آیتاللهالعظمی جوادی آملی:
قرآنیاندیشیدن و عملکردن عامل مجد و عظمت است
گروه حوزههای علمیه: صاحب تفسیر تسنیم با بیان اینکه مفاهیم قرآن با عقل و فطرت هماهنگ است گفت: قرآنیاندیشیدن و عملکردن عامل مجد و عظمت یک جامعه است.
به گزارش خبرگزاری بینالمللی قرآن (ایکنا) آیتاللهالعظمی عبدالله جوادی آملی امروز 16 آذرماه در درس تفسیر خود به قسمهای قرآن پرداخت و گفت: بر خلاف قسمهایی که در محاکم شرعی ارایه میشود و قسمهای آن در برابر بینه است، قسمهای قرآنی در برابر بینه نیست بلکه خود بینه است؛ قرآن برای اثبات توحید و نبوت و معاد به خود قرآن قسم میخورد زیرا قرآن معجزه است مانند اینکه کسی مدعی شود الان روز است و به آفتاب قسم بخورد.
وی افزود: اصل مبدا با قرآن ثابت نمیشود و نیازمند برهان عقلی است و با برهان عقلی اثبات میشود و البته شکپذیر نیست اما توحید و نبوت و معاد با آن ثابت میشود به همین دلیل خداوند گاهی به قرآن قسم میخورد که خدا شریک ندارد، قرآن معجزه است و آورنده آن نبی و از طرف خداوند است.
این مفسر قرآن اظهار کرد: برخی نمیپذیرفتند که ممکن باشد کسی از جانب خدا به عنوان پیامبر به سوی مردم بیاید و میگفتند پیامآور باید فرشته باشد اما خداوند با دادن معجزه به دست پیامبر فرمود به این معجزه قسم که آورنده این کتاب، پیامبر(ص) است همان طور که در سوره مبارکه «یس» فرمود به قرآن قسم که تو پیامبر هستی و گاهی در مورد عظمت قرآن بحث میشود که در ابتدای سوره «ص» دارد قسم به قرآنی که ذکرالله است.
این مفسر قرآن ادامه داد: خداوند برای اینکه ما به قرآن بیشتر بپردازیم ذهن ما را به سمت آن معطوف کرده و به آن قسم خورده است از این رو بهترین ذکر همان آیات قرآن است زیرا هم ذکر و هم قرآن است خواه ذکر یوسفی و یا ذکر یونسیه باشد و اصرار خدا نیز این است که انسان قرآنمحور زندگی کند که همه چیز با آن ثابت میشود اما مشکل اصلی مردم نیز این است که میگویند اگر پیامی هست باید به وسیله فرشته بیاید.
این استاد برجسته تفسیر با بیان اینکه مطالب قرآن با عقل هماهنگ است گفت: برخی منکران میگویند پیامبر باید فرشته باشد؛ مرحوم سیدنورالدین در یکی از آثارش در برابر این حرف دلیل آورد و فرمود پیامبر فرشته است؛ البته ظاهری مانند انسان دارد اما قلب و روح او فرشتهخوست و مگر قرار است که جسم او و دست و پای او وحی را بیاورد؛ قلب او مقام فرشتگی دارد و وحی را دریافت میکند.
وی افزود: تعبد در قسمهای قرآنی نیست بلکه همراه با برهان است؛ در قضیه معاد نیز فرمود ما در طول عمر، بدن شما را چندین بار زنده میکنیم و میمیرانیم ولی هویت انسان هم به نفس اوست؛ مرحوم طبرسی نوشته است که به امام صادق(ع) گفتند گوشت و پوست اول معصیت کرده است ولی پوست و استخوان دوم چه گناهی دارند که آن را بسوزانند و حضرت فرمود ملاک هویت انسان، روح او است.
صاحب تفسیر تسینم با بیان اینکه اعضا و بدن انسان امانت در دست او هستند افزود: درد انسان را روح احساس میکند؛ اعضا و جوارح میگویند خدا ما را به شما داد که ما را بیجا استفاده نکنید و از ما در راه صحیح استفاده کنید و اگر این کار را نکردید روزی صدای ما هم بلند خواهد شد و علیه شما اقدام میکند.
آیتالله جوادی آملی اظهار کرد: وقتی ملتی با مجد و عظمت زندگی میکند که قرآنی بیندیشد و فکر کند از این رو وعظ باید جذب مردم به سوی خدا باشد زیرا کسی که کلام خدا را میشنود برای او جاذبه دارد و خداوند نیز با اراده کار میکند و نه با عمل که خستگی و ضعف برای او مفهوم داشته باشد.