به گزارش ایکنا از همدان، شهید حیدر ابراهیمخانی در دیماه سال 65 در شهرستان ملایر متولد شد، دوران ابتدایی را در همان محلهای که اکنون به نام ایشان نامگذاری شده گذراند.
شهید ابراهیمخانی نماز خواندن را از همان دوران ابتدایی در مسجد محله(مسجد امام حسن مجتبی(ع)) آغاز کرد و مکبر نمازهای جماعت این مسجد بود.
شهید ابراهیمخانی تحصیلات خود را تا مقطع دیپلم در رشته نقشهبرداری ادامه داد و برای اینکه بتواند کمک خرجی برای خانواده باشد درس را رها و مشغول کار شده(شغل آزاد) و سپس برای دوره سربازی راهی اراک و پس از آن در قلعه مرغی تهران و همچنین تبریز خدمت کرد.
وی پس از گذراندن دوره سربازی برای استخدامی در سپاه ملایر(گروه 43 امام علی(ع)) ثبت نام کرد و بنا به گفته خود ایشان قرار بود از 100 نفر ثبتنامی تنها 3 نفر پذیرفته شوند که قسمت به نام ایشان رقم خورد.
شهید ابراهیمخانی در یک هفته پس از عقد در 18 آذرماه سال 88 به سفر کربلا اعزام و در اردیبهشتماه سال91 برای شروع زندگی مشترک به سفر حج مشرف شدند، وی تحصیلات خود را تا فوق دیپلم نظامی و پس از آن تا لیسانس حقوق ادامه داد و در تیرماه 94 در رشته حقوق از دانشگاه پیام نور ملایر فارغالتحصیل شد.
حیدر ابراهیمخانی از پاسداران گروه مهندسی رزمی 43 امام علی(ع) ملایر و مدافعان حرم، ساعت 7 صبح روز شنبه، 14 فروردینماه سال 95 در عملیات مستشاری در حفظ و حراست از حرم حضرت زینب(س) و کمک و تقویت جبهه مقاومت اسلامی در سوریه بهدست تروریستهای تکفیری داعشی توسط اصابت موشک کرونت در فاصله 200 متری دشمن لحظهای که مشغول خاکریز زدن بودند به فیض شهادت نائل شد.
خصوصیات اخلاقی شهید حیدر ابراهیمخانی
شهید ابراهیمخانی، جوانی متدین و مذهبی بود، نمازهای خود را همواره در مسجد به صورت جماعت اقامه میکرد، برای کمکرسانی به همنوعان خود بسیار کوشش میکرد، کمکهای خود را شبانه و مخفیانه به فقرا میرسانید.
اخلاق اسلامی او و احترام خاصش به والدین و نیکی به مردم به برجستگی شخصیت والای او میافزود، انسانی مهربان بود، اما در مقابل کسانی که مخالف ارزشهای دینی و امام بودند، میایستاد و با آنها برخورد میکرد، درصدد هدایت و روشن نمودن واقعیت در افکارآنان برمیآمد.
ادای فریضه امر به معروف و نهی از منکر را در وهله اول در خانواده و سپس در اجتماع از وظایف خود میدانست، شاگردان فعال و متدینی را در پایگاه بسیج که در مسجد امام حسن مجتبی(ع) تأسیس کرده بود، تربیت داده بود.
ارادت خاصی نسبت به کریم اهل بیت امام حسن(ع) داشت برای مسجد از جان مایه میگذاشت بسیاری از جوانان از ویژگیهای اخلاقی این بزرگوار همچون کمک به فقرا شبانه و مخفیانه الگو برداری میکردند.
اهتمام در برگزاری مناسبتها همچون تولد و شهادت ائمه اطهار(ع) در مسجد محله، برگزاری کلاسهای آموزش تیراندازی، اردوهای زیارتی و راهیان نور، جلسات پرسش و پاسخ و مسابقات قرآنی از دیگر ویژگیهای اخلاقی این شهید بزرگوار بود.
وصیتنامه شهید حیدر ابراهیمخانی
«اینجانب حیدر ابراهیمخانی این وصیتنامه را در تاریخ 94.11.22 با آیه شریفه 111 سوه توبه آغاز میکنم و آن به این شرح است که «خداوند از مومنان جان و مالشان را به بهای اینکه بهشت برای آنان باشد خریده است. به اینگونه که در راه خدا میجنگند، میکشند و کشته میشوند.»
خداوند کریم همیشه به من نظر لطف و محبت داشتند و به واسطه امام عزیزی که کریم اهلبیت(ع) است دعاهای مرا مستجاب کردند و با جرأت میگویم که هر خواستهای که داشتم برآورده شده مگر آنکه بر خیر و صلاح من نبوده.
من کوچکتر از آن هستم که بخواهم کسی را نصیحت و یا راهنمایی کنم چراکه خود من گناهکار هستم اما چیزی که مرا در این دو سه ماه گذشته بسیار اذیت کرده، این بود که بسیاری از مردم و حتی دوستان و همکاران و آشنایان میگفتند که این رزمندهها که به سوریه میروند برای پول و ارزشهای مادی است، برای اعراب میجنگند، این جنگ چه ربطی به ما دارد؟ مگر به کشور ما حمله کردهاند؟
این را به همه شما میگویم عزیزان به فرموده حضرت آیتالله امام خامنهای، اگر ما الان در سوریه نمیجنگیدیم باید در کرمانشاه و همدان با این خدانشناسها میجنگیدیم بنابراین از شما خواهش میکنم این حرفها را نزنید چرا که دل امام زمان(عج) را به درد میآورید.
امشب شب شهادت بانوی دو عالم حضرت زهرا(س) است. همسر عزیزم و پدر و مادر مهربانم و برادران و خواهر نور چشمم شما را قسم میدهم به پهلوی شکسته حضرت فاطمه(س) مرا حلال کنید و از من راضی باشید.
اگر خوبی یا بدی به شما کردم که قطعاً همهاش بدی بوده از من راضی باشید، ضمناً از همه فامیل و دوستان حلالیت برایم طلب کنید. من این سفر را با میل و اراده خودم رفتم و هیچگونه دستور و اجباری در این زمینه نبوده.
من با عشقی که به سیدعلی دارم و حاضر هستم بارها جانم را فدای ایشان کنم، این مأموریت را با تمام وجود میروم و امیدوارم که حضرت زینب(س) مرا به لطف خدا یاری دهد تا بتوانم خدمتی به این مملکت و مردم کرده و همچنین روسفید در پیش شهدا باشم. شهدایی که با شهادت خود خوش درخشیدند تا ما به اینجا برسیم. اما نکته آخر، دوست دارم این وصیتنامه بارها در مراسم ختم من خوانده شود تا آنهایی که نتوانستم حضوری از ایشان طلب حلالیت کنم مرا حلال کنند.
همسر عزیز و مادر مهربانم از شما خواهش میکنم که در مراسم تشییع من بلند گریه نکنید و این را هم به بقیه زنهای فامیل بگویید. از حضرت زینب(س) الگو بگیرید، البته این درخواست بسیار بزرگی است اما شما را به جان امام حسن مجتبی(ع) این درخواست مرا انجام دهید. اگر روزی به دیدار حضرت آقا(آقا سیدعلی خامنهای) رفتید به ایشان بفرمایید از نور دو چشمانم بیشتر دوستشان دارم.
یازینب(س)- یارقیه(س)
بیست و دوم اسفند»
یادش گرامی و راهش پر رهرو باد.
انتهای پیام