به گزارش خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) اسفندماه سال قبل بود که روح بلند عالم پارسا آیتالله خسروشاهی به ملکوت اعلی پیوست؛ به مناسبت اولین سالگرد ارتحال این عالم ربانی با آیتالله محسن حبیبی داماد ایشان و تولیت مدرسه علمیه آیت الله مجتهدی تهرانی به گفتوگو پرداختیم.
آیتالله محسن حبیبی در ابتدا بیان کرد: اگر کسی بخواهد حقیقتی را در مورد ایشان بیان کرد، الفاظ معرف عظمت ایشان نمیتواند باشد، به قدری ایشان در همه مراحل کتوم بودند که ما با حدود ۶۰ سال ارتباط تنگاتنگ، ناشناخته با ایشان برخورد میکردیم.
حبیبی در ادامه تصریح کرد: به صورت خلاصه این که ایشان عصارهای از بزرگان گذشته بود، یعنی اگر مرحوم شیخ عباس تهرانی و علامه بزرگوار و امام راحل (ره) را یک عصارهکشی میکردند، ایشان عصاره بزرگواران بود و با یک حلم و فروتنی بسیار فوقالعاده با قضایا برخورد میکرد و در مسائل دینی هم بسیار حساس و پیگیر بود، حتی با بیماریهایی که بر ایشان عارض بود، این مسئله را به صورت شدید دنبال میکرد.
تولیت مدرسه علمیه آیت الله مجتهدی تهرانی بیان کرد: برای تعلیم و تربیت افرادی که واجد شرایط بودند نیز بسیار کوشا بود، به طوری که تا لحظه آخر تدریسش را تعطیل نکرده بودند و در مقابل مشکلات و مسائل ظاهری هم خیلی مقاوم بودند، هیچ گاه از ایشان در بیماریهایی که مکررا برایشان عارض میشد، یک عدم رضایت یا نالهای که مثلا فلان بیماری گربیان ما را گرفته مشاهده نشد.