی می‌گوید: اگر گناهکار باشیم خوار و ذلیل می شویم اما اگر گناهکار نباشیم ذلت نمی‌بینیم و در نظر مردم بلند مرتبه می‌شویم و خداوند دوستی و عشق ما را به دل مردم می‌اندازد و ما را پیش دیگران عزیز می کند. بنابراین دوری از گناه علاوه بر سعادت اخروی سعادت دنیوی و نوعی نیک‌نامی را به همراه خواهد داشت. ما در واقع در روز ششم ما از خداوند می‌خواهیم به ما توفیق زندگی عاری از گناه بدهد و ما از از عواقب زندگی توام با گناه مصون دارد.
