دگرباشی تهدیدی برای بشریت است

به گزارش ایکنا، آیت‌الله مهدی هادوی تهرانی، از اساتید حوزه علمیه، امروز، 27 اردیبهشت‌ماه، در ادامه تفسیر سوره شعراء با بیان اینکه در آیات 123 به بعد به بحث قوم عاد و در ادامه لوط پرداخته است، گفت: در این آیات داستان قوم هود را بیان فرموده و دقیقاً همان تعابیری را که نوح، ابراهیم و ... برای قومشان به کار بردند، به کار برد و فرمود: من فرستاده امانتداری هستم و چیزی را که خدا خواسته برای شما می‌گویم و شما تقوا پیشه و مرا تبعیت کنید.

وی افزود: هود به قومش فرمود که من هیچ اجر و مزدی از شما نمی‌خواهم؛ پیامبر اسلام(ص) هم مزد رسالتش را «مودة فی القربی» بیان فرمود؛ مودتی که سود آن به نفع خود مردم است؛ یعنی اگر مردم راهی به سوی خدا می خواهند باید مودت فی القربی داشته باشند؛ لذا سیره و سنت انبیاء این بود که برای رسالتشان اجری از مردم نمی‌خواستند.

ارزش هدایت انبیاء قابل اندازه‌گیری نیست

آیت‌الله هادوی تهرانی با بیان اینکه انبیاء برای مزد گرفتن از مردم نیامده‌اند، تصریح کرد: ارزش هدایت انبیاء قابل اندازه‌گیری نیست؛ به تعبیر قرآن، اگر کسی یک نفر را احیا کند، گویی همه مردم را احیا کرده است؛ هدایت و فرقان (فارق میان حق و باطل) گوهر بسیار ارزشمند و ارزشمندترین گوهر الهی است؛ هود فرمود که شما ساختمان‌های استوار و محکمی برای خود ساخته‌اید، گویا قرار است در دنیا ابدی باشید، در حالی که این دنیا فانی و ابدیت برای آخرت است.

استاد حوزه علمیه اظهار کرد: قوم هود به تعبیر علامه طباطبایی، گرفتار غضب و شهوت بودند و خانه‌های بسیار مستحکمی در بلندی درست می‌کردند و وقتی با هم درگیر می‌شدند وحشیانه درگیر می‌شدند. در سوره اعراف هم، وقتی به داستان عاد و هود اشاره دارد، فرموده است که قوم هود به او اعتراض می‌کنند که تو از ما می‌خواهی که ما دین آبا و اجدادمان را فراموش کرده و خدایی را که تو می‌خواهی بپرستیم، یعنی برای توجیه کار باطلشان، استناد به دین آباء و اجدادی می‌کنند.

آفت شرک

وی اضافه کرد: دعوای هود با قوم عاد باز همان داستان ابراهیم و موسی و دعوت به توحید خالقیت و مبارزه با شرک است؛ چیزی که ما هم به نوع خفی آن گرفتاریم و به جای خدا چشممان به دست دیگران است؛ بت‌هایی که آن‌ها شریک خدا قرار می‌دادند، هیچ اثری نداشت و خرافه محض بود، ولی جالب اینکه آن‌ها امید شفاعت به آن داشتند.

آیت‌الله هادوی تهرانی با اشاره به آیه «أَتَبْنُونَ بِكُلِّ رِيعٍ آيَةً تَعْبَثُونَ» با بیان اینکه آیه ناظر به شرک است، اظهار کرد: همچنین آیه «وَتَتَّخِذُونَ مَصَانِعَ لَعَلَّكُمْ تَخْلُدُونَ» ناظر به انکار معاد است و نه فقط مراد، ساختن خانه در بالای کوه باشد ضمن اینکه «وَ إِذَا بَطَشْتُمْ بَطَشْتُمْ جَبَّارِينَ» هم ناظر به رفتارهای وحشیانه آنان است؛ در ادامه خداوند آنان را به فرزند و باغ‌هایی که به آنان عطا کرده، تذکر می‌دهد و تأکید دارد که شما منکر این نعمت‌ها شده و کفر ورزیدید. نعمت‌هایی از قبیل فرزند، باغ‌ها، جنات، چهارپایان و حیوانات.

تقویت کشاوری کشور

استاد سطح عالی حوزه علمیه با بیان اینکه زارعت و دام‌پروری در گذشته بیشترین اشتغال را داشته است، اظهار کرد: امروز هم کشاورزی می‌تواند منفعت زیادی برای کشور داشته باشد و اشتغال بسیار گسترده ایجاد کند، از جمله اینکه زمین‌های موات را در اختیار مردم قرار دهیم تا بتوانند احیا کرده و مورد استفاده قرار دهند.

آیت‌الله هادوی تهرانی با بیان اینکه باید جوانان برای ورود به فعالیت‌های دامپروری و کشاورزی تشویق شوند تا نیازهای داخل را تامین و مازاد را به سایر کشورها صادر کنیم، در ادامه بحث تفسیری، اظهار کرد: هود خطاب به آنان فرمود که خداوند این همه نعمت به شما داد و با فرزند و باغ‌ها شما را مدد فرمود، ولی چرا منکر آن هستید؟ من از عذاب روز بزرگ برای شما هراس و بیم دارم، ولی آن‌ها جواب دادند که برای ما یکسان است که تو ما را موعظه کنی یا موعظه نکنی، ما تأثیرپذیر نیستیم و حرف تو را قبول نخواهیم کرد. به زبان ساده «صم بکم عمی فهم لایعقلون» و «کالانعام بل هم اضل» بودند. اینها آخرت را افسانه می‌پنداشتند و معتقد بودند که در آن طرف عذاب و پاداشی در کار نیست.

تهدیدی علیه جامعه بشری

استاد تفسیر حوزه علمیه همچنین با اشاره به داستان قوم لوط گفت: کار قوم لوط، نمادی از شرک و بت‌پرستی نبود بلکه رفتاری است که جامعه انسانی را به خطر می‌اندازد و از این جهت مورد عتاب است؛ این رفتار زشت نه تنها در میان مردان بلکه در میان زنان هم وجود داشت؛ چیزی که فرهنگ زشت غربی تلاش می‌کند آن را به صورت طبیعی نشان دهد. پدیده‌ای که ادیان و فرهنگ‌های بشری با آن مخالف بوده و هستند، ولی با تبلیغات بسیار گسترده و با اشکال مختلف برای آن مبانی فلسفی و علمی می‌تراشند و این خطری است که جامعه انسانی را تهدید می‌کند.

استاد حوزه بیان کرد: در روایات وارد شده که در آخرالزمان این پدیده رخ می‌دهد و امروز رخ داده و از نشانه‌های آخرالزمان است؛ البته این سنت سیئه از سوی قوم لوط بنیان نهاده شد و آنها در مواجهه با لوط، گفتند که اگر دست از سر ما برنداری تو را خواهیم کشت و حتی زن لوط هم همراه آنان بود؛ یکی از سختی‌های لوط نیز تحمل همین زن بود که با دشمنان لوط همراه بود و در نهایت عذاب باران سنگ بر قوم او بارید.