نگرش قرآن به گناه
کد خبر: 3909587
تاریخ انتشار : ۱۹ تير ۱۳۹۹ - ۱۲:۵۰

نگرش قرآن به گناه

گناه همانند آتش است؛ هنگامی که در نقطه‌ای از جامعه این آتش روشن شود باید سعی و تلاش کرد که آتش خاموش، یا حداقل محاصره گردد اما اگر به آتش دامن زنیم و آن را از نقطه‌ای به نقطه دیگر ببریم حریق همه جا را فرا خواهد گرفت و کسی قادر بر کنترل آن نخواهد بود.

نگرش قرآن به گناهگناه همانند آتش است؛ هنگامی که در نقطه‌ای از جامعه این آتش روشن شود باید سعی و تلاش کرد که آتش خاموش، یا حداقل محاصره گردد اما اگر به آتش دامن زنیم و آن را از نقطه‌ای به نقطه دیگر ببریم حریق همه جا را فرا خواهد گرفت و کسی قادر بر کنترل آن نخواهد بود.

کسی که می‌خواهد گناه نکند، به طورحتم باید به زمینه‌های گناه توجه کند. وقتی آن‌ها را شناخت به پیشگیری و درمان آن بپردازد.

کمبود ویتامین‌های مختلف در بدن انسان را آماده پذیرش میکروب‌ها می‌کند به استقبال بیماری‌ها می‌برد. و بیماری‌ها را در وجود خود، پرورش و گسترش می‌دهد، برای پیشگیری یا درمان بیماری‌ها، باید کمبود ویتامین‌ها جبران گردد، تا زمینه پذیرش بیماری‌ها و همچنین زمینه پرورش بیماری‌ها از بین برود.

گناه همان کاری که خداوند از آن نهی کرده

حجتالاسلام قهرمان احمدی، امام جمعه هریس در گفت‌‌وگو با ایکنا از آذربایجان‌شرقی، اظهار کرد: گناه انجام‌دادن کاری که خداوند از آن نهی کرده یا ترک کاری که خداوند به انجام‌دادن آن فرمان داده است و بنابر آموزه‌های دینی، برخی گناهان دارای آثار ویژه‌ای چون ازدست‌دادن نعمت‌ها، از بین‌ رفتن آبرو و شتاب‌یافتن مرگ هستند.

وی با استناد به آیه 155 سوره آل عمران «إِنَّ الَّذِينَ تَوَلَّوْا مِنْكُمْ يَوْمَ الْتَقَى الْجَمْعَانِ إِنَّمَا اسْتَزَلَّهُمُ الشَّيْطَانُ بِبَعْضِ مَا كَسَبُوا ۖ وَلَقَدْ عَفَا اللَّهُ عَنْهُمْ ۗ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ حَلِيمٌ» بیان کرد: در این آیه می خوانیم: روزى كه دو گروه در اُحد با هم روياروى شدند، كسانى كه از ميان شما به دشمن‌ پشت كردند، در حقيقت جز اين نبود كه به سبب پاره‌اى از آنچه از گناه‌ حاصل كرده بودند، شيطان آنان را بلغزانيد. و به طورقطع خدا از ايشان درگذشت؛ زيرا خدا آمرزگار بردبار است.

حجت‌الاسلام احمدی، ضمن بازگو نمودن لزوم توجه به حضور خدا در همه جا پس از شناخت گناه ادامه داد: پس از شناخت گناه و زمینه‌های شکل گیری آن، باید با تفکر و توجه به حضور خدا در همه جا، خودشناسی و توجه به شخصیت انسانی، ایمان به معاد، یاد مرگ، خداترسی و هراس از پیامدهای گناه و نیز با توجه به عبادات، به مبارزه با گناهان برخاست و زمینه های اطاعت از خدا و جلب رضایت او را فراهم نمود.

امام جمعه هریس، از عوامل ناهنجاری انسان در جامعه گفت و یادآورشد: از عوامل ناهنجاری انسان در جامعه، رشد مادّی و فیزیکی به دور از رشد تربیتی است. توسعه نامتوازن در هر مجموعه‌ای، زشت و ملال‌انگیز است. مثلاً اگر در بدن انسان دست‌ها، بیش از پا یا انگشتان یک دست، بیش از انگشتان دست دیگر رشد کند، توازن و هماهنگی بدن را به هم می‌ریزد. و چهره‌ای نازیبا به نمایش می‌گذارد. فقدان تربیت در آدمی نیز چنین وضعیتی را جلوه‌گر می‌کند.

وی با اشاره به فرموده مولای متقّیان علی(ع) افزود: ایشان می فرمایند: گناهان بر سه گونه‌اند: گناه بخشودنى و گناه نابخشودنى و گناهى كه براى صاحبش، هم امید بخشش داریم و هم ترس از کیفر.

حجت‌الاسلام احمدی، گناه را همانند آتش دانست و تاکیدکرد: اصولاً گناه همانند آتش است؛ هنگامی که در نقطه‌ای از جامعه این آتش روشن شود باید سعی و تلاش کرد که آتش خاموش، یا حداقل محاصره گردد اما اگر به آتش دامن زنیم و آن را از نقطه ای به نقطه دیگر ببریم حریق همه جا را فرا خواهد گرفت و کسی قادر بر کنترل آن نخواهد بود.

گناه از موانع معرفت

حجت‌الاسلام حافظ زمانی، امام جمعه ملکان در گفت‌‌وگو با ایکنا از آذربایجان‌شرقی اظهار کرد: یکی از موانع معرفت، گناه است که بر عقل و فطرت تأثیر گذاشته و باعث انحراف از حق و ظرافت های خلقت می شود.

وی ضمن بازگو نمودن ارتباط فیمابین انسان و جمعه افزود: از آنجا که انسان یک موجود اجتماعی است جامعه بزرگی که در آن زندگی می‌کند از یک نظر همچون خانه او است و حریم آن همچون حریم خانه او محسوب می شود؛ پاکی جامعه به پاکی او کمک می‌کند و آلودگی آن به آلودگیش و در دین اسلام با هر کاری که جو جامعه را مسموم یا آلوده کند شدیداً مبارزه شده است.

حجت‌الاسلام زمانی، با استناد به آیه 147 سوره اعراف «وَالَّذِينَ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا وَلِقَاءِ الْآخِرَةِ حَبِطَتْ أَعْمَالُهُمْ ۚ هَلْ يُجْزَوْنَ إِلَّا مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ» بیان کرد: در این آیه می‌خوانیم: و آنان که آیات (آسمانی) ما و لقاء عالم آخرت را تکذیب کردند اعمالشان که جز برای دنیا نبود تباه و باطل شود، آیا جز آنچه می‌کردند کیفر بینند؟

امام جمعه ملکان، از نیرویی در نهاد انسان گفت و یادآور شد: در نهاد انسان، نیرویی است که پس از ارتکاب گناه‌، آدمی را مورد سرزنش قرار داده، آرامش روحی را از او سلب می‌کند. شکنجه‌های وجدان در شخص گناهکار، گاهی به صورت پشیمانی خودنمایی می‌کند و آن، وقتی است که فرد به حالت یأس عجیبی گرفتار می‌گردد و جنایت خود را غیرقابل جبران می‌داند و در نتیجه، از زندگی ناامید و دچار سقوط می‌شود.

وی با اشاره به فرموده پیامبراکرم(ص) افزود: ایشان می‌فرمایند: زمانی که انسان گناهی مرتکب می‌شود، نقطه‌ای سیاه در فلب او ایجاد می‌شود. اگر توبه کند پاک می‌شود؛ اما اگر بر گناهان خود بیفزاید بر آن سیاهی نیز افزوده می‌شود تا جائی که تمام قلب او را فرا گیرد. در این صورت هیچ‌گاه رستگار نخواهد شد.

حجت‌الاسلام زمانی، گناه را یک نوع بیماری دل دانست و تأکیدکرد: بر اساس آموزه‌های دینی، گناه یک نوع بیماری دل است. از قرآن و روایت ها به خوبی استفاده می‌شود که سلامت قلب انسان در اثر انجام گناه به مخاطره می افتد و روح و روانش بیمار می‌شود.

انتهای پیام
captcha