بهزاد خردمند؛ دبیر کانون قرآن و عترت دانشگاه زابل و دانشجوی مطقع کارشناسی رشته شیمی این دانشگاه در گفتوگو با خبرگزای بینالمللی قرآن(ایکنا) به ارائه توضیحات پیرامون برخی از مشکلات که بر سر راه فعالیتهای قرآنی این دانشگاه قرار دارد پرداخت و بیان کرد: یکی از مشکلات مهم که برای همه کسانی که مشغول به کار فرهنگی هستند محسوس است، بحث بودجهای است و میبینیم که بودجه مناسبی صرف امور فرهنگی به ویژه قرآن نمیشود.
وی در ادامه افزود: 10 درصد از بودجه فرهنگی هر دانشگاه مختص کانون قرآن و عترت آن دانشگاه است اما ما نمیدانیم که این 10 درصد دقیقا کجا و به چه صورت هزینه میشود و برای همین است که نه تنها دانشگاه زابل بلکه دیگر دانشگاهها نیز در بحث فرهنگی روز به روز به سمت رکود میروند و این در حالی است که کانونهای هنری که به فعالیت در زمینه موسیقی و ... مشغول هستند روز به روز رشد میکنند.
خردمند تصریح کرد: کانون قرآن و عترت دانشگاه زابل 30 عضو فعال و غیر فعال دارد اما در نهیات با تمام فشارهایی که میآوریم تنها حدود دو درصد از 10 درصدی که سهم این کانون است را میتوانیم دریافت کنیم، سال گذشته بودجه فرهنگی دانشگاه 350 میلیون تومان بوده که از این مقدار تنها 30 میلیون تومان سهم کانون قرآن و عترت بوده است اما تنها پنج میلیون تومان در اختیار ما قرار گرفت.
وی در ادامه افزود: همین مقدار اندک را نیز بعد از اجرای برنامه در اختیار ما قرار میدادند، پاسخ مسئولان دانشگاه نیز این بود که بودجهای به دست آنها نرسیده تا بخواهند در اختیار کانون قرآن و عترت قرار دهند اما اگر چنین است چرا کانونهای دیگر مشکلی در فعالیت ندارند، مسئولان این دانشگاه با هزینه برنامهها نیز در ابتدا موافقت میکنند اما زمانی که میخواهند پول را بپردازند باز هم از آن مقدار تعیین شده کم میکنند.
خردمند گفت: وضعیت در این دانشگاه به گونهای است که حتی برخی از فعالیتهای دینی و قرآنی با مشارکت خود دانشجویان و کمک اساتید انجام شده است و میتوان گفت تنها نهاد حمایتگر در این دانشگاه نهاد رهبری است که حتی از بودجه فعالیتهای خودشان نیز در اختیار کانون قرآن و عترت قرار میدهند، در حالی که رئیس و معاون فرهنگی دانشگاه هر کدام به نحوی با ما سر ناسازگاری دارند و برخوردها نیز به گونهای است که جرات مطالبهگری را از سایر دانشجویان گرفته است.
وی در انتها بیان کرد: امیدوارم شرایطی فراهم آید تا کانونهای قرآن و عترت به یک انجمن یا اتحادیه مستق تبدیل شوند و این مشکلات نیز مرتفع گردد.