آیتالله العظمی سبحانی:
جایگاه علمی نباید مانع تواضع طلاب شود
گروه حوزه‌های علمیه: آیتالله العظمی سبحانی با بیان اینکه طلاب باید همت خود را در راه کسب علم و دانش بالا ببرند گفت: در عین بالابردن همت علمی باید روز به روز بر تواضع ما نیز افزوده شود.
به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) آیتالله العظمی جعفر سبحانی امروز ششم بهمن ماه در درس خارج فقه و اصول خود در مسجد اعظم با اشاره به حکم شکستن قسم گفت: به تصریح آیه شریفه قرآن کریم کفاره آن سه روز روزه است که طبق برخی فتاوا می‌تواند متوالی و طبق برخی غیرمتوالی باشد.
این مرجع تقلید در ادامه بحث خود افزود: از معصوم(ع) سؤال شده که حق خداوند بر بندگان چیست؟ فرمودند: حق خدا آن است که آنچه را که انسان می‌داند بگوید می‌دانم و اگر نمی‌داند بگوید نمی‌دانم زیرا نمی‌دانم گفتن عیب نیست و افتخار و دلیل بر واقع‌گرا و حقیقت‌گرا بودن است.
وی اضافه کرد: ولی اگر کسی چیزی را بلد نیست و بگوید می‌دانم رسوا می‌شود بنابراین طلبه نباید بگوید من دایرة المعارف و موسوعه و حلال مشکلات هستم و از عرش تا فرش را بلدم.
این مرجع تقلید گفت: من از مرحوم طباطبایی کمتر شنیدم «من» بگوید ولی «نمی‌دانم» زیاد می‌گفت؛ زیرا علم او لدنی نبود و معصوم هم نبوده است البته اگر علم لدنی مانند جناب خضر خطاب به موسی باشد حرف و بحث جداست ولی در غیر این صورت هیچ کسی جامع علوم در حد کمال نیست.
استاد برجسته حوزه تصریح کرد: نسبت بی‌دانشی انسان بر دانش او بسیار بالاست بنابراین ما در مقابل جهل خود باید خیلی خضوع کنیم؛ زیرا انسان وقتی بداند نمی‌داند همت خود را بالاتر می‌برد و دنبال کسب علم بیشتر می‌رود.
وی افزود: از یکی از علمای برجسته اهل سنت نقل شده که به پسرش گفت می‌خواهی به کجا برسی و او گفت می‌خواهم مانند تو باشم؛ عالم به او گفت: پس به جایی نمی‌رسی، زیرا من نظرم این بود که جعفر بن محمد(ع) بشوم و به اینجا رسیدم بنابراین همت ما باید بالا باشد و در عین حال «خفض جناح» هم بکنیم.
آیتالله سبحانی بیان کرد: امام نقل می‌فرمود که مرحوم آیتالله بروجردی تازه به قم آمده بود و به دیدار آیتالله صدر، پدر امام موسی صدر رفته بود، صدر از بروجردی سؤال کرد که شما یک تسبیح اربعه را در نماز کافی نمی‌دانید در حالی که روایت زراره می‌گوید یکی کافی است؛ ایشان فرموده بود من فحص از روایت معارض نکردم؛ وقتی کسی که 60 سال در فقه استاد است این سخن را گفته ما چه باید بگوییم بنابراین ضمن بالابردن همت تواضع ما هم باید بیشتر باشد.
این مرجع تقلید در ادامه بحث خود افزود: از معصوم(ع) سؤال شده که حق خداوند بر بندگان چیست؟ فرمودند: حق خدا آن است که آنچه را که انسان می‌داند بگوید می‌دانم و اگر نمی‌داند بگوید نمی‌دانم زیرا نمی‌دانم گفتن عیب نیست و افتخار و دلیل بر واقع‌گرا و حقیقت‌گرا بودن است.
وی اضافه کرد: ولی اگر کسی چیزی را بلد نیست و بگوید می‌دانم رسوا می‌شود بنابراین طلبه نباید بگوید من دایرة المعارف و موسوعه و حلال مشکلات هستم و از عرش تا فرش را بلدم.
این مرجع تقلید گفت: من از مرحوم طباطبایی کمتر شنیدم «من» بگوید ولی «نمی‌دانم» زیاد می‌گفت؛ زیرا علم او لدنی نبود و معصوم هم نبوده است البته اگر علم لدنی مانند جناب خضر خطاب به موسی باشد حرف و بحث جداست ولی در غیر این صورت هیچ کسی جامع علوم در حد کمال نیست.
استاد برجسته حوزه تصریح کرد: نسبت بی‌دانشی انسان بر دانش او بسیار بالاست بنابراین ما در مقابل جهل خود باید خیلی خضوع کنیم؛ زیرا انسان وقتی بداند نمی‌داند همت خود را بالاتر می‌برد و دنبال کسب علم بیشتر می‌رود.
وی افزود: از یکی از علمای برجسته اهل سنت نقل شده که به پسرش گفت می‌خواهی به کجا برسی و او گفت می‌خواهم مانند تو باشم؛ عالم به او گفت: پس به جایی نمی‌رسی، زیرا من نظرم این بود که جعفر بن محمد(ع) بشوم و به اینجا رسیدم بنابراین همت ما باید بالا باشد و در عین حال «خفض جناح» هم بکنیم.
آیتالله سبحانی بیان کرد: امام نقل می‌فرمود که مرحوم آیتالله بروجردی تازه به قم آمده بود و به دیدار آیتالله صدر، پدر امام موسی صدر رفته بود، صدر از بروجردی سؤال کرد که شما یک تسبیح اربعه را در نماز کافی نمی‌دانید در حالی که روایت زراره می‌گوید یکی کافی است؛ ایشان فرموده بود من فحص از روایت معارض نکردم؛ وقتی کسی که 60 سال در فقه استاد است این سخن را گفته ما چه باید بگوییم بنابراین ضمن بالابردن همت تواضع ما هم باید بیشتر باشد.
