بی‌هدفی از معضلات فکری بشر در دنیای کنونی است
استاد حوزه علمیه گفت: اکثر مردم هدف از زندگی دنیا را گم کرده‌اند، به همین دلیل وقتی با فرد بیمار و معلول و یا موجودی موذی روبرو می‌شویم خلقت او را زیر سؤال می‌بریم و می‌گوییم که وجود این افراد و موجودات چه خاصیتی دارند، فارغ از اینکه خلقت هدف دیگری دارد.
به گزارش ایکنا، آیت‌الله مهدی هادوی تهرانی، امروز، 8 خردادماه، به تفسیر آیه 51 به بعد سوره مبارکه دخان پرداخت: «إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي مَقَامٍ أَمِينٍ﴿۵۱﴾؛ فِي جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ ﴿۵۲﴾؛ يَلْبَسُونَ مِنْ سُنْدُسٍ وَإِسْتَبْرَقٍ مُتَقَابِلِينَ ﴿۵۳﴾؛ كَذَلِكَ وَزَوَّجْنَاهُمْ بِحُورٍ عِينٍ ﴿۵۴﴾ يَدْعُونَ فِيهَا بِكُلِّ فَاكِهَةٍ آمِنِينَ ﴿۵۵﴾؛ لَا يَذُوقُونَ فِيهَا الْمَوْتَ إِلَّا الْمَوْتَةَ الْأُولَى وَوَقَاهُمْ عَذَابَ الْجَحِيمِ ﴿۵۶﴾».
وی با بیان اینکه این آیات به بحث بهشت و ویژگی آن اشاره دارد، گفت: براساس این آیات، بهشتیان در مقام امین «إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي مَقَامٍ أَمِينٍ» هستند، هر فاکهه و میوه‌ای را بدون آنکه آسیبی داشته باشد می‌خورند و با حورالعین هم تزویج می‌شوند.
آیت‌الله هادوی تهرانی با اشاره به آیه «يَدْعُونَ فِيهَا بِكُلِّ فَاكِهَةٍ آمِنِينَ»، افزود: اینکه میوه‌ای آثار طبیعی خود مانند گرمی و سردی و ... را نداشته باشد با وضعیت دنیای مادی کنونی سازگاری ندارد، الان مثلاً کسی که گرمی دارد و خرما بخورد مشکل برای او ایجاد می‌شود، ولی قیامت با وجود اینکه انسان در بدن مادی خود محشور شده و معاد، جسمانی و مادی است، هیچ کدام از این مشکلات را ندارد؛ لذا ماهیت ماده در قیامت متفاوت از دنیاست.
استاد حوزه علمیه تصریح کرد: در دنیای مادی ما هر چیزی پایان و خاتمه‌ای دارد، ولی در بهشت با اینکه بدن، بدن مادی است، ولی به تعبیر قرآن، بهشتیان، طعم مرگ را جز همان مرگ اول نمی‌چشند: «لَا يَذُوقُونَ فِيهَا الْمَوْتَ إِلَّا الْمَوْتَةَ الْأُولَى وَ وَقَاهُمْ عَذَابَ الْجَحِيمِ» که مراد از مرگ اولی هم مرگی است که انسان را از دنیا می‌برد و بعد از حشر همه در بهشت یا دوزخ خالد و جاودانه هستند.
آیت‌الله هادوی تهرانی با اشاره به وقاهم عذاب الجحیم، اظهار کرد: جهنم هم در جهان آخرت، جایگاه عذاب کفار و مشرکین و مجرمان برای ابد است، ولی بهشتیان هیچ اثری از عذاب این گروه حس نمی‌کنند و خداوند آنان را از آتش دور نگه داشته است.
وی با بیان اینکه اکثر مردم هدف از زندگی دنیا را گم کرده‌اند، اضافه کرد: به همین دلیل وقتی با فرد بیمار و معلول و یا موجودی موذی روبرو می‌شویم خلقت او را زیر سؤال می‌بریم و می‌گوییم وجود این افراد و موجودات چه خاصیتی دارد؟ فارغ از اینکه این همه انسان سالم به لحاظ ظاهری چقدر مفید به حال دیگران و جامعه انسانی هستند.
آیت‌الله هادوی تهرانی با بیان اینکه چون هدف زندگی را نمی‌دانیم در این مسائل با سؤال روبرو می‌شویم، بیان کرد: حقیقت زندگی دنیا ساختن آخرت است؛ «الدنیا مزرعة الآخرة»؛ تا انسان در این دنیا برای آخرت خود کوشش کند؛ اگر با این نگاه به دنیا بنگریم می‌بینیم گاهی یک فرد فلج و معلول، آخرت خود را بهتر از کسی ساخته که سالم است و مال و منال فراوان و موقعیت و امکاناتی هم دارد.
استاد حوزه علمیه با بیان اینکه به تعبیر روایات «الیوم یوم‌العمل و غداً یوم الحساب»، اضافه کرد: به محض اینکه «بلغت الحلقوم» رخ داد و انسان به پایان دنیای خود رسید، باب عمل به تعبیر روایات بسته شده و باب حساب و کتاب باز خواهد شد.
آیت‌الله هادوی تهرانی بیان کرد: امروز مردگان می‌فهمند که زندگی چه فرصت‌هایی داشت و از دست دادند، ولی امروز ما زنده‌ها هم قدر فرصت عمر خود را نمی‌دانیم؛ بارها توصیه کرده‌ام که وقتی به یاد مردگان از اقوام، دوستان و ... می‌افتید آن را حمل بر اتفاق ندانید، بلکه در بسیاری از موارد این مرده، فرصتی پیدا کرده تا چنین خاطره‌ای در ذهن خویشان او تداعی شده و آمرزش برای او بطلبند و صلواتی برای آنان بفرستند.
وی افزود: آیات عظام بهاءالدینی و بهجت خیلی خیلی روی اهمیت و ثواب صلوات برای شخصص مرده تأکید داشتند و خوب است وقتی یاد کسی کردیم، حتماً طلب خیر، ثواب، صلوات و رحمتی برای او داشته باشیم.
آیت‌الله هادوی تهرانی تصریح کرد: همین که ما توفیق برخی از گناهان را نداریم خودش از توفیقات بزرگ است؛ زیرا اگر این توفیق و زمینه را داشتیم معلوم نبود به تعبیر آیت‌الله بهاءالدینی وضعیت ما از افراد مجنون هم بهتر بود.
انتهای پیام
