دَحْوُالاْرْض، روزی که قائم(عج) قیام خواهد کرد
بر طبق روایتی از امام رضا(ع) دَحْوُالاْرْض، روزی است که حضرت قائم(عج) قیام خواهد کرد.
به گزارش ایکنا از خراسان رضوی، بیستوپنجم ماه ذی‌القعده، دَحْوُالاْرْض است (یعنى پهن شدن زمین از زیر خانه کعبه بر روى آب) و از لیالى شریفه است که رحمت خدا در آن نازل مى‌شود و قیام به عبادت در آن اجر بسیار دارد و از حَسَن بن على وَشّا روایت است که گفت من کودک بودم که با پدرم در خدمت امام رضا(ع) شام خوردیم در شب بیست و پنجم ماه ذى‌القعده پس فرمود که امشب حضرت ابراهیم (ع) و حضرت عیسى (ع) متولد شده‌اند و زمین از زیر کعبه پهن شده است، پس هر که روزش را روزه بدارد چنان است که شصت ماه را روزه داشته باشد و به روایت دیگر است که فرمود در این روز حضرت قائم (ع) قیام خواهد نمود.
فضیلت روزه در روز دحوالارض
روز بیستوپنجم روز دحوالارض است و یکى از آن چهار روز است که در تمام سال به فضیلت روزه ممتاز است و در روایتى روزه‌اش مانند روزه هفتاد سال است و در روایت دیگر کفاره هفتاد سال است و هر که این روز را روزه بدارد و شبش را به عبات بسر آورد از براى او عبادت صد سال نوشته شود و از براى روزه‌دار این روز هرچه در میان آسمان و زمین است، استغفار کند و این روزى است که رحمت خدا در آن منتشر گردیده و از براى عبادت و اجتماع به ذکر خدا در این روز اجر بسیاری است.
از براى این روز به غیر از روزه، عبادت، ذکر خدا و غسل دو عمل وارد است، اول نمازى که در کتب شیعه قُمیین روایت شده و آن دو رکعت است در وقت چاشت در هر رکعت بعد از حمد پنج مرتبه سوره «وَالشَّمْسِ» بخواند و بعد از سلام نماز بخواند: «لا حَوْلَ وَلا قُوَّةَ اِلاّ بِاللّهِ الْعَلىِّ الْعَظیمِ»، جنبش و نیروئى نیست، جز به خداى والاى بزرگ، پس دعا کند و بخواند: «یا مُقیلَ العَثَراتِ اَقِلْنى عَثْرَتى یا مُجیبَ»، اى نادیده گیر لغزش‌ها، نادیده گیر لغزشم را اى اجابت‌کننده، «الدَّعَواتِ اَجِبْ دَعْوَتى یا سامِعَ الاْصْواتِ اِسْمَعْ صَوْتى»، دعاها اجابت کن دعایم را اى شنواى صداها بشنو صدایم را، «وَارْحَمْنى وَتَجاوَزْ عَنْ سَیئاتى وَما عِنْدى یا ذَاالْجَلالِ وَالاْکرامِ، و به من رحم کن و از گناهانم و آنچه بدى دارم درگذر اى صاحب جلالت و بزرگوارى.»
روز رسیدن به رحمت واسعه الهی
دوم خواندن این دعا است که شیخ در مصباح فرموده مستحب است خواندن: «اَللّهُمَّ داحِىَ الْکعْبَةِ وَفالِقَ الْحَبَّةِ وَصارِفَ اللَّزْبَةِ وَکاشِفَ کلِّ کرْبَةٍ، اَسْئَلُک فى هذَا الْیوْمِ مِنْ اَیامِک الَّتى اَعْظَمْتَ حَقَّها وَاَقْدَمْتَ سَبْقَها وَجَعَلْتَها عِنْدَ الْمُؤْمِنینَ وَدیعَةً وَاِلَیک ذَریعَةً وَبِرَحْمَتِک الْوَسیعَةِ اَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ عَبْدِک الْمُنْتَجَبِ فِى الْمیثاقِ الْقَریبِ یوْمَ التَّلاقِ فاتِقِ کلِّ رَتْقٍ وَداعٍ اِلى کلِّ حَقٍّ وَعَلى اَهْلِ بَیتِهِ الاَْطْهارِ الْهُداةِ الْمَنارِ دَعائِمِ الْجَبّارِ وَوُلاةِ الْجَنَّةِ وَالنّارِ وَاَعْطِنا فى یوْمِنا هذا مِنْ عَطآئِک الَْمخْزُونِ غَیرَ مَقْطوُعٍ وَلا مَمْنوُعٍ تَجْمَعُ لَنا بِهِ التَّوْبَةَ وَحُسْنَ الاْوْبَةِ یا خَیرَ مَدْعُوٍّ وَاَکرَمَ مَرْجُوٍّ یا کفِىُّ یا وَفِىُّ یا مَنْ لُطْفُهُ خَفِىُّ اُلْطُفْ لى بِلُطْفِک وَاَسْعِدْنى بِعَفْوِک وَاَیدْنى بِنَصْرِک، خدایا اى گسترنده خانه کعبه و شکافنده دانه و برطرف‌کننده سختى و گشاینده هر غم و گرفتارى از تو خواهم در این روز از روزهایت که بزرگ گرداندى حقش را و در سبقت پیشش انداختى و در نزد مؤمنین آن را به ودیعت نهادى و آن را وسیله‌اى براى آمدن به پیشگاهت و رسیدن به رحمت وسیعت قراردادى، که درود فرستى بر محمد بنده برگزیده‌ات در روز میثاق نزدیک که روز دیدار و ملاقات است آن بزرگوارى که هر در بسته‌اى را گشود و به هر حقى دعوت فرمود و بر خاندان پاکیزه و راهنمایان روشنى بخش و پایه‌هاى دین خدا و زمامداران کار بهشت و دوزخند و عطا کن به ما در این روز، از عطاى موجود در خزینه‌ات که نه پایان دارد و نه جلوگیرى شود گردآورى بدان براى ما توبه و بازگشت خوبى را بسوى خودت‌اى بهترین خوانده‌شدگان و بزرگوارترین مایه امید اى کفایت کننده اى وفاداراى که لطفش در نهان و خفا است، بلطف خویش بر من لطف فرما و به عفوت سعادتمندم کن و به یاریت کمکم ده.»
«وَلا تُنْسِنى کریمَ ذِکرِک بِوُلاةِ اَمْرِک وَحَفَظَةِ سِرِّک وَاحْفَظْنى مِنْ شَوایبِ الدَّهْرِ اِلى یوْمِ الْحَشْرِ وَالنَّشْرِ وَاَشْهِدْنى اَوْلِیآئَک عِنْدَ خُرُوجِ نَفْسى وَحُلوُلِ رَمْسى وَانْقِطاعِ عَمَلى وَانْقِضآءِ اَجَلی و از یاد کریمانه ات فراموشم مکن به حق زمامداران کار خود و نگهبانان رازت و نگاهم دار از، آلودگی‌هاى روزگار تا روز حشر و برانگیخته شدن و گواه گیر برایم دوستانت را هنگام جان دادنم و سرازیر شدنم در قبر و به پایان رسیدن کردارم و بسر آمدن عمرم.»
«اَللّهُمَّ وَاذْکرْنى عَلى طوُلِ الْبِلى اِذا حَلَلْتُ بَینَ اَطْباقِ الثَّرى وَنَسِینِى النّاسوُنَ مِنَ الْوَرى وَاَحْلِلْنى دارَ الْمُقامَةِ وَبَوِّئْنى مَنْزِلَ الْکرامَةِ وَاجْعَلْنى مِنْ مُرافِقى اَوْلِیآئِک وَاَهْلِ اجْتِبآئِک وَاصْطِفآئِک وَبارِک لى فى لِقآئِک وَارْزُقْنى حُسْنَ الْعَمَلِ قَبْلَ حُلوُلِ الاْجَلِ بَریئاً مِنَ الزَّلَلِ وَسوَُّءِ الْخَطَلِ، خدایا یادم کن در دوران دراز پوسیده شدنم در آن هنگام که میان توده‌هاى خاک وارد شوم و مردم فراموشکار یکسره فراموشم کرده‌اند و در خانه ماندنى (بهشت) فرودم آر و در منزل، کرامت جایم ده و از رفقاى دوستانت و برگزیدگان و مخصوصانت قرارم ده و دیدارت را بر من مبارک گردان و حسن عمل روزیم کن پیش از آنکه عمرم بسر رسد.»
«اَللّهُمَّ وَاَوْرِدْنى حَوْضَ نَبِیک مُحَمَّدٍ صَلَّى اللّهُ عَلَیهِ وَ الِهِ وَاسْقِنى مِنْهُ مَشْرَباً رَوِیاً سآئِغاً هَنیئاً لا اَظْمَاءُ، صلى اللّه علیه و آله بَعْدَهُ وَلا اُحَلاُ وِرْدَهُ وَلا عَنْهُ اُذادُ وَاجْعَلْهُ لى خَیرَ زادٍ وَاَوْفى میعادٍ یوْمَ یقوُمُ الاْشْهادُ اَللّهُمَّ وَالْعَنْ جَبابِرَةَ الاْوَّلینَ وَالاَّْخِرینَ وَبِحُقوُقِ اَوْلِیآئِک الْمُسْتَاْثِرینَ اَللّهُمَّ وَاقْصِمْ دَعآئِمَهُمْ وَاَهْلِک اَشْیاعَهُمْ وَعامِلَهُمْ وَعَجِّلْ مَهالِکهُمْ وَاسْلُبْهُمْ مَمالِکهُمْ وَضَیقْ، در حالى که پاک از لغزش و بد کردارى باشم خدایا مرا به حوض پیامبرت محمد، (یعنى حوض کوثر) واردم کن و بنوشان مرا از آن حوض نوشاندنى سیراب کننده و روان و گوارا که دیگر، تشنه نشوم و از ورود بدان جلوگیریم نکنند و بازم ندارند و آن را برایم بهترین توشه راه و کامل‌ترین وعده گاه در روز به پا خواستن گواهان قرار ده خدایا دور ساز از رحمتت سرکشان اولین و آخرین را و آنانکه به حقوق دوستان برگزیده‌ات تجاوز و تعدّى کردند خدایا پایه‌هاى حکومت‌شان را در هم شکن و پیروان و عمالشان را نابود گردان و به هلاکت‌شان تعجیل کن و مملکت‌هاشان را از ایشان بگیر.»
«عَلَیهِمْ مَسالِکهُمْ وَالْعَنْ مُساهِمَهُمْ وَمُشارِکهُمْ اَللّهُمَّ وَعَجِّلْ فَرَجَ اَوْلِیآئِک وَارْدُدْ عَلَیهِمْ مَظالِمَهُمْ وَاَظْهِرْ بِالْحَقِّ قاَّئِمَهُمْ وَاجْعَلْهُ ، لِدینِک مُنْتَصِراً وَبِاَمْرِک فى اَعْدآئِک مُؤْتَمِراً اَللّهُمَّ احْفُفْهُ بِمَلاَّئِکةِ النَّصْرِ وَبِما اَلْقَیتَ اِلَیهِ مِنَ الاْمْرِ فى لَیلَةِ الْقَدْرِ مُنْتَقِماً لَک حَتّى تَرْضى وَیعوُدَ دینُک بِهِ وَعَلى یدَیهِ جَدیداً غَضّاً وَیمْحَضَ الْحَقَّ مَحْضاً وَیرْفُِضَ الْباطِلَ رَفْضاً اَللّهُمَّ صَلِّ عَلَیهِ وَعَلى جَمیعِ آبائِهِ وَاجْعَلْنا مِنْ صَحْبِهِ وَاُسْرَتِهِ وَابْعَثْنا فى کرَّتِهِ حَتّى نَکوُنَ فى زَمانِهِ مِنْ اَعْوانِهِ، و راه‌ها را بر ایشان تنگ فرما و آنانکه با ایشان سهیم و شریک هستند نیز از رحمتت دور کن خدایا شتاب کن در فرج، دوستانت و حقوق از دست رفته شان را به آنها باز گردان و قائمشان را به حق ظاهر گردان و یارى ستاننده دینت و فرمانرواى در میان دشمنانت قرارش ده خدایا فرشتگان یارى دهنده را گرداگردش، قرار ده و بدان دستورى که در شب قدر بر او فرستى وى را انتقام کشَنده براى خودت قرار ده بدان حد، که تو خوشنود گردى و دین تو به وسیله او و بدست او بصورت نو و تازه‌اى درآید و حق کاملاً، ، خالص گردد و باطل یکسره از بین برود خدایا درود فرست بر او و بر همه پدرانش، و قرار ده ما را از اصحاب و نزدیکانش و در زمان رجعت او ما را برانگیز تا ما در زمان او جزء یارانش باشیم.»
«اَللّهُمَّ اَدْرِک بِنا قِیامَهُ وَاَشْهِدْنا اَیامَهُ وَصَلِّ عَلَیهِ [على مُحَمَّد] وَارْدُدْ اِلَینا سَلامَهُ وَالسَّلامُ عَلَیهِ [عَلَیهِمْ] وَرَحْمَةُ اللّهِ وَبَرَکاتُهُ، خدایا توفیق درک زمان قیام او را نصیب ما گردان و در روزگار ظهورش ما را حاضر کن و درود فرست بر او و سلام او را بسوى ما بازگردان و سلام و تحیت و رحمت خدا و برکاتش بر او باد.»
افضل اعمال در روز دحوالارض
و بدانکه میرداماد رَحَمهُ‌اللّهُ در رساله اربعة ایام خود در بیان اعمال روز دَحْوُالارض فرموده که زیارت حضرت امام رضا(ع) در این روز افضل اعمال مستحبّه است و همچنین زیارت آن حضرت در روز اول ماه رجب الفرد نیز به غایت مؤکد و مَحْثُوثٌ عَلَیهِ است روز آخر ماه سنه دویست و بیست بنابر مشهور حضرت امام محمد تقى(ع) به زهر معتصم در بغداد شهید شد و این بعد از دو سال و نیم تقریباً از فوت مامون گذشته بود.
چنانکه خود آن جناب می‌فرمود: «اَلْفَرَجُ بَعْدَ الْمَامُونِ بِثلثینَ شَهْراً» و این کلمه مُشْعِر است بر آنکه آن حضرت از سوء معاشرت مامون در کمال اذیت و صدمه بود که مرگ خود را فَرَج و گشایش خود تعبیر نموده چنانکه پدر بزرگوارش حضرت امام رضا(ع) در زمان ولایتعهد خود نیز چنین بوده و در هر جمعه که از مسجد جامع مراجعت مى‌فرمود به همان حالى که عرق دار و غبارآلوده بود دست‌ها را به درگاه الهى بلند مى‌کرد و مى‌گفت: «اِلهى اگر فَرَج و گشایش امر من در مرگ من است، پس همین ساعت در مرگ من تعجیل فرما» و پیوسته در غم و غصه بود تا از دنیا رحلت فرمود و حضرت امام محمّد تقى(ع) در وقتى که وفات کرد از سن شریفش بیست و پنج سال و چند ماهى گذشته بود قبر شریفش در بقعه مبارکه کاظمیه در پشت سر جد بزرگوارش حضرت امام موسى (ع) واقع است.
منبع: مفاتیح‌الجنان شیخ عباس قمی
انتهای پیام
ای شیعه ما بشارت بر شما ما که پرده از روی کار بر افتاد و فرج اقا اغاز گردید و حضرت عیسی مسیح از عرش بر زمین وارد شدو فرزند گرامی صاحب الزمان یمانی موعود خروج کرد که از میان بیرقها هدایت گرتر از بیرق یمانی وجود ندارد که اطاعت از او بر همه واجب است و هر کس اطاعتش نکند اهل دوزخ است پس بر شماست در راه خدا جهاد کنید و اهل کشور و جهانیان را بسوی خدا بخوانید تا توبه کنان از بار گناهان بکاهیم و بحساب خود برسیم و همه در برابر خداوند و فرمانش تسلیم شویم و امر به معروف کنیم تا فرا گیر شود که بشارت بر شما ظهور بسیار نزدیک شد گویی از پلک چشم به چشم نزدیک تر لبیک یا مهدی 
