به گزارش ایکنا؛ حجتالاسلام مهراب صادقنیا به مناسبت 14 تیرماه روز قلم، یادداشتی با عنوان «قلم، صلیب مقدس است» به رشته تحریر درآورده است که متن آن از نظر میگذرد؛
«چهاردهم تیرماه، از سال 1381 در تقویم ما ایرانیها روز قلم خوانده شده است. روزی که قرار است زمینهای باشد برای پاسداشت نوشتن و گرامیداشت نویسندگان. برای ما که مسلمانیم، قلم زبان خداست: «الذی علّم بالقلم» و همین کافی است که روزِ قلم را پاس داشته و گرامی بداریم. اما شگفتی این است که با گذشت سالها این روز چندان شناختهشده نیست و کسی آن را جدّی نمیگیرد؛ شاید به این دلیل اینجا کسی خودِ قلم را جدی نمیگیرد.
در آستانه روز قلم، دکتر نصرالله حکمت، استاد دانشگاه شهید بهشتی، «به نکبت کتاب گرفتار میشود» و کتابخانه شخصیاش را میفروشد تا «هیچ چیز دیگرش را نفروشد». بعد هم به دانشجویان خود اعلام میکند: «اینجا علم و دانش و تفکر و فلسفه و ایمان و عرفان و انسان هیچ ارزشی ندارد. من را ببینید و عبرت بگیرید». قلمی که شریعتی توتماش میخواند و میگفت «نمیگذارد که فراموش کنم و تسلیم شوم»، حالا خودش فراموش شده است و رنگ خود را به قدرت و ثروت و بورس و ارز و دلار باخته است.
در آستانه روز قلم، عطاءالله مهاجرانی، وزیرِ ارشاد دولت سیدمحمدخاتمی، با نگارش خاطرهای، کانون نویسندگان را به مسخره میگیرد؛ تا نشان دهد که برای یهودای اسخریوطی، بندبازی از مسیحاباوری بهتر است و قلم حتی برای اصحابش هم امانت امانت روحالقدس نیست، مجروحی تنها و بیکس است که پطرسها بامداد ندیده سه بار که نه، صد بار انکارش میکنند.
اینجا روز قلم را کسی جدی نگرفته است، زیرا دیوارهایی بین قلم و واقعیت فاصله شده است. توتم را کسی نمیفروشد، آن را به اسیری نمیبرد، آن را ودیعه نمیدهد، او را شاهد خود نمیگیرد، به لقمهنانی بیجاناش نمیکند. قلم گرامی است چون صلیبِ مقدس است.»
انتهای پیام